Όλα έγιναν μέσα σ’ένα απόγευμα, σε μία απόφαση στιγμής, από αυτές τις αποφάσεις που παίρνει κανείς όταν το μυαλό του είναι πιο ρευστό και από τοματοπολτό και από εκείνα τ’απογεύματα που ιδρώνουν απο την κάψα, μέχρι και οι πέτρες. Τίποτα ...
Read More »Εκείνος και το αντηλιακό μου – Αγγελική Λυριάννα Χατζηρήγα
Μου άρεσε πάντα το καλοκαίρι. Προστάτευε τον έρωτα μου, από τα αδιάκριτα και αιχμηρά μάτια που πάλευα κόντρα στον χειμώνα. Έρωτες κρυφοί που όρισαν το σήμερα σου, έρωτες απόλυτοι δίχως την «απολυτοσύνη» και τη μικροπρέπεια αυτού του κόσμου. Τον χάζευα ...
Read More »Stella has a Sister (Athens in June) – George A. Pappas
It’s a fucking hot night. Cement is radiating heat, people in their underwear on their balconies; don’t give two shits who may be watching – people can’t care anymore about much else because they can’t get over the discomfort of ...
Read More »49 κατασκευαστές ψευδαισθήσεων συνιστούν SKIP. Αυτοί όμως δεν ξέρουν… – Νατάσσα Μανίτσα
Η δασκάλα μου με μαλώνει που δεν γράφω συχνά. Όσο συχνά έγραφα τουλάχιστον. Και είναι η αλήθεια αυτή, γιατί σε κάθε φάση της ζωής μας διαλέγουμε ή να ζούμε ή να διηγούμαστε. Μάλλον περνάω το βίωμα πιο έντονα τελευταία. Όμως ...
Read More »Ανοιξιάτικο φως
Photo: Alex Chalkidis «Όταν ερχόταν η άνοιξη, ακόμα και αν δεν ήταν ακόμα πραγματική, το μόνο ζήτημα που είχε σημασία ήταν που θα είναι κανείς πιο χαρούμενος. Η μοναδική καταστροφή ήταν οι άνθρωποι και, αν μπορούσες να τους αποφύγεις, οι ...
Read More »Δυο μισά χαμόγελα ο καφές – Νατάσσα Μανίτσα
“Kαλώς τον κουκλο” είπε το κορίτσι στον φούρνο σε ένα διμετρο ομολογουμένως παλικαρι δύο κουλούρια Θεσσαλονίκης παραδίπλα μου. Και ευθύς αμέσως “εγώ θα φτιάξω τον καφέ του κούκλου”. Και ποδοπάτησε όλες τις συναδέλφους της να εξασφαλίσει μια θεση στο τίλιο… ...
Read More »Φίλα με – Αναστασία Κορινθίου
Ξέρω γιατί πριν το όποιο «τέλος» και αποχωρισμό φιλάμε με απόγνωση τον άλλον! Ξέρω γιατί τα φιλιά της προδοσίας είναι γλυκά… Εχουν την γλυκιά γεύση όλων των στιγμών που ζήσαμε μα και την άλλη την λίγο ξινή άγουρη και αγίνωτη ...
Read More »Γίνεται να αγαπάς τον έρωτά σου; – Αναστασία Κορινθίου
Γίνεται να αγαπάς τον έρωτα σου; Ξέρεις τι σε ρωτάω… Ξέρεις ΓΙΑΤΙ σε ρωτάω! Θέλω να είμαστε ειλικρινείς για πρώτη φορά, κυρίως με εμάς και να μιλήσουμε για την Αγάπη και τον έρωτα σαν να μιλάμε για βανίλια και σοκολάτα! ...
Read More »Έρωτας… ή τον ζεις ή όχι! – Αναστασία Κορινθίου
Σαν ακροβάτης στο κενό με ένα φεγγάρι να φωτίζει τα ρίσκα μου τολμάω να σε συναντήσω… Μικρά τερατάκια τσέπης ό,τι φοβάμαι κι εγώ τα παίρνω αγκαλιά! Από κάτω κενό κι εγώ λαχταρώ μια ελεύθερη πτώση στο «μέσα μου». Εκεί θα ...
Read More »Δεν θέλω άλλο να αντέχω – Αναστασία Κορινθίου
«Ελα τώρα… αντέχεις εσύ, δεν σε φοβάμαι». Το είχα ακούσει μέχρι τώρα πολλές φορές αλλά από τα χείλη σου δεν το άντεξα, δεν το ήθελα… δεν με ήθελα άλλο να αντέχω – ούτε καν και σένα -. Που είναι γραμμένο ...
Read More »