Home / GRASS PRESS / Despacito και Θες Παστίτσιο από την μπάντα του Ναυτικού

Despacito και Θες Παστίτσιο από την μπάντα του Ναυτικού

Αίσχος! Η μπάντα του Πολεμικού Ναυτικού λέει έπαιζε Despacito. Ακολουθεί μετά εθνικιστικό παραλήρημα. Οι δεξιοί ότι ξεπέσαμε, οι αριστεροί επειδή έπαιξαν και το Μακεδονία ξακουστή. Οι αναρχικοί αίσχος γενικά που υπάρχει ακόμα πολεμικό ναυτικό και δεν μαζεύονται εθελοντικά σε ένα κοινόβιο να παίζουν όσοι γουστάρουν. Οι φιλελεύθεροι απαιτούμε να δοθεί η δυνατότητα κάθε μπάντας να παίζει σε κεντρικές πλατείες και να μην πληρώνουμε από τους φόρους μας αυτήν την τρισαπαίσια φασαρία.

Όλοι τους εξίσου άσχετοι.

Καταρχάς σε αυτές τις μπάντες πάνε είτε βύσματα τεράστια ή διάφοροι μουσικοί με απωθημένα. Οι οποίοι ότι και να παίξουν θα βρούνε τον μπελά τους. Δεν υπάρχει σταθερό ρεπερτόριο και ο κάθε καραβανάς έχει άλλα γούστα.  Επιπλέον προσπαθούν να είναι επίκαιροι και να έχει ενδιαφέρον η παράσταση. Καλά κάνουν και ενσωματώνουν χιτάκια, γελάει ο κόσμος, δεν βαριέται. Μερικοί την έχουν δει ότι θα ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και θα τους ανακαλύψει κάποιος στο κοινό στο σόλο τριών δευτερολέπτων που θα κάνουν στην τούμπα.

Μετά είναι και ιδεολογικό το κόλλημα που αποκαλύπτεται. Λέει είναι σαν να κάνει ο Dio διασκευή το “δεν περνάς κυρά Μαρία” και χαζογελάει ο εξυπνάκιας. Ε, ναι ρε μάγκα, τόσες και τόσες διασκευές γίνονται από όλους και για όλα. Η μουσική δεν έχει πατρίδα και αν της κολλάς σημαίες είσαι εκτός πραγματικότητας. Έχω πάει σε γάμο στην Πτολεμαίδα όπου τα χάλκινα πνευστά έπιαναν παραγγελιές ότι να’ναι. Πήγαινε το παιδάκι, έχωνε πεντοχίλιαρο (τόσο παλιά μιλάμε) στο κλαρίνο και του έλεγε το χιτάκι που αγαπούσε. Μικρή σύσκεψη στην μπάντα και το έπαιζαν. Όλα τα σφάζουμε, όλα τα μαχαιρώνουμε. Έτσι έκαναν πάντα οι μουσικοί άλλωστε.

Γούστα είναι αυτά.

Δηλαδή αν το σκεφτείτε αυτά τα ρούχα που φοράνε σας φαίνονται πολύ ελληνικά; Έσκασε μύτη εδώ πριν διακόσια χρόνια ο Γερμανός βασιλιάς και έκανε ό,τι του ερχόταν και τώρα τα λέμε “παραδοσιακά”; Οι στρατιωτικές μπάντες είναι θλιβερό κατάλοιπο άλλων εποχών, όπως και ο στρατός μας σε μεγάλο βαθμό.  Τώρα ένα παιδάκι κάπου στην Utah ακούει στο iPod του ότι θέλει καθώς βομβαρδίζει με drone.

Comments

comments

About Αλέξης Χαλκίδης

«Στείλτε ένα σύντομο bio και μια φωτογραφία ανφάς.» Ναι ρε, θα σου τυλίξω τα επιτεύγματά μου σε λαδόκολλα φαστφουντάδικη, τώρα αμέσως… απ’όλα το θες; Το κρέας είναι χοιρινό. Low fat κοτόπουλα και μπούρδες δεν παίζουν, δεν έχουν ποτέ την ίδια γεύση με «αληθινό» σουβλάκι και το ξέρεις. Μισός Έλληνας, μισός Άγγλος είμαι αλλά ξέρω πιο μισό έχει την γεύση. Με εξαίρεση τις σπουδές στην Αγγλία, σαν τα κομμάτια λίπος στο καλαμάκι, τρώω την πατρίδα μου με τα άσχημά της μια ζωή επειδή λατρεύω τα καλά της. Τζατζίκι. Πάντα. What you see is what you get. Χύμα στο κύμα και όποιοι αντέξουν. Αν ψάχνετε καλλωπισμούς της αλήθειας, αν δεν αντέχετε σήμερα την έντονη γεύση της πραγματικότητας, μην με διαβάσετε. Τα ζώδια δεν ισχύουν. Καθόλου. Αν κάνετε ομοιοπαθητική είστε ηλίθιοι. Τελείως. Αν νομίζετε ότι μας ψεκάζουν πηδήξτε από τα ίδια αεροπλάνα. Κρεμμύδι εξαρτάται από το πρόγραμμα της υπόλοιπης ημέρας. Πατάτες, κέτσαπ και μουστάρδες δεν έχουν θέση σε σουβλάκι πίτα. Πολλοί με περνάνε για Σαλονικιό αλλά δεν είμαι. Πολλοί gay μου την πέφτουν αλλά δεν είμαι. Δεν κρίνω κανέναν, δεν έχω καν την ικανότητα να κάνω διακρίσεις λόγω ηλικίας, φύλου, ράτσας ή οτιδήποτε. Απλά προσπαθώ να ξέρω τι είμαι και δεν είμαι από αυτούς που ανέχονται να τρώνε πολλά άμυλα μαζί. Στο περιτύλιγμα η πίτα μου είναι λίγο καμένη πια στην μέση ηλικία αλλά βαστάει καλά. Βίτσιο με οτιδήποτε περιλαμβάνει φύση και αθλητισμό, έτσι σε στυλ «αφού βρέθηκα σε ένα καγιάκ, ας το πάω μέχρι το επόμενο νησί». Μερικοί με περνάνε για τεχνολογομανή επειδή ασχολούμαι από μικρός και συγγράφω για αυτά. Προσπαθώ να σκέφτομαι. Οπότε τυλίξτε με σε όποια κόλλα θέλετε τελικά. Είμαι αθεράπευτα αισιόδοξος ότι αν φάμε μαζί 2-3 φορές θα γνωριστούμε καλύτερα και θα μας αρέσει όλους τελικά. Καλή όρεξη. http://www.alexanderchalkidis.com/blog