Η παγίδα του να μοιράζεσαι….

Υπάρχει, άραγε, κανένα πολύτιμο μυστικό, μαγική λέξη “σουσάμι, άνοιξε” κι ανοίγει και μπαίνεις και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα;

Ο εαυτός μας είναι το μόνο που έχουμε σίγουρα. Μπορουμε να μοιραστούμε ένα κομμάτι μας με κάποιον, αλλά δεν πρέπει να του το δώσουμε. Γιατί, όσο κοντά μας και αν είναι αυτός ο κάποιος, το κομμάτι που πριν ήταν δικό μας πάντοτε θα μας λείπει. Σκέψου, με κάποιον που αγαπάς, μοιράζεσαι το σώμα σου. τα χέρια σου, το κεφάλι σου, το στήθος σου.

Φαντάσου να κόψεις το χέρι σου και να του το χαρίσεις. Όσο κοντά σου και να είναι αυτός ο κάποιος εσύ θα είσαι για πάντα πια με το ένα χέρι. Κι αργά ή γρήγορα, θα βρεθείς αντιμετωπος με την αλήθεια : όσο και να σε αγαπά, θα προτιμούσε να ήσουν αρτιμελης!

απόσπασμα από το βιβλίο της Εύας Ομηρόλης “Οι κομπάρσοι της ηδονής” από τις εκδόσεις Λιβάνη!

Comments

comments