Λίνα Σωτηροπούλου “Ο πρώτος μου Όμηρος. ΟΔΥΣΣΕΙΑ.”

Όταν λαμβάνεις βιβλία που μυρίζουν νοσταλγία, που μυρίζουν δόξα, μου μυρίζουν Ελλάδα, τότε το ενδιαφέρον γίνεται ακόμα πιο έντονο και η διαδικασία ακόμα πιο δελεαστική. Πόσο μάλλον όταν φτάνει στα χέρια σου η πιο δυνατή ιστορία υπομονής και θέλησης –κατά τη γνώμη μου- συνοδευομένη από τις πιο όμορφες και ονειρικές εικόνες. Και γιατί αυτό; Μα γιατί μιλάμε για την Οδύσσεια του Ομήρου εικονογραφημένη από την Κατερίνα Βερούτσου και γραμμένη έμμετρα από την μοναδική Λίνα Σωτηροπούλου, σε ένα βιβλίο της σειρά «Η πρώτη μου Λογοτεχνία» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.

Έλαβα στα χέρια μου το παραμύθι πριν λίγες μέρες, στην τελευταία μου επίσκεψη στον πολύχωρο των εκδόσεων Μεταίχμιο στην αγαπημένη μου Ιπποκράτους.

Δεν χρειάστηκε να περιμένω πολύ για να αρχίζω να ξεφυλλίζω και τελικά να «ταξιδεύω» μέσα στις λέξεις του, στις αναμνήσεις, στο θαυμασμό, στη γοητεία και τον ενθουσιασμό μιας έκδοσης που τόσο εύστοχα και τρυφερά φέρνει ένα κομμάτι της ιστορία τόσο κοντά στα παιδιά. Και ακόμα καλύτερα, όχι μόνο στα παιδιά. Γιατί αυτές οι ιστορίες, από αυτούς τους συγγραφείς,  είναι εδώ για να μας θυμίζουν σπουδαίες αρετές, διαχρονικά μηνύματα, απίστευτα κατορθώματα ηρώων σοφών και αλησμόνητων  στο πέρασμα των χρόνων. Ακριβώς όπως και το βιβλίο που κρατώ στα χέρια μου!

Το λιγότερο που μπορούσα να κάνω λοιπόν, ήταν να βρω και να απευθύνω μερικές βασικές ερωτήσεις στη συγγραφέα του Λίνα Σωτηροπούλου, και εκείνη,  με ευγένεια και ήθος να μου απαντήσει.

Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε τη λέξη παραμύθι;

Αγκαλιά, μαμά, χαρά, αναμνήσεις!

  Πιστεύετε ότι τα παραμύθια έχουν ηλικία και αν όχι τι μπορούν να προσφέρουν στους ενήλικες;

Τα παραμύθια θεωρώ ότι δεν έχουν ηλικία. Eγώ προσωπικά κάθε φορά που διαβάζω μια ιστορία στα παιδιά μου διασκεδάζω μαζί τους, γίνομαι και εγώ ένας μικρός ήρωας, ταξιδεύω σε μέρη απίθανα και γεμίζω με ευχάριστες εικόνες και συναισθήματα.  

   Ποια η αφορμή να διασκευάσετε το συγκεκριμένο παραμύθι;

Δεν  είχα σκεφτεί παλιότερα τη διασκευή, ειδικά για το συγκεκριμένο κείμενο. Όταν μου το πρότειναν, σκέφτηκα ότι είναι μια αφορμή έτσι ώστε να δώσουμε σπουδαία κείμενα σε πολύ μικρούς αναγνώστες, και ελπίζω να τα κατάφερα καλά.

   Τι μπορούμε ως γονείς, ως εκπαιδευτικοί ή ως απλοί συγγενείς ή φίλοι να προσφέρουμε σε ένα παιδί;

Το σημαντικότερο πράγμα που θα μπορούσαμε να προσφέρουμε στα παιδιά είναι να τους επιτρέψουμε να είναι παιδιά και να χαίρονται τις χαρές της κάθε ηλικίας. Να τους προσφέρουμε την παρουσία μας με τρόπο που να αισθάνονται ασφάλεια και σιγουριά. 

  Τι ευχαρίστηση παίρνετε όταν γράφετε ή όταν διαβάζετε ένα βιβλίο;

Όταν γράφω μια ιστορία, περνάω τέλεια με τους ήρωές μου. Γελάω και ελπίζω και αυτοί να περνάνε καλά μαζί μου. Όταν διαβάζω ένα βιβλίο, πραγματικά ταξιδεύω μέσα στην ιστορία και πάντα προσπαθώ να μαντέψω τι θα γίνει παρακάτω και  χαίρομαι πολύ όταν δεν τα καταφέρνω.  

Comments

comments