Κι όμως υπάρχουν και ο Άγιος Βασίλης και οι ιπτάμενοι τάρανδοι! – Μαρία Μιχελάκη

• Θα έρθει φέτος;
• Αν ήσουν καλό παιδί, φυσικά!
• Πώς τα προλαβαίνει;
• Είναι πνεύμα κι έχει πολλούς βοηθούς!
• Μα δεν έχουμε καμινάδα
• Γι αυτό σκάς; Μπαίνει από την μπαλκονόπορτα….
• Άκου! ακούς τα καμπανάκια; Κρύψου να τον δούμε… μην κάνεις φασαρία θα αφήσει τα δώρα και θα φύγει!!

Κρύβομαι με τις κόρες μου πίσω από την εσωτερική πόρτα που οδηγεί στις κρεβατοκάμαρες, της οποίας τα 6 μικρά τζαμάκια μας επιτρέπουν να έχουμε οπτικό πεδίο προς το στολισμένο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Παραμονή Χριστουγέννων! Στο σπίτι μας ο Άγιος Βασίλης μας επισκεπτόταν παραμονή Χριστουγέννων κι όχι Πρωτοχρονιάς. Δική μας παράδοση, για να έχουν τα δώρα τους από νωρίς να τα χαρούν και να μην περιμένουν μέχρι την Πρωτοχρονιά.

Η μικρή έχει γαντζωθεί στο λαιμό μου γιατί είναι ενθουσιασμένη αλλά φοβάται ταυτόχρονα. Ματάκια που λάμπουν, ποδαράκια στις μυτούλες για να βλέπουν καλύτερα και απίστευτη γλυκιά προσμονή.

Ο εντελώς ψεύτικος Αη Βασίλης εμφανίζεται το μισοσκόταδο με το σκούφο του και μια τριμμένη  levi’s ζώνη να σφίγγει την τεράστια στολή από τα jumbo με την ψεύτικη κοιλιά. Η έλλειψη γενειάδας δε φαίνεται να ενοχλεί καμιά μας καθώς ακούγονται ταυτόχρονα καμπανάκια και εξαιρετικά μπάσα χο χο χο!

Αφήνει τα δώρα και εξαφανίζεται τόσο μαγικά όσο ήρθε, δηλαδή από την άλλη μπαλκονόπορτα, και οι μικρές τρισευτυχισμένες πανηγυρίζουν και ξετυλίγουν μαγικά κουτιά με περιτύλιγμα φτιαγμένο από ξωτικά και νεραϊδόσκονη.

Είναι αυτό το μεγαλύτερο και ομορφότερο παραμύθι του χρόνου, ένα από τα πιο σημαντικά ψέματα που κατά καιρούς έχω ξεφουρνίσει στα παιδιά μου, ή αυτή η μικρή μας παράσταση, που εγώ κι ο πατέρας τους σκηνοθετούσαμε για χρόνια θα είναι αργότερα στα ενήλικα μάτια τους το πραγματικό δώρο μας κάθε Χριστούγεννα;

Ήταν εκείνα τα χρόνια η πίστη τους σε μας και στο πνεύμα των Χριστουγέννων τόσο ισχυρή που ακόμα και στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού που τα παιδιά των γονιών λέμε-μόνο αλήθεια-στα-παιδιά-μας επέμεναν ότι τα δώρα τα φέρνουν οι γονείς, οι δικές μου υπερασπίζονταν με τσιρίδες την ύπαρξή του με το αδιάσειστο επιχείρημα ότι τον είχαν δει live με τα μάτια τους!

Μέχρι εδώ καλά, όλα τέλεια και τα ξωτικά και οι βοηθοί και το πολικό εξπρές με το ζεστό κακάο με τον Τομ Χανκς, αλλά τη στιγμή που γίνονται τα αποκαλυπτήρια πρέπει το παιδί να’ναι αρκετά μεγάλο για να μπορέσεις να του εξηγήσεις πως ήταν μια παράσταση, ένα υπέροχο παραμύθι, που έστω και για λίγα χρόνια ήθελες να το ζήσει.

Πως το έκανες για να δημιουργήσεις αναμνήσεις σε αυτά τα τρυφερά χρόνια, για αποσκευές αργότερα και για να μπορεί να απολαμβάνει τις γιορτές. Και μαζί με την ιστορία του σκρούτζ και το κοριτσάκι με τα σπίρτα, πρόσθεσες και τον ψεύτικο Santa, που ενσαρκώνει όμως το αληθινό  πνεύμα των Χριστουγέννων που υπάρχει και τώρα.

Ακόμα και σήμερα δεν το μετανιώνω, τα παιδιά μεγαλώνουν με παραμύθια, που τα έχουμε ανάγκη κι εμείς, που καλλιεργούν τη φαντασία και δίνουν διέξοδο σε δύσκολες καταστάσεις. Μπορείς να είσαι ειλικρινής και ωμός και ρεαλιστής αλλά τα παιδιά μεγαλώνουν με αγάπη, φροντίδα, ασφάλεια, στοργή και ιστορίες. Έχουν ανάγκη να μάθουν ότι οι δράκοι ηττούνται, ότι υπάρχει και το καλό και το κακό και ότι ένα θαύμα μπορεί να γίνει. Υιοθετούν έτσι θετική σκέψη και ικανότητα για επίλυση προβλημάτων. Έχουν τόσο χρόνο να ακούν μόνο αλήθειες και να αντιμετωπίσουν τη σκληρή πραγματικότητα….

Αν πάλι θέλετε να ισοσταθμίσετε την διαφορά του πραγματικού από το ψεύτικο,  πάρτε τα από το χέρι και μοιράστε δώρα σε κάποιον που γνωρίζετε ότι το χρειάζεται, δείχνοντας τους το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων.

Καλά Γιορτές σε όλους!

Comments

comments