Ένα γράμμα που δεν διαβάστηκε ποτέ – Χρήστος Δασκαλάκης

Καθισμένος στο μικρό μου δωμάτιο, με τον υπολογιστή αγκαλιά και συντροφιά τους ήρωες του παραμυθιού μου, νιώθω μια παιδική νοσταλγία και την ανάγκη για ένα μήνυμα. Συνειδητοποιώ πως χρόνια τώρα χρωστάω ένα γράμμα στους ανθρώπους που με μεγάλωσαν. Στους ανθρώπους ...

Ο δικός μου Άγιος. Μεγάλωσα μέσα στις εκκλησίες και τα μοναστήρια. Από έξι χρονών με θυμάμαι να κάνω το παπαδάκι, να λέω το «Πιστεύω», να εξομολογούμαι, να ψέλνω στον εσπερινό και να διαβάζω την αγαπημένη μου προσευχή στον απόδειπνο. Τότε ...

Είχα επισκεφτεί αυτήν τη φυσική «καμάρα» τρεις φορές στη ζωή μου. Η τελευταία, ήταν μόλις πέντε μήνες πριν.  Αγέρωχη, περήφανη, μοναδική, ένα μικρό αρχιτεκτονικό θαύμα της φύσης, βρίσκεται στο πανέμορφο νησάκι Gozo, το γειτονικό αδελφάκι της Μάλτας.  Αν και σε μη ...

Για την πρώτη μέρα του χρόνου, δεν θα μείνω σε ευχές που έτσι και αλλιώς δεν ξέρω ποτέ αν θα βγουν αληθινές. Άλλωστε, ας μην γελιόμαστε, δεν γίνονται εύκολα θαύματα. Μόνο αυτό που είδα εχθές θα μεταφέρω στο σημερινό μου ...

Τελευταίες στιγμές  του  χρόνου… Κάθομαι στο κρεβάτι με τον υπολογιστή στα πόδια μου, έχω βάλει το αγαπημένο μου cd να παίζει και απέναντί μου, στη μικρή βιβλιοθήκη,  κοιτάζω τον  Όζυ, ένα υπέροχο αρκουδάκι που είχα αγοράσει στο πρώτο μου ταξίδι ...

Ανακάλυψα αυτό το τραγούδι τυχαία πέρσι, όταν ήμουν καλεσμένος στη ραδιοφωνική εκπομπή της φίλης μου Νατάσσας, και ακόμα θυμάμαι τη στιγμή που κόντεψαν να με πάρουν τα κλάματα πάνω από το μικρόφωνο. Λίγο οι ευαίσθητοι στίχοι των ποιημάτων, που διαβάσαμε ...

Είναι σκληρό πράγμα ο χρόνος. Πιο μικρός, θυμάμαι, στεκόμουν πιο συχνά μπροστά στους καθρέφτες. Κοιτούσα το πρόσωπο μου και προσπαθούσα να διακρίνω τις ρυτίδες. Μεγαλώνοντας, οι καθρέφτες άρχισαν να περνούν απαρατήρητοι. Δεν βρίσκω το λόγο πια να στέκομαι μπροστά τους, ...

Μπήκα στην πολυκατοικία μου και επιτέλους μπόρεσα να αναπνεύσω σε μια φυσιολογική θερμοκρασία. Το κρύο έξω έντονο, ο χειμώνας δείχνει με χαρά τη δύναμη του πάνω στα σώματα μας και ο καινούριος χρόνος περιμένει υπομονετικά, μαζί με εμάς, ένα θαύμα ...

Ένα μήνα μετά την επιστροφή μου στην Αθήνα, μπορώ να πω με σιγουριά πως ναι, μπόρεσα να περάσω μερικές ημέρες  σε έναν όμορφο μικρό παράδεισο… Το να χαζεύεις αμίλητος το φαινόμενο της παλίρροιας και της άμπωτης, το να κολυμπάς δίπλα ...

Πόσες φορές δεν ευχηθήκαμε να μπορούσαμε να μπούμε σε ένα πλοίο και να φύγουμε για το πρώτο λιμάνι που θα βρεθεί μπροστά μας; Να πάμε στο Ελευθέριος Βενιζέλος, έτσι χωρίς αποσκευές, μόνο με μία πιστωτική κάρτα χωρίς όριο και να ...