Το καταπληκτικό που συμβαίνει με τα αριστουργηματικά βιβλία είναι ότι όλοι μας βρίσκουμε εκεί μέσα ψήγματα που αντικατοπτρίζουν κομμάτια από τη δική μας πραγματικότητα. Όλοι βρίσκουμε μέσα στα αναγνώσματα κάτι από τον ίδιο μας τον εαυτό και από τα δικά ...
Read More »Κυριακή απόγευμα στην άλλη άκρη του κόσμου… – Νάσια Στεφανάκη
Πυχνά συχνά σκέφτομαι κάτι συμπαθητικές κυρίες με τις οποίες είχε τύχει να συνταξιδέψουμε οι γονείς μου και εγώ πολλά χρόνια πριν σε ‘δυσκολότερους’ ταξιδιωτικούς προορισμούς, τους οποίους είχαμε εμπιστευτεί σε διάφορα γνωστά της εποχής τουριστικά groups. Οι κυρίες αυτές είχανε ...
Read More »Αύγουστος … – Νάσια Στεφανάκη
Δευτέρα, 1η Αυγούστου σήμερα. Πρωί πρωί και με την τσίμπλα στο μάτι ανοίγω τις ειδήσεις στο τηλέφωνο και αμέσως μετά τσεκάρω Facebook. Φουλ από τα αναμενόμενα ευχητήρια ποσταρίσματα για ‘Καλό Μήνα’ και ‘Καλές Διακοπές’, με προκάτ φωτογραφίες κίτρινων υπερφυσικών ήλιων ...
Read More »Η μάνα και η μητρότητα – Νάσια Στεφανάκη
Σε έρευνα που διεξάχθηκε το 2004 ανάμεσα σε 40.000 άτομα από όλον τον κόσμο για την πιο ωραία λέξη της Αγγλικής γλώσσας την πρωτιά πήρε η λέξη ‘mother’. Στα ελληνικά, και όχι μόνο, τη συναντάμε στις ακόλουθες παραλλαγές: ‘μητέρα’ στην ...
Read More »Στην περιφέρεια του κύκλου – Νάσια Στεφανάκη
Έμπηξα τη μύτη του διαβήτη με προσήλωση στο χαρτί. Μετά, με το άλλο του πόδι στον αέρα, γύρισα με χάρη στα δάχτυλά μου την ραβδωτή άκρη του και ο διαβήτης στροβιλίστηκε χαρούμενα διαγράφοντας φανταστικούς, τεράστιους κύκλους στο κενό. Μου πήρε ...
Read More »Σε ανάμνηση της Κερκυραϊκής πασχαλιάς – Νάσια Στεφανάκη
Αν κάνεις μία φορά Πάσχα στην Κέρκυρα τότε δεν μπορείς να κάνεις πουθενά αλλού. Ακούγεται κλισέ αλλά είναι αλήθεια. Το Πάσχα στην Κέρκυρα έρχεται σαν αυτό που οι Γάλλοι ονομάζουν ‘le comble’ σε μία ήδη παράφορα οργιαστική φύση λειαίνοντας με ...
Read More »Μια σειρά πιο πίσω – Νάσια Στεφανάκη
Ήταν σα να βρισκόμουνα σε κατάσταση συνειδητού ύπνου, μεσημεριανής ζαβλακομάρας… Κάθομαι λέει πρώτη σειρά σε θερινό σινεμά. Τα παπούτσια μου χώνονται στα χαλίκια που μου γδέρνουν σχεδόν ευχάριστα τις φτέρνες. Δίπλα μου παιδικοί φίλοι: ο Γιώργος, η Ελένη, η Ευτυχία, ...
Read More »Πακετάρονται μωρέ οι αναμνήσεις; – Νάσια Στεφανάκη
Έχεις πάρει την απόφαση της ζωής σου της μεσήλικης, έχεις παραιτηθεί από δουλειά, έχεις προσπαθήσει να οραματιστείς την καθημερινότητά σου μιλώντας άλλη γλώσσα και χωρίς τους φίλους σου. Και δώστου και σβήνεις πράγματα από τη μεγάλη λίστα που έχεις φτιάξει, ...
Read More »Στο ξημέρωμα σκέψεις – Νάσια Στεφανάκη
Ξύπνησε με τις πρώτες υπόνοιες φωτός να τις γαργαλάνε τα κουκουλωμένα της μάτια. Κατευθύνθηκε, με σχεδόν κλειστά ακόμα τα βλέφαρα, στο μπάνιο. Καθώς το κελαριστό της κάτουρο εγκατέλειπε το σώμα της, σκέφτηκε, (ή νόμιζε ότι σκέφτηκε) ότι τουλάχιστον αυτό, ακουγότανε ...
Read More »Ο δικός μας κοινός τόπος – Νάσια Στεφανάκη
Ποιο από τα δύο παρακάτω σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς τη λέξη ‘συναυλία’; Ταλαιπωρία ή ψυχική ανάταση; Αν απάντησες το πρώτο τότε καλύτερα μην διαβάσεις αυτό το κείμενο, θα χάσεις λογικά τον χρόνο σου, εκτός και αν θέλεις να ...
Read More »