Η αλήθεια είναι πως όλοι την χρησιμοποιούμε για εντυπωσιασμό και επανειλημμένα τη βιάζουμε ποικιλοτρόπως. Εκεί που πράγματι πήγαινε να σηματοδοτήσει μια καινούργια αρχή για την κατακαημένη Ελλάδα, δια στόματος του πολλά υποσχόμενου, άκρως χαρισματικού, εμπνευστή της Νέας Ελλάδας, του “θα” ...

Νατάσσα Μανίτσα O Έρωτας δε χρειάζεται τίτλους, ούτε προσδιορισμούς, ούτε τάξη, μόνο αταξία, να τον αφήνεις να ρέει και να αφήνεσαι και εσύ στη ροή του όσο πιο απλά και ειλικρινά μπορείς. Ωστόσο, μου άρεσε ο τίτλος του βιβλίου για ...

Παιδιάστικα ε; Υπερβολές; Μεγάλοι άνθρωποι είμαστε, με τέτοια ασχολούμαστε; Στάνταρ όσοι κάνουν τέτοιες εισαγωγές, είναι οι πρώτοι που τα μετράνε, τα αξιολογούν και τα έχουν κάνει ευαγγέλιο. Τους ανάβουν κεράκι κάθε πρωί, κάνουν και το σταυρό τους και χτυπάνε 8ωρο ...

Σταρ που έκαναν αίσθηση και τάραξαν τη μουσική σκηνή άλλων εποχών. Συνεντεύξεις σε κασέτες, παλιά μαγνητόφωνα που σκονίζονται από το πέρασμα του χρόνου και ξεχνιούνται σε συρτάρια δημοσιογράφων. Όχι πια… Το Digital Storytelling έχει κάνει το θαύμα του! Ένας πρώην ...

 Νατάσσα Μανίτσα Είναι από αυτές τις μέρες που δε θες να κάνεις τίποτα… Θες να βουλιάξεις στον καναπέ, να απομονωθείς από τα πάντα να κλείσεις κινητά, να μπλοκάρεις αριθμούς να μη σηκώσεις τηλέφωνα, αλλά να που το άτιμο το λαπτοπ ...

«Έχω να σου πω…» «Για πες, για πες!» Κάπως έτσι δεν έχουν γίνει ναι μεν τα μεγαλύτερα εγκλήματα, αλλά σαφώς έχουν αναπαραχθεί. Είναι αυτή η εισαγωγή που μας βάζει στο mood, το παρασύνθημα να ανάψουμε τσιγάρο,  να σηκώσουμε κεραίες, να ...

Δε μου αρέσει ο Σεπτέμβρης, όπως δε μου αρέσουν οι Δευτέρες, οι μπάμιες, οι αγκινάρες, οι μίζεροι άνθρωποι, το κίτρινο το φωσφοριζέ, το ότι δε γεννήθηκα κάπου ανάμεσα σε Ιταλογαλλική ριβιέρα, το ότι δε μεσουρανούσα εναλλακτικά εκεί κάπου στη δεκαετία ...

Ναι, οκ. φαντάζομαι ότι έχετε όλοι ξεχυθεί κάπου να γιορτάσετε το Δεκαπενταύγουστο. Κι εγώ ξεχυμένη είμαι, δε λέω, αλλά περνάω κατάθλιψη από χθες. Κάθε χρόνο παραμονή της μεγαλύτερης γιορτής του καλοκαιριού, κλαίω το καλοκαίρι που σώνει. Θέλω να γυρίσω πίσω ...

… μόνο απ’ τα παπούτσια το ‘χεις πάρει είχε γράψει κάποτε η Λίνα Νικολακοπούλου και ήταν σε ένα βιβλίο που το έφαγα με το εξώφυλλο με όλους τους σουρεαλ στίχους της συγκεντρωμένους, που δεν ήταν δικό μου, που δεν ξαναδιάβασα ποτέ, ...

Στην ερώτηση βουνό ή θάλασσα, η απάντηση η δική μου είναι σχεδόν αναμενόμενη: Θάλασσα δαγκωτό. Θάλασσα όλες τις εποχές. Όλα αυτά, φυσικά, μέχρι να πας στο βουνό. Γιατί εκεί ξεχνάς τέτοιες διλημματικές ανησυχίες. Εκεί αρχίζεις να βλέπεις τον κόσμο με ...