Σύννεφα… βγήκα έξω και τα είδα να προσπαθούν να κρύψουν τον ήλιο. Θύμωσα. Πάντα κάτι θα έρχεται, μια μαυρίλα και θα χαλάει το σκηνικό. Το ίδιο έργο σε επανάληψη, να μην είναι η χαρά ποτέ για πολύ, μόνο για λίγο, ...
Read More »Θέλω να μη θέλω – Evi Snowflake
Κάθισε στο παράθυρο και κοίταζε το απέραντο γαλάζιο. Μέχρι όπου έφτανε το μάτι, έβλεπε θάλασσα. Αυτό το μπλε που όταν το κοιτάζεις, φωτίζεται η καρδιά σου και νιώθεις γεμάτος. Απέραντη η θάλασσα, απέραντο το σύμπαν κι αυτή μια μικρή κουκίδα, ...
Read More »Πετάω πέτρες στο γυαλό κι αυτές γυρίζουν πίσω – Evi Snowflake
Εκείνο το απόγευμα ήμασταν ξαπλωμένοι στον καναπέ. Εσύ ανάσκελα και κοιτούσες το ταβάνι κι εγώ πλάγια, δίπλα σου, σχεδόν μπρούμυτα πάνω στο αριστερό σου πλευρό, με το πρόσωπό μου χωμένο ανάμεσα στο στέρνο και το λαιμό σου. Αυτή ήταν η ...
Read More »Το χρονικό μιας φιλίας – Evi Snowflake
Αγαπημένη μου φίλη προχθές που σε είδα μου είπες ότι είσαι ερωτευμένη. Είμαι τόοοοσο χαρούμενη για σένα. Ποιος το περίμενε… εμείς που περάσαμε τόσα βράδια μαζί πλέκοντας το εγκώμιο του ιδανικού πρίγκιπα που θα έρθει καβάλα στο άλογο να μας ...
Read More »Η ευτυχία είναι αυτό (που περιμένουμε να ‘ρθει) – Evi Snowflake
Ένα χιλιοστό είναι στην πραγματικότητα η απόσταση που πρέπει να διανύσεις για να βουτήξεις στο κενό του απέραντου αγνώστου που βρίσκεται η ευτυχία. Ένα ανεπαίσθητο κλικ του μυαλού είναι η θέση σου από την ευτυχία. Τόσο κοντά… κι εσύ περιπλανιόσουν ...
Read More »Στο τέλος όλα γίνονται νερό – Evi Snowflake
Εκείνο το απόγευμα, καθόμασταν στο μικρό café που συχνάζαμε και κοιταζόμασταν. Εγώ κάπνιζα και σε κοιτούσα με απορία, εσύ βαριαναστέναζες και με εμφανή ανησυχία στο ύφος σου, έπινες την μπύρα σου. Με παρακαλούσες να σου στρίψω ένα τσιγάρο. Εγώ δεν ...
Read More »Τούτο το μήνα, τον από πάνω, τον παραπάνω – Evi Snowflake
Μήνας 4ος. Τέσσερις μήνες αφόρητου και ανεξήγητου πόνου. Κάθε ανάσα δύσκολη. Κάθε περπάτημα βαρύ. Κάθε γέλιο μου να κρύβει θλίψη. Όποιος κοιτάζει βαθιά στα μάτια μου καταλαβαίνει. Προχθές τα έπινα σε ένα μπαρ. Γελούσα δυνατά, παράξενο για μένα. Χόρευα σαν ...
Read More »Το ποίημα της ημέρας: Ένα, δύο
Evi Snowflake Δεν κάνεις τίποτα, ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω, ένα, δύο. Μετράς τις στιγμές σου στις ατελείωτες ώρες, μία, δύο. Κορμί στειρωμένο, σχεδόν αλύγιστο και μετά βογγητά, ένα, δύο. Η φαντασία σου τρέχει, ένα χέρι κρατάς, Ένας, Δύο. ...
Read More »Έρωτα ή πόλεμο – Evi Snowflake
Εκείνη τη μέρα με έπινες στο ποτό σου. Ντάλα μεσημέρι δίπλα στη θάλασσα. Κοιτούσες το ποτήρι και μετά τη θάλασσα και το κατέβαζες μονορούφι. Μέσα σου πάλευες κι η μυρωδιά από αίμα και σάρκα αναδυόταν στον αέρα και μου προκαλούσε ...
Read More »Το ποίημα της ημέρας: Καλύτερα να μην ξέρεις
Evi Snowflake Δε χρειάζεται να ξέρεις τίποτα, ούτε αν ζω, ούτε αν πέθανα, ούτε αν σε σκέφτομαι πριν κοιμηθώ τα βράδια, ούτε αν τη σκέψη μου ορίζει κάποιος άλλος. Είναι πρωί, είναι βράδυ; Να μην ξέρεις. Μια συννεφιά μονάχα ν’ ...
Read More »