Και 5 μυστήρια Τουρκίας – Απόστολος Καζάκος

Μέχρι πρόσφατα το μέγα, παγκόσμιο μυστήριο ήταν το I.Q. της ελληνικής κυβέρνησης. Τώρα που το λύσαμε και βρέθηκε πως είναι μετά βίας 50 στον κατήφορο, άλλα μυστήρια ξεπετάγονται.

Αλλά πρώτα η δικαιολογία. Ανάθεμα το κρυολόγημα στην αρχή της βδομάδας που με ανάγκασε να μείνω μέσα. Οι αντοχές, πεσμένες. Με αυτά τα 2 έχω καλυφθεί για το στραβοπάτημα που έκανα να ανοίξω την τηλεόραση.
Είχα καταπιεί και κάτι χάπες για την καταρροή, οπότε μες την θολούρα μου είδα ένα επεισόδιο από Τουρκική σειρά.

Μυστήριο Μπιρ (1) ,πως γίνεται να μην ανοίγουν σχεδόν καθόλου το στόμα τους όταν μιλάνε και να λένε ολόκληρα κατεβατά από το σενάριο; Τι είναι, θίασος εγγαστρίμυθων; Αφού νόμισα πως ήταν μεταγλωτισμένο, όπως, τότε, το καράτε πριν την τσόντα.

Μυστήριο Ικί (2) , εκεί στην Τουρκιά όλο τρώνε; Τους χάζευα να είναι καμιά 40αριά γύρω από ένα τραπέζι-αεροδρόμιο στρωμένο με του Αβραάμ και του Ερντογάν τα καλά, και στο βάθος ο κήπος, που μα τον Αλλάχ, έχω την εντύπωση πως είδα αρνιά στη σούβλα. Μπορεί πάλι να ήταν οι παρενέργειες της αντιβίωσης. Για να πω την αλήθεια κανένας δεν μασουλούσε. Μόνο ο μορφονιός της υπόθεσης ίσα που ακούμπησε στα χείλη του ένα ποτήρι χυμό που μόλις είχε παραγγείλει στη βάγια που κυκλοφορούσε σαν ισορροπιστής με δίσκους ανάμεσά τους.
“Πορτοκάλ “, είπε.

Μυστήριο Ουτς (3) , γιατί τσακώνονται; Όλοι με όλους! Πρωί κατέβηκαν στην τραπεζαρία με τόση ξινίλα που κι η Καβαδία θα την ζήλευε. Η μια, η γριά, κοιτούσε μια νέα με τα μάτια μισόκλειστα καθώς το κοριτσάκι κάτι έλεγε (5 προτάσεις, με το στόμα σχεδόν κλειστό και με μια αναπνοή!).Ύστερα άρχισαν να κτυπούν τα τηλέφωνα, σταθερά, κινητά και θυροτηλέφωνα. Πάλι έκλειναν τα μάτια και πάλι βρίζονταν. Αυτό τώρα με το μισάνοιχτο μάτι όταν τους πνίγει το δίκιο τους αν δεν έβλεπα τους ίδιους να οδηγούν θα νόμιζα πως είναι τυφλοί. Δεν πέτυχα κανένα να στουκάρει σε κάνα τοίχο, συνεπώς βλέπουν. Άργησα αλλά το κατάλαβα, όλα είναι μέρος της υποκριτικής τους τέχνης. Ηθοποιάρες επιπέδου Τζένιφερ ‘Αννιστον.

Tα ακατανόητα  συνεχίστηκαν με το μυστήριο Ντορτ (4)  όταν έφυγαν για τις δουλειές τους. Άλλοι πήγαν στα γραφεία, πιάσανε τα τηλέφωνα που ούτε όταν οδηγούσαν δεν τα άφησαν. Τι ακριβώς είναι αυτό που κάνουν στην καθαυτή εργασία τους δεν ξέρω, δεν είδα, δεν απαντώ.
Κάποιοι και κάποιες άλλες, αντί για το μεροκάματο κάνανε επισκέψεις.
“Ντριν!” το κουδούνι, μπουκάρoυνε μέσα στο τσαρδί του αγουροξυπνημένου και δώστου οι καβγάδες. Σε μια περίπτωση,στο ημίχρονο, κάθισαν, έφαγαν, καρδάμωσαν κι άντε πάλι με τον χαβά τους.
Πάντα οι ομιλίες με το στόμα,τα χείλια ακίνητα.  Πώς το κάνουν;

Εντελώς συμπτωματικά, μαζί με τους αριθμούς που ξέρω αλά Τούρκα, τελειώνουν και τα μυστήρια.

Το Story είναι τουλάχιστον πρωτότυπο.
Μια όμορφη, καταφρονεμένη κι από την μοίρα κατουρημένη, αγαπάει τον πλούσιο μορφονιό. Το σύμπαν όμως την έχει στην μπούκα, η μάνα του, τα αδέλφια του, τα ανίψια, οι παππούδες και όλο το σόι που κατοικοεδρεύει στο χάνι μαζί τους έως και ο περιπτεράς της γωνίας. Μέχρι κι η βάγια με τους δίσκους την χτυπάει δήθεν τυχαία στο κεφάλι με το νταβά και της πασάρει κλούβια αυγά. Ο κάμεραμαν την καταδιώκει με άδηλες προθέσεις, ενώ τέλος ο μπούμαν την κοπανά με το μικρόφωνο.

Αυτή όμως, η πονεμένη, τους κοιτάζει όλο αγάπη. Με το θλιμμένο ύφος, του στερημένου Βασιλάκη Καϊλα. Εννοείται πως στο φινάλε θα περάσει το δικό της, που είναι και καλή.

Masallah!

Comments

comments