Γάτα ερωμένη ή σκύλα γυναίκα; – Παναγιώτης Λαμπρίδης

Κατ αρχην αγαπητοί φίλοι να σας ξηγηθω από την αρχή ότι σας έχω εξαπατήσει με τον τίτλο και το γκομενάκι, αλλά θα με καταλάβετε. Οχι λοιπόν, δεν θα παίξει σαδο-μαζο ιστορία. Αυτές προτιμούμε να τις κάνουμε παρά να τις λέμε. Ακούστε λοιπόν στόρι και δεν θα το μετανιώσετε. Θα προβληματιστείτε.

Έχω που λέτε πολλές φίλες που ποστάρουν στο FB πολύ συχνά, φώτο με ζωάκια, ιδίως γατάκια που τα συμπαθούν ιδιαίτερα. Τα βάζουν και σε φωτογραφίες διπλά διπλά με σκυλάκια με κοτοπουλάκια και γουρουνάκια και καλά φίλοι. Και δίπλα διαφήμιση Friskies με μπουκιές κοτόπουλο. Τι αλληγορικό. Θες να γίνουμε φίλοι; Ναι αμέ. Άλλα κάποια στιγμή θα σε φάω. Νιάου…

Εγώ σαν φαν των σκύλων έχω διαφορετικές συμπάθειες αλλά το θέμα μας δεν είναι αυτό. Το θέμα που κάθισα να γράψω σήμερα έχει να κάνει με μια καμμένη ανάλυση που έχω σκεφτεί, η οποία έχει να κάνει με το διαχωρισμό γάτες – σκύλοι και την αλληλεπίδραση που έχει αυτό πάνω στην ερωτική ζωή ιδίως των γυναικών. Πάρτε ναρκωτικά.

Που λέτε η συμπάθειά μου είναι οι σκύλοι. Όχι ότι θα δω γάτα και θα φάει σουτ, όλα τα ζωάκια τα συμπαθώ, αλλά έχω αδυναμία στας σκύλοι. Τρείς είχα μέχρι τώρα στη ζωή μου, διαφορετικοί χαρακτήρες, αλλά συμπαθέστατοι. Τη Τζίλντα, τον Ρόκυ και τον Ζακ. Κινηματογραφικά ονόματα. Είμαστε ψώνια. Τον τελευταίο τον είχα βγάλει Ζακ, αλλά λόγω του ότι μένω σε λαϊκή γειτονιά, τα παιδάκια δεν καταλαβαίνουν από Ζακ και τέτοια Ζαμπούνικα και αποφάσισαν ομόφωνα να τον λένε Τζακ. Ε τι να κάνω κι εγώ  Τζακ; Τζακ. Ότι θέλει ο λαός.

Και γάτα είχα. Για κάνα μήνα. Τόσο άντεξα. Την συμπαθούσα την καημένη κι αυτήν, μέχρι που κάποια στιγμή ενώ είχε κουρνιάσει δίπλα μου στον καναπέ και τη χάιδευα, παθαίνει μια παράκρουση και μου κάνει το χέρι φιλετάκια μινιόν. Έτσι χωρίς λόγο. Όπως είναι λοιπόν, άρπαγμα από σβέρκο και εκτόξευση από την πόρτα να χτυπήσει το κουδούνι του απέναντι. Μην την ξανάδατε.

Δεν είναι λοιπόν αγαπητοί μου αναγνώσται ότι δεν το δοκίμασα, αλλά βλέπετε την αντιμετώπιση που είχα από το αιλουροειδές. Α κι εγώ την αχαριστία δεν την μπορώ. Χέρι που σε ταΐζει δεν το δαγκώνεις. Αλλά οι γάτες δεν καταλαβαίνουν από τέτοια. Είναι ανεξάρτητες, φιλελεύθερες, εγωίστριες, σνόμπ. Οκ. Όπως το διάλεξες αγαπητή γάτα. Αλλά μην μου ‘ρχεσαι μετά και μου κωλοτρίβεσαι γιατί θα φας σουτ. Κι έπαιζα 17 χρόνια μπάλα. Πρόσεχε.

Τώρα τελευταία έχω ένα γατί έξω απ το σπίτι που μου ‘ρχεται όταν ταΐζω τον Τζακ και μου νιαουρίζει. Ε δεν είμαι κι άπονος του δίνω κάνα μεζέ, αλλά κοντά να το χαϊδέψω δεν έρχεται. Αλλά το περίεργο είναι ότι ενώ με φοβάται, δεν κωλώνει να μπει μέσα στο σπίτι του Τζακ, να αρπάξει μεζέ απ το φαΐ του όταν λείπει βόλτα. Δε μασάει. Μάλλον μασάει, αλλά το φαΐ του Τζακ. Είναι κομάντο ο γάτος σας λέω. Έχω όμως να πω στο γατούλη να προσέχει και να κάνει κουμάντο, γιατί ναι μεν είναι χαλβάς ο Τζακ αλλά με το φαΐ του δεν παίζουμε. Γιατί άκουσέ με γατούλη, είσαι πολύ κοντά στο να χωθείς ανάμεσα σε δύο ψωμάκια και να γίνεις ζεσ-τόστ μεζές. Hot dog που λέμε.

Τες πα πάλι ξέφυγα απ’ το θέμα. Το θέμα μας είναι η θεωρία που έχω περί της συμπάθειας των δύο ανωτέρω κατοικίδιων. Παρατήρησα λοιπόν ότι οι γκόμενες γενικά εγουστάρουν τας γάτας, παρά τας σκύλοι. Δεν ομιλώ στον αέρα. Το ‘χω ψάξει το θέμα με γκάλοπ. Εννοείτε ότι υπάρχουν και εξαιρέσεις αλλά γάτα βάσιν, ναι συμβαίνει αυτό. Γατί άραγε; Ας δούμε.
Κατά τη θεωρία μου λοιπόν το κατοικίδιο, αντικατοπτρίζει και τα θέλω που έχει μια γυναίκα από έναν άνδρα. Γοητεύονται να ουμ οι γυναίκες με την γάτα γιατί λέει είναι πρόκληση. Δεν την κερδίζεις εύκολα, φίλη σου δεν πρόκειται να γίνει ποτέ, είναι ανυπάκουη, ανεξάρτητη, ανυπότακτη, με λίγα λόγια έχει όλα τα ”αν”. Αναγούλα. Η επιτομή του παρτάκια. Μα τι γουστάρουν σ’ αυτό δεν το ‘χω καταλάβει ακόμα. Α ναι δεν είμαι γυναίκα. Τες πα. Και τον άντρα λοιπόν οι περισσότερες έτσι τον γουστάρουν. Ανεξάρτητο, ανυπότακτο και λίγο στα αρχίδια του. Και να η θεωρία μου που αρχίζει και στέκει εδώ. Είναι η θεωρία του καλού παιδιού.

Οι γυναίκες λοιπόν αηδιάζουν με το που βλέπουν τύπο που κουνάει συνέχεια το κεφάλι συγκαταβατικά, σου κάνει όλες τις χάρες, ψοφάει απ τη χαρά του μόλις σε βλέπει και γενικά είναι σκυλάκι. Θέλουν ρε παιδί μου τη γρατζουνιά στη μούρη πως το λένε. Ξενερώνουν με το πολύ ”μάλιστα κυρία Μέρκελ”. Τις καταλαβαίνω γιατί όντως να έχεις έναν φλούφλη γκόμενο να σου λέει συνέχεια ναι, ναι είναι βαρετό. Τη γουστάρεις την περιπέτεια, αρκεί να μην καταλήξει σε ανίατη ασθένεια. Γιατί μετά θα αναπολείς τον φλούφλη και θα λές: Αααχχχ τι καλό παιδί που ‘ταν αυτός ο Γιαννάκης. Μου ‘παιρνε και μπουκίτσες Lacta Love it. Τι να κάνει άραγε αυτό το καλό παιδί. Και τον παίρνεις τηλ και απ το ringtone ακούγεται το ”Αχάριστη κι αλήτισσα”. Χμ. Η κλήση σας προωθείται…

Οι άντρες από την άλλη γουστάρουν σκύλο. Γιατί οι περισσότεροι είναι καλομαθημένοι απ τη μαμά, θέλουν υπακοή, θέλουν να τους κάνεις τις χάρες, θέλουν να είσαι σούζα, θέλουν να είσαι εκεί όποτε αποφασίσουν να ασχοληθούν μαζί σου, θέλουν να είναι ανεξάρτητοι και να κοπροσκυλιάζουν γενικότερα. Όλα αυτά ποιος θα μπορούσε να τους το δώσει άραγε; Η γάτα; Μπαααα. Ο σκύλος βέβαια. Κρυφογουστάρουν και γάτες, αλλά σκύλο θα πάρουν. Με λίγα λόγια αν μιλάγαμε για γκόμενες ο σκύλος θα ‘ταν η γυναίκα και η γάτα η ερωμένη. Cat-αλάβατε ε; Καλά ε, όλα τα ‘χω εξηγήσει ρε πούστη μου. Θα με προσλάβει το Cosmopolitan στο τέλος το βλέπω.

Τώρα ξέρω ότι μερικοί ή μερικές θα διαφωνήσετε, ότι δεν είναι έτσι, εγώ έχω γάτα, αλλά το αγόρι μου είναι τέλειο και μπλα μπλα μπλα. Μαλάκα. Εντάξει. Το δέχομαι. Πείτε την αν θέλετε άλλη μια καμμένη θεωρία, αλλά για ψάξτε το και λίγο. Έτσι για την ιστορία…

Comments

comments