Η αγάπη δεν είναι εύκολη! -Μάρθα Πατλάκουτζα

«Η αγάπη δεν είναι εύκολη υπόθεση. Τ’ ακούς;» τον ρώτησε. Εκείνος ανεβοκατέβασε τους ώμους αδιάφορα. Απέφυγε να την κοιτάξει. Είχε συνηθίσει να σωπαίνει όταν δεν τον έπαιρνε… Και γιατί να τον πάρει; Εκείνος, ήταν εκείνος και σε όποιον του γουστάρει.

Να μιλάς στον τοίχο…ναι, αυτό νιώθω. Κάθε φορά που μιλώ για αγάπη τα ντουβάρια αποκτούν αυτιά κι εκείνος αποκτά υφάκι τρελού και αλλοπαρμένου, σκέφτηκε το κορίτσι.

Γιατί πρέπει οι γυναίκες να μιλούν για αγάπη; Τι τις πιάνει κάθε φορά; Ουφ βρε αδερφέ… αγάπες και κουραφέξαλα. Αφού μόλις δε γίνει το δικό τους σαλπάρουν για άλλα λιμάνια. Η γυναίκα θέλει να αποχτήσει τον έλεγχο και μόλις τον πάρει ή θα σε λιώσει ή θα σε φτύσει. Μανταμίτσες μου εγώ δε θα σας κάνω τη χάρη, ήταν οι σκέψεις εκείνου.

«Η αγάπη δεν είναι εύκολη… Θέλει δύο. Θέλει εσένα κι εμένα».

«…»

Τους έβλεπε το φεγγαράκι κάθε βράδυ. Εκείνη μιλούσε, εκείνος δεν άκουγε. Ανόητοι άνθρωποι, ήθελε να φωνάξει. Πάρτε τις στιγμές και αγαπήστε ότι κι αν κάνετε. Πάρτε τις στιγμές και ζήστε τις όσο καλύτερα μπορείτε. Μπορεί να σας αγαπήσουν, μπορεί και όχι. Αλήθεια έχει τόση σημασία τι κάνουν οι άλλοι;

Το κορίτσι σήκωσε το κεφάλι. Έκανε να βάλει στις χούφτες της το πρόσωπο του φεγγαριού. Εκείνο τρόμαξε κι έγινε κατακίτρινο.

«Ηρέμησε φίλε μου. Ξέρω πως υπάρχεις. Από μικρή ήσουν πλάι μου στα όνειρα μου. Θυμάσαι; Τότε έκανα όνειρα μεγάλα. Αλλά κάτι πάντα τα ακύρωνε. Και δεν τα έσβηνε νωρίς. Τα έσβηνε μια ανάσα πριν τα γευτώ. Τα ακυρωμένα όνειρα έχουν μια πικράδα που όση ζάχαρη κι αν φας δεν σου φεύγει με τίποτα. Τα χρόνια πέρασαν και έμαθα να ξεγελώ το όνειρό μου. Το ζούσα και μετά το έπλαθα. Γι’ αυτό σου λέω η αγάπη δεν είναι εύκολη. Τη ζεις και μετά την πλάθεις μέσα σου».

πηγή: writersgang.com

Comments

comments