Μαίρη Τσαγκάρη: “Με έχει κατακτήσει το θέατρο και η σκηνογραφία και δεν υπάρχει γυρισμός…”

Συνέντευξη στη Μαρκέλλα Καζαμία

 

Γνώρισα την Μαίρη Τσαγκάρη στο πλαίσιο κάποιων συνεργασιών στο θέατρο. Το δυναμικό κορίτσι με τα κατακκόκινα μαλλιά δεν περνάει απαρατήρητο, κυρίως για τον επαγγελματισμό και τη δημιουργικότητα της που αποτυπώνονται με επιτυχία σε μεγάλες θεατρικές παραγωγές των τελευταίων χρόνων. Αριστούχος της Αρχιτεκτονικής που τα βήματα της την οδήγησαν στο χώρο του θεάτρου, όπου σε άμεση συνεργασία με γνωστούς σκηνοθέτες, σκηνογραφεί και ζωντανεύει τα τελευταία χρόνια, με τα σκηνικά της, εικόνες και ιστορίες σε μικρές και μεγάλες θεατρικές σκηνές. Ένα ανερχόμενο ταλέντο που μας αποκαλύπτει την μέχρι τώρα πορεία της:

 

Σπούδασες Αρχιτεκτονική και ήσουν αριστούχος στη σχολή σου, αλλά τα τελευταία χρόνια φαίνεται να σε κέρδισε ο χώρος της τέχνης. Πώς προέκυψε αυτό;

‘Ήταν μια υπέροχη σύμπτωση. Συνεργάστηκα με το γραφείο του Γιώργου Γαβαλά αρχικά ως αρχιτέκτονας, τον βοήθησα τυχαία σε μια παράσταση γιατί δεν είχε βοηθό εκείνη την περίοδο και… κόλλησα το μικρόβιο του θέατρου.

Μαθήτευσα δίπλα του. Πάντα τον σέβομαι και τον ευγνωμονώ. Μαζί του γνώρισα και ερωτεύτηκα την μαγεία της σκηνογραφίας και του θέατρου γενικότερα.

Με ενθουσίασε η ταχύτητα των οραματισμών, των σκέψεων, των σχεδίων και της κατασκευής.

Στην «καθαρή» αρχιτεκτονική περνάνε χρόνια για να δεις ολοκληρωμένο το αποτέλεσμα αυτών που έχεις σχεδιάσει.

Σχεδιάζεις και επιμελείσαι τα σκηνικά σε μεγάλες παραγωγές, όπως μιούζικαλ, παραστάσεις αλλά και μουσικές σκηνές. Έχεις δημιουργήσει σε αυτούς τους διαφορετικούς χώρους μια δική σου «σχολή»;

Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι δεν έχω δημιουργήσει «σχολή».

θα ήταν επιπόλαιο να έλεγα κάτι τέτοιο. Επίσης θα ήταν ασεβές απέναντι στους μεγάλους σκηνογράφους.

Όμως επειδή υπάρχει κόσμος που μου λέει ότι αναγνωρίζει πλέον τα σκηνικά μου, σκέφτομαι -και τολμώ να πω- ότι αυτά που σχεδιάζω  έχουν μια ιδιαίτερη ευρηματικότητα, είναι λειτουργικά αλλά και ατμοσφαιρικά.

Προσπαθώ πάντα να βρω μια λεπτομέρεια που θα χαρακτηρίσει το σκηνικό μου, είτε είναι μια παράσταση low budget, είτε είναι ένα απαιτητικό μιούζικαλ.

Άμεσοι συνεργάτες σου είναι οι σκηνοθέτες ενός έργου. Πόσο εύκολη ή πολύπλοκη είναι η συνεργασία ώστε να βγει το επιθυμητό αποτέλεσμα; 

Ο σκηνοθέτης είναι ο «μαέστρος» της παράστασης. ‘Όλοι οι συντελεστές είμαστε εκεί, στην διάθεση του για να συν-δημιουργήσουμε και να πραγματοποιήσουμε το όραμα του για το έργο. H διαδικασία δεν είναι πολύπλοκη, είναι δημιουργική.

Εγώ είμαι από τους σκηνογράφους που προσπαθούν να είναι σε όσες περισσότερες πρόβες γίνεται γιατί απολαμβάνω αυτή την διαδικασία ζύμωσης της παράστασης, μου αρέσει και θέλω να είμαι εκεί ακόμα και όταν δεν με χρειάζονται και να χαζεύω κρυφά τον τρόπο που δουλεύουν όλοι μαζί!

Είσαι στην αρχή της προσωπικής καριέρας σου αλλά έχεις ήδη σκηνογραφήσει μεγάλες παραγωγές. Ποια ήταν η πιο αγαπημένη σου παραγωγή έως σήμερα;

Είναι δύσκολη ερώτηση, αλλά δεν θέλω να την αποφύγω. Όλα τα σκηνικά είναι δημιουργήματα μου και όλα τα αγαπάω και σέβομαι απόλυτα όλους τους συνεργάτες στην εκάστοτε παραγωγή.

‘Όμως θα τολμήσω να πω ότι οι παραστάσεις που με έχουν σημαδέψει είναι:

το «CABARET» του Κωνσταντίνου Ρήγου, στο Μέγαρο Μουσικής γιατί ήταν από τις πρώτες μεγάλες σκηνογραφίες όπου συμμετείχα σε ένα πολύ αγαπημένο έργο,

η «Η ΜΕΛΩΔΙΑ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ» της Θέμιδας Μαρσέλλου, γιατί μου χάρισε ένα βραβείο σκηνογραφίας και με έκανε να πιστέψω περισσότερο στον εαυτό μου

και το πρόσφατο «JESUS CHRIST SUPERSTAR» γιατί  υπήρξε μια ομάδα καλλιτεχνών που δημιούργησε  μια άρτια και μαγική παράσταση της οποίας η επιρροή που έχει ακόμα επάνω μου δεν εξηγείται με λόγια…

Ποιες είναι οι επόμενες δουλειές σου και τι πρόκειται να δει ο θεατής όσον αφορά τα σκηνικά των παραστάσεων αυτών;

Η φετινή σεζόν θα με βρει να συν-εργάζομαι σε ιδιαίτερα μεγάλες και απαιτητικές παραγωγές.

Στο θέατρο Ακροπόλ, στο «MATILDA the MUSICAL», μια πολύ ιδιαίτερη και δύσκολη παράσταση. Ένα στοίχημα της Θέμιδας Μαρσελλου που θέλω με όλη μου την ψυχή να βγει καλύτερο από όσο το έχει ονειρευτεί.

Στο θέατρο Δανδουλάκη, θα συν-σκηνογραφήσω με τον Γιώργο Γαβαλά την παράσταση «ΟΡΙΕΝΤ ΕΞΠΡΕΣ» και χαίρομαι που μετά από τόσα χρόνια θα βρεθούμε μαζί στην ίδια δουλειά…

Και τέλος, στην κεντρική σκηνή της Λυρικής σκηνής, σε νέα συνεργασία με τον Κωνσταντίνο Ρήγο, στη «ΛΙΜΝΗ ΤΩΝ ΚΥΚΝΩΝ» και ανυπομονώ να είμαι δίπλα του και να ζήσω τον τρόπο που θα υλοποιήσει αυτή την παράσταση κλασσικού μπαλέτου με την δική του ματιά.

Στην Ελλάδα της κρίσης, οι νέοι επαγγελματίες μπορούν να κάνουν τα όνειρα τους πραγματικότητα και πώς;

Δεν θέλω να είμαι ούτε απαισιόδοξη αλλά και ούτε υπεραισιόδοξη. Πιστεύω ότι δουλεύοντας σκληρά υπάρχουν τρόποι και διέξοδοι να κάνεις σωστά και με συνέπεια την δουλειά σου και τα όνειρα σου πραγματικότητα.

Θα άφηνες ποτέ τον καλλιτεχνικό χώρο για μια άλλη ενασχόληση ως αρχιτέκτονας;

Δεν μου αρέσουν οι αφορισμοί αλλά πιστεύω πως όχι. Με έχει πλέον κατακτήσει το θέατρο και η σκηνογραφία και δεν υπάρχει γυρισμός…

Ποιο είναι το μυστικό της επιτυχίας σε αυτό που κάνει κάποιος;

Το μυστικό της επιτυχίας δεν είναι καθόλου μυστικό!

Είναι το αυτονόητο: δουλειά, δουλειά, δουλειά!

Και απέραντη αγάπη για αυτό που κάνεις… να κοιμάσαι και ξυπνάς με την σκέψη του!

 

 

 

 

Η Μαίρη Τσαγκάρη γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο.

Με κρατική υποτροφία έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Βαρκελώνη στην Αρχιτεκτονική Τοπίου. Εργάστηκε επί σειρά ετών στο αρχιτεκτονικό γραφείο του Γιώργου Γαβαλά, δίπλα στον οποίο έμαθε και αγάπησε την σκηνογραφία, και έχοντας την ευκαιρία να  συμμετάσχει  σε μεγάλες παραγωγές στο θέατρο και την τηλεόραση.

Τα τελευταία 9 χρόνια εργάζεται ανεξάρτητα, στο χώρο του θεάτρου, της τηλεόρασης  και στον χώρο της εσωτερικής αρχιτεκτονικής.

Έχει συνεργαστεί με πολλούς σκηνοθέτες ανάμεσα στους οποίους είναι οι Π. Ζούλιας,  Γ. Κιμούλης, Κ. Ρήγος,  Γ. Νανούρης, Μ. Ρέππας– Θ. Παπαθανασίου,  Χρ. Χατζηπαναγιώτης,  Γ. Κακλέας,  , Θ. Μαρσέλου, Ν. Νικολάου, Γ. Μπέζος και ο Βλ. Κυριακίδης, Ε. Γκασούκα κα.

Έχει επιμεληθεί σκηνικά για την τηλεόραση  όπως Το «Πρωινό μου» του Mega, το «όλα για την υγεία μου» του Mega, ..κα.

Αποτελεί  διάκριση ότι επιλέχτηκε να είναι στην Βοηθός του Robert Wilson όταν το 2012 σκηνοθέτησε και σκηνογράφησε  την Οδύσσεια, στο Εθνικό θέατρο.

Τον Μάρτιο του 2015, κέρδισε το Β βραβείο σκηνογραφίας του κοινού του Αθηνοράματος για την “Μελώδια της Ευτυχίας στο Παλλάς”.

Comments

comments