Kiss My GRass When the going gets tough, the sheep goes beeehh…!
Μεγαλώνεις γιε μου…
Το 1.58 μου βία βία ακόμη και σηκωμένο στις μύτες των ποδιών και της… ψυχής, δεν σε φτάνει να σε φιλήσει στο ξυρισμένο πια μάγουλο!
Άντρας αρσενικό!
Σε βλέπω να αλλάζεις μέρα με τη μέρα σε έναν όμορφο άντρα, γνήσιο αυθεντικό, από αυτούς που με κάνουν περήφανη για την μήτρα μου που τους φιλοξένησε….
Δεν σε νανούρισα με χαζοτράγουδα μα με ζειμπέκικα…
Σου ψιθύριζα τα βράδια στην κούνια σου, που μαχαίρι Κρητικό σου βάλαμε κάτω από το μαξιλάρι λόγια που είχε πει ο Ερωτόκριτος στην Αρετούσα!
Σε πότιζα γάλα με κανέλα και γαρούφαλο να μπει ο… σεβντάς του Ερωτα και της Πόλης μέσα σου!
Για ένα σεβντά σου ευχήθηκα να κατεβάζεις μπουκάλια ολόκληρα αλκοόλ σαν αντρέψεις και ο καημός, καημός να μένει ανείπωτος με λόγια που σέρνουν αλυσίδες – καταδίκες κατάδικες σου. Να μην τις φοβηθείς τις ποινές σου γιε μου!
Να κάμεις φυλακή στον έρωτα λεβέντη μου!
Καημός σου να γίνει σαν τραγούδι με ένα μισόσβηστο τσιγάρο στα χείλη σου.
Καπνός κι εσύ να σβήνεις μαζί του!
Ο σεβντάς του έρωτα που λέμε και στην Πόλη μας αγνόησε και τον αγνοήσαμε επιδεικτικά.
Ο σεβντάς που έγινε το ‘αχ’ στην αρχή των τραγουδιών του!
Ένας άντρας στην εθνική να είσαι στα χρόνια σου τα ώριμα να οδηγείς με ένα μακό μπλουζάκι.
Στο πουθενά σου!
Να δένεται το στομάχι σου κόμπος και να κλαις αν χρειαστεί για θηλυκό, γιατί ναι οι άντρες αρσενικά κλαίνε!
Τον έχεις δει αυτόν τον άντρα!
Ηταν ο προπάππους και ο παππούς και ο πατέρας σου…
Φορά πουκάμισο λευκό και φαίνεται το στήθος του που γυαλίζει από τον ξεχασμένο ιδρώτα μιας εφήμερης ηδονής!
Έχει λύσει την γραβάτα και έχει δέσει τα όνειρα του στα χέρια της που δεν κάνουν παλαμάκια τον χορό του πια…
Ο χορός του!
Το έρωτα Τον έκαμε χορό και μαλάκωσε κάπως ο πόνος.
Χέρια φτερούγες σαν αετός…
Το δικό του ζεϊμπέκικο!
Αυτό που χορεύεται με την ψυχή.
Άντρας αρσενικό που με μάτια υγρά κοιτά στο πουθενά και βλέπει εκείνη…
Γιατί το ζεϊμπέκικο είναι παραπάνω από ένας χορός. Μάθε γιε μου να το χορεύεις να μη σε χορέψουν ποτε πίστες από φώσφορο!
Άντρας από αυτούς της παλιάς κοπής να γενείς που σαν θα φιλάς το κορίτσι σου, την γυναίκα, την ερωμένη σου, να την αγκύλωνουν τα γένια σου και να κοκκινιζουν τα μάγουλα της. Οχι από ντροπή μα από πόνο… Τον πόνο του ερωτα! Τον έρωτα που απόψε μεθά μα δεν τρεκλίζει, τον έρωτα που πάντα βρίσκει τον δρόμο του. Όσοι μες τη μέθη και τις σπασμένες άμυνες ή αντοχές αυτοσχεδίασαν τα πιο δυναμικά βήματα, βήματα ζαλισμένα μα σταθερά… ξέρουν! Τους ξέρεις κι εσύ. Είναι εκείνα τα αγόρια σαν εσένα που άντρεψαν με φιλιά όχι πληρωμένα, αγόρια με τη μαγκιά στο βλέμμα και την μπέσα στην ψυχή. Που ό,τι ορκίστηκαν το κράτησαν, που έμειναν πιστοί και ψάξανε για την Ιθάκη τους με τους 40 μνηστήρες, αυτούς που λεηλάτησαν και πατρίδα και οικογένεια και Πηνελόπη! Άντρες από αυτούς που τα ζόρια τους έκαναν πιο δυνατούς θα γίνεις γιε μου και θα τα παίξεις όλα στα ζάρια. Όλα για όλα. Όλα για το τίποτα.
Ψήλωσες γιε μου και ψηλώνει και η περηφάνια μου… Κονταίνουν οι άνθρωποι όσο μεγαλώνουν μα η καρδιά έχει ελπίδα να πάρει μπόι μαζί σου λεβέντη μου! Το ξέρω πια… Αρσενικό μου όμορφο ήδη χορεύεις την εφηβεία σου στις κλειστές πόρτες του δωματίου σου με τις αφίσες της επανάστασης… Ναι θα είσαι από αυτούς που σαν σηκωθείς να χορέψεις θα γεμίσει η πίστα από μάτια φώσφορο και θα αποσβολώνεται ο κόσμος απ’ τα γύρω τραπέζια, γιατί θα το λέει η καρδιά σου, γιατί δεν θα σου χαλαλίσω μάτια μου σκοτεινά γαρίφαλα την ώρα που πετάς σαν έκπτωτος άγγελος. Για σένα που ξόδεψες τον Παράδεισο πληρώνοντας γονιδιακά αμαρτήματα ,μην καταχραστείς ποτέ το φιλότιμο. Άντρες αετοί που έχουν ακόμη σημάδια από πισώπλατες μαχαιριές στο πουκάμισο το υγρό από ιδρώτα και αλκοόλ, που έχουν λάσπες και σκόνη στα γόνατα απ’ την αδικία. Άντρες αρσενικά που είχαν κόψει το τσιγάρο και το ξανάρχισαν για μια αγάπη που την έλεγαν… Στέλλα, που το ουίσκυ το πίνουν χωρίς πάγο σε χαμηλό ποτήρι άντρες με ένα γαμημένο παράπονο στα μάτια που κοιτούν κατευθείαν στην ψυχή σου κι έναν μπάσταρδο ξενιτεμένο θυμό που τους πρόδωσαν τα θέλω τους. Εσύ γιε μου. Η γυναίκα, η ερωμένη, το κορίτσι σου σε περιμένουν. Μη τους δώσεις ποτέ το χρώμα των ματιών μου… Ξέχνα εμένα σαν αγαπήσεις… Άντρας κυρίαρχος της πίστας που κυριάρχησε πάνω στα πάθη και τα λάθη χωρίς να τρέχει στη μανούλα, να είσαι!
Κοίτα τους…
Η πίστα αδειάζει σαν σηκώνεσαι ψυχή μου. Γιε μου… Αντρα μου όμορφε…
Η ανάσα σταματά!
Άντρας με καρδιά λιονταριού που αγάπησε ένα ζαρκάδι
Άντρας που τόλμησε να κοιμηθεί δίπλα σε μια νεράιδα!Ξέρεις Κρητικέ μου να καζανεύεις την ρακί, ξέρεις από τσίπουρο και θα μάθεις από …στριφτά τσιγάρα όχι τα ψευτικα με τον σικέ καπνό βανίλια. Μάθε από καυγάδες και σπασμένα μπουκάλια, από σπασμένες καρδιές, κρατητήριο, ανεξέλεγκτη ταχύτητα, αναπάντητες κλήσεις ή κλήσεις για κόκκινο που προσπέρασαν να πάνε σε εκείνην, μάθε για ανεκπλήρωτα όνειρα και πληγωμένες αγάπες. Κλείσε τα βιβλία… Κάνε κοπανα και μάθε τον Ερωτα άρχοντα μου… Αρχοντες είναι οι αρσενικοί που Την αφεντιά τους τη δίνουν εκεί που γουστάρουν, κι αρνούνται πολλές φορές την ασφάλεια για έναν αβέβαιο παράδεισο. Δεν κρύβουν την βέρα τους, διεκδικούν, φευγουν ή μένουν και τιμούν τις συνέπειες ίδιο με τα παντελόνια τους! Δεν πηδάνε μα κάνουν έρωτα και δεν είσαι η γκόμενα, μα η γυναίκα της ζωής τους. Αυτή που για σένα θα το χορέψουν το γαμημένο το ζειμπέκικο Μια φορά και αληθινή! Θα το ‘καναν ξανά και ξανά και θα χόρευαν την απογοήτευση με την ίδια σωματική ένταση, ακόμη και για πάντα αν χρειαζόταν μα… μια φορά αγαπούν ντόμπρα. Μετά δεν πιστεύουν πια σε τίποτα. Ούτε στην ζωή που και αυτή γυναίκα είναι πουτάνα. Τις σέβονται τις πουτάνες να ξέρεις… Δεν πουλάνε το φιλί τους σαν κάποιες που το ξεπουλάνε για ακριβά στέκια και σύνολα. Πληρώνουν τα κόκκινα φώτα με τον αναστεναγμό τους. Αυτόν της ηδονής σε μονά κρεβάτια. Άντρες αρσενικά που χορεύουν ζεϊμπέκικο,που γεννήθηκαν να τους αξιωθούν λίγες. Είναι φτιαγμένοι μονάχα για όσες μπορούν να κρατήσουν το κεφάλι περήφανο σε μια στροφή της ζωής ή της μουσικής σαν αυτούς. Για όσες χορεύουν για τον πόνο που κουβαλούν αόρατα κι ανοίγουν τα χέρια εξουσιάζοντάς τον. ΠΟΝΕ ΣΕ ΝΙΚΗΣΑ, λένε και βγαίνουν με σφεντόνα στους δρόμους να κάνουν… ζημιά!
Γιε μου…
Μεγάλωσες… και εγώ διαλέγω να μικραίνω δίπλα σου… τόση δα να γίνομαι για να σε αξιωθεί μια … Αλλη.
Μια γυναίκα που θα αξίζει σε έναν άντρα σαν εσένα!
