Kiss My GRass When the going gets tough, the sheep goes beeehh…!
Ωραία λοιπόν. Mιας κι έχω ν’ αρρωστήσω 2 χρόνια (φτου φτου μαυρόγατες) και να ξυπνήσω να πάω σε δουλειά πρωι άλλα 4 (φτου φτου φτου φτου σκόρδα στα ματια σας), ενθυμήθηκα μια παλιά θεωρία μου περι του τι κανεις αν νιώθεις ότι είσαι στο μεταίχμιο να αρρωστήσεις και πρέπει να πάς στο γραφείο. Νταξ η απάντηση είναι ξεκάθαρη τώρα που το βλέπω με την ωριμότητα του παλαίουρα, αλλά παλαιότερα που χα όρεξη (και δουλειά) έκανα καμιά φορά τη μαλακία και πήγαινα. Θα σας εξηγήσω λοιπόν αγαπητοί αναγνώσται, ιδίως σε εσας τους νεώτερους, γιατί δεν πρέπει με τίποτα να βγάλεις των κωλαράκο σου όξω απο τα σκεπάσματα αυτές τις άγιες μέρες. Για πάμε.
Ξυπνάς το πρωί που λες και είσαι ντεμί σεζόν. Την έχεις μυριστεί τη δουλειά από το βραδάκι, όταν ένα υποχθόνιο γρατζούνισμα στον φάρυγγα στα καλά καθούμενα σου χτυπάει καμπανάκια. Oh yes darling. Tο κρύωμα είναι προ των πυλών. Τι να κανεις τι να κάνεις, πανικοβάλλεσαι ο άτυχος. Μπουκώνεσαι στα ντεπόνγκολντενφλουξερωγωτι μπας και, και τα κατεβάζεις με ένα μισόλιτρο νάτσουραλ όραντζ τζους. Τζους κρύωμα τζούς. Μετά την πέφτεις, κάνεις και την προσευχή σου να γίνει ένα θαύμα και το πρωί να σαι καλά. Ναι καλά. Το πρωί το κεφάλι τσιμεντόλιθος. Κοτσάρεις θερμομετράκι παραμάσχαλα και ωπ. Να το το 37αράκι. Κι εδώ γεννάται το ερώτημα. Να πάω δουλειά η μπα; Σαν απόφαση είναι νομίζω ξεκάθαρη, αλλά αν την φιλοσοφήσουμε ολίγον και προσθέσουμε κι άλλες παραμέτρους (πχ έκανες ήδη μια κοπάνα πριν 2 μέρες) θα δούμε πιο καθαρά την περίπτωση. Φροντίζω λοιπόν πριν από σας για σας. Πάρτε τα χάπια σας και ξεκινάμε.
Περίπτωση πρώτη: Πάμε δουλειά έστω κι αν έχουμε πυρετό.
Μαλακία αγαπητέ. Το ξέρεις κι εσύ κατά βάθος ότι είναι μαλακία, αλλά όπως προείπα εξωγενείς παράγοντες σε αναγκάζουν να σκεφτείς σοβαρά αυτό το ενδεχόμενο. Ποιοί είναι αυτοί? Θα σου παρουσιάσω αναλυτικά εδώ τα συν και πλην
Περίπτωσις όπου έχεις ραντεβού/συμβούλιο/project που δεν αναβάλλεται. Αν δεν πας δουλειά χάνεις μια μεγάλη παραγγελία, ένα deadline, έναν πελάτη, το κεφάλι σου. Αποφασίζεις να πας λοιπόν. Στο στο πρώτο δίωρο που βρίσκεσαι στη δουλειά ο πυρετός ανεβαίνει. Κι ανεβαίνει. Κι είμαστε κι οι δυό χαμένοι. Αρχίζεις και δεν προφέρεις καλά τα σύμφωνα, ο τόνος της φωνής σου γίνεται συρτός και βαρύς, τόσο που μοιάζεις με τζανκι σε τελικό στάδιο. Μπουκάρεις στο συμβούλιο και λες: ”Που στε ρε αλάνια;”
Η ιδιαιτέρα του διευθυντή με αγωνία στο βλέμμα σου κάνει νόημα να το ράψεις.
Εσύ απαντάς: ”Επ, εδώ είσαι κι εσύ, κάβλα;” Ο διευθυντής μπαίνει στο συνεδριάσεων κι εσύ μόλις τον βλέπεις τρέχεις κατά πάνω του φωνάζοντας: ”Γειά σου ρε παίχτουρα” προτρέποντας τον να κάνετε χαι-φαιβ. Μετά απ όλα αυτά καταλαβαίνεις ότι έχεις κλείσει εισιτήριο για την παράσταση ”ΟΑΕΔ, μια καινούρια ζωή ξεκινά”.
Στην περίπτωση που ο πυρετός είναι πιο light και το ελέγχεις το θέμα καλύτερα, η κατάσταση σου απλά θα χειροτερέψει μέχρι το βράδυ με αποτέλεσμα να μην πας σίγουρα δουλειά για τις επόμενες 2 μέρες. Άρα τσάμπα κόπος, τσάμπα άδειες, τσάμπα ρίσκο. Μην τρελαίνεσαι. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου αν δεν εμφανιστείς. Εδώ εμείς δεν είχαμε πρωθυπουργό κάποτε για 5 μέρες και τελικά όλα δούλευαν καλύτερα κι από ότι όταν είχαμε. Μην ανησυχείς λοιπόν.
Υπάρχει επίσης το ενδεχόμενο το αφεντικό να σ’ έχει στη μπούκα. Στραβώνει μέχρι και που σε βλέπει να πας να πάρεις καφέ. Του γυρνάνε τα μάτια μόνο και μόνο που δουλεύεις σταυροπόδι. Μέχρι που χαμογελάς τα παίρνει, γιατί σου λέει, τον πούστη δεν μπορεί να χαίρεται που του κάνω μαύρη τη ζωή. Άρα με κοροϊδεύει. Αν λείψεις σήμερα λοιπόν αγαπητέ, υποτίθεται ότι την πούτσισες. Χμ. Κοίταξε καλέ μου φίλε. Για να σ’ έχει στην μπούκα το αφεντικό, δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν. Η είσαι μαλάκας εσύ, ή είναι μαλάκας το αφεντικό σου. Αν ισχύει το πρώτο, δεν σώνεσαι με τίποτα γιατί ως μαλάκας θα ξανακάνεις μαλακία. Άρα τσάμπα τρως χρόνο στην συγκεκριμένη δουλειά. Χαλάρωσε και περίμενε να απολυθείς. Αν ισχύει το δεύτερο, πάλι είναι θέμα χρόνου να φας κλωτσά, γιατί το αφεντικό θα στη φυλάει στη γωνία για να σου τη σκάσει next time. Άρα πάλι χαλαρώνεις και περιμένεις να απολυθείς.
Άρα αυτός ο προβληματισμός δεν υφίσταται. Σε βοήθησα; Ας δούμε τα αποτελέσματα:
Δεν πάμε δουλειά 8 points / Πάμε δουλειά 2 points
Περίπτωση Δεύτερη: Πάμε δουλειά και στην πορεία νιώθουμε καλύτερα.
Αυτό το σενάριο είναι και αυτό που ευχόμαστε να συμβεί αν αποφασίσουμε λόγω των εξωγενών παραγόντων ότι θα πάμε δουλίτσα. Για αυτό άλλωστε πλακωθήκαμε το βράδυ στις προσευχές και στα ντεπόνια, να νιώσουμε καλύτερα, να γλιτώσουμε τη γκρίνια της επόμενης μέρας κλπ κλπ. Θα μας κάτσει όμως; Μικρές οι πιθανότητες να αναστηθεί ο Λάζαρος. Μια φορά έγινε πριν 2000 χρόνια. Μην σκέφτεσαι ότι μπορεί και να επαναληφθεί. Άσε τις Λαζαριές. Το κέρδος σου εξάλλου θα είναι μια μέρα άδειας και παράταση σε ενδεχόμενες γκρίνιες.
Αποτελέσματα: Τα ίδια. Δεν πάμε δουλειά 8 points / Πάμε δουλειά 2 points
Περίπτωση τρία: Δεν πάμε δουλειά και νιώθουμε καλύτερα
Το πήρες απόφαση λοιπόν. Δεν θα πας δουλειά. Έχεις μια μικρή ενοχή ότι θα μπορούσες να πας. Μετά λες, ε όχι ρε φίλε δε θα πεθάνουμε κιόλας και ξαναχώνεσαι κάτω απ τα σκεπάσματα. Μετά νιώθεις ότι ο πυρετός έχει πέσει και κατά το μεσημεράκι νιώθεις σαν πουλάκι. Επειδή ο διάολος λοιπόν έχει πολλά ποδάρια τη συγκεκριμένη μέρα σε τελεφωνά γκομενάκι που το περιμένεις καιρό να πάρει. Τώρα βρήκες κι εσύ. Παρένθεση, πως γίνεται και σε παίρνουν τηλέφωνο για ραντεβού πάντα όταν έχει Champions League/όταν έχεις γαμοβαφτιση/όταν είσαι άρρωστος είναι μια μεγάλη συζήτηση. Και αποφασίζεις πάραυτα να βγείς έξω. Και τσουπ εκεί που ο ήλιος πέφτει γλυκά δίπλα στα μάτια της και νιώθεις τόσο απελευθερωμένος, χαλαρός και ερωτικός συμβαίνει το αναπάντεχο. Το αφεντικό στο δίπλα τραπέζι με κάτι γραβατωμένους. Πίπες.
Τι να εξηγήσεις τώρα. Να του πεις όλη τη θεωρία; Δύσκολο να σε πιστέψει. Κάνεις μόκο λοιπόν και παρουσιάζεσαι στο γραφείο την επόμενη με το βλέμμα λυπημένου κουταβιού όπου παρακαλάς να είναι φιλόζωος. Πάντως τα ποσοστά να το πάθεις αυτό είναι απειροελάχιστα εκτός αν ζεις σε μικρή επαρχιακή κωμόπολη. Ζύγισε και πράξε.
Αποτελέσματα: Επανάληψις. Δεν πάμε δουλειά 8 points / Πάμε δουλειά 2 points
Ενδεχόμενο τέταρτο και τελευταίο: Δεν πάμε δουλειά και όντως ο πυρετός παραμένει υψηλός
Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια αγαπητοί μου. Η δικαίωση του εργαζόμενου γράφεται σε αυτές τις λίγες αράδες. Ναι είσαι άρρωστος. Ναι γι αυτό τον λόγο επινοήθηκε ο όρος αναρρωτική άδεια. Ναι για αυτό τον λόγο πληρώνεις κάθε μήνα ένσημα. Και ναι υπάρχει το ΙΚΑ. (Υπάρχει; Τέλος πάντων..) Όσο φιλότιμο και να έχεις, όταν κοντεύεις να λιποθυμήσεις στο ασανσέρ απ τον πυρετό, χτυπάς το φιλότιμο με φέτα στο μιξερ και το μαγειρεύεις au gratin.
Ευτυχώς υπάρχουν και αφεντικά που θα το καταλάβουν αυτό και θα σε στείλουν σπίτι χωρίς δεύτερη κουβέντα. Καλά εδώ παίζει και ψιλοπουστιά γιατί σίγουρα δεν θα ήθελε κι όλας να κολλήσεις και όλο το γραφείο αμυγδαλίτιδα. Άρα εν συντομία τα αποτελέσματα του τετάρτου ενδεχομένου είναι:
Πάμε δουλειά 0 points / Δεν παμε δουλειά 10 points
Φτάσαμε λοιπόν στο ρεζουμεεεεε. Το πρωτάθλημα τελείωσε και πρέπει να βγάλουμε τον πρωταθλητή. Έχουμε και λέμε λοιπόν 10+8+8+8= Τριαντατεσσερα. και 0+2+2+2= εξι ο κώλος σου θα φέξει
Πάμε δουλειά λοιπόν 6 points / Δεν πάμε δουλειά 34 points. Τι λες τώρα. Τους ισοπεδώσαμε.
Φσσσσστ Μπόινγκ.
Η κατάστασις είναι κάτι παραπάνω από ξεκάθαρη αγαπητοί μου φίλοι. Οσοι τουλάχιστον προβληματίζεσθε. Οσοι δεν είστε υπάλληλοι κι έχετε δικό σας μαγαζί δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω πάτε στη δουλειά με τεχνητό νεφρό και ορό.
Οι υπάλληλοι αραζετε σπιτάκι και καλές γιορτές.
Φιλάκια αφεντικό…
