Εκδόσεις Διόπτρα
Με τη σειρά κλασικών παιδικών παραμυθιών «Παραμύθια… αλλιώς» η συγγραφέας Μαρίνα Γιώτη παρουσιάζει σε μικρούς και μεγάλους το κλασικό παραμύθι με τον δικό της ξεχωριστό τρόπο επενδεδυμένο με εικόνες εμπνευσμένες και φτιαγμένες από την ίδια, με σκοπό να ταξιδέψει τα παιδιά στον κόσμο της φαντασίας και της μαγείας αλλά επιπλέον παρουσιάζει και μια άλλη εκδοχή στη μυθοπλασία με σκοπό να διδάξει στα παιδιά αξίες, ιδανικά, να τα κάνει να έρθουν σε επαφή με μια διαφορετική οπτική και να προβληματιστούν, να ρωτήσουν τις απορίες τους και να αποκτήσουν πολλές σημαντικές νέες γνώσεις. Έτσι κινητοποιεί και οξύνει τη φαντασία τους, διευρύνει τους ορίζοντές τους, περνά μηνύματα και διδάσκει. Τη δύναμη της θέλησης, την πίστη στον εαυτό μας και πως μόνο αν προσπαθήσουμε πραγματικά θα πετύχουμε το στόχο μας. Αλλά ακόμα κι αν δεν πετύχουμε, θα είμαστε κερδισμένοι γιατί θα έχουμε προσπαθήσει και θα έχουμε μάθει πολλά και σημαντικά.
Το παραμύθι «Δυο φορές κι έναν καιρό ήταν η Σταχτοπούτα» ξεκινάει έχοντας σαν αφετηρία τον κλασικό μύθο. Η Σταχτοπούτα ζει με τον πατέρα της, ο οποίος μετά τον θάνατο της γυναίκας του, ξαναπαντρεύεται, αλλά η νέα σύζυγος-μητριά, δεν συμπαθεί καθόλου την κόρη του και δίνει αγάπη και φροντίδα μόνο στα δικά της παιδιά. Μητριά και κόρες τής φέρονται απαξιωτικά και την έχουν σαν «το παιδί για όλες τις δουλειές». Όταν ο βασιλιάς διοργανώνει στο παλάτι χορό για να βρει ταίρι στον γιο του, της απαγορεύουν να παραστεί γιατί τη θεωρούν παρακατιανή και πάνε μόνο αυτές. Και τότε εμφανίζεται η καλή νεράιδα, η νεραϊδονονά και πραγματοποεί το όνειρο της Σταχτοπούτας με το μαγικό ραβδάκι της. Έτσι η κολοκύθα μεταμορφώνεται σε άμαξα και τα κουρέλια που φορά σε εντυπωσιακή τουαλέτα. Εν πρώτοις, λοιπόν, με αυτή την ιστορία τα παιδιά μαθαίνουν πως αξίζει να κάνουν όνειρα. Τα όνειρα μπορεί να γίνουν πραγματικότητα. Ακόμα και ο πιο φτωχός έχει δικαίωμα στο όνειρο. Επίσης, τα παιδιά δεν συμπαθούν την κακιά μητριά. Γιατί τα παιδιά ξέρουν καλύτερα από όλους πως μόνο μέσα από την αγάπη και τη θαλπωρή της οικογένειας θα νιώσουν ευτυχισμένα και ασφαλή. Τον ρόλο της μητριάς τον αποδομεί η Γιώτη και τον ξαναχτίζει έξυπνα στη δεύτερη εκδοχή για την τύχη της μικρής ηρωίδας. Έτσι η Σταχτοπούτα, μικρή πριγκίπισσα πλέον, πάει στο χορό, κερδίζει τις εντυπώσεις και την καρδιά του πρίγκιπα του την παίρνει για γυναίκα του. Το όνειρο όμως τελειώνει τα μεσάνυχτα όπου η Σταχτοπούτα φεύγει πριν αποκαλυφθεί η μεταμόρφωσή της χάνοντας όμως το γοβάκι της.
Και έρχεται το γνωστό «Και ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα» γιατί όλα τα κορίτσια μεγαλώνοντας ονειρεύονται να γνωρίσουν τον πλούσιο πρίγκιπα του παραμυθιού, όμως πολλές φορές τα πράγματα δεν εξελίσσονται όπως ονειρευόμαστε, ζούμε κάτι ψεύτικο και απογοητευόμαστε. Και εδώ έρχεται το παραμύθι… αλλιώς με απλή, κατανοητή και μεστή σε νοήματα γραφή από τη Γιώτη. Ο δαιμόνιος Φάνης ο μπούφος, μέσω της εφημερίδας του Τα νέα του δάσους, έρχεται να εξιγνιάσει την υπόθεση.
Είναι η Σταχτοπούτα πραγματικά ευτυχισμένη με τον πρίγκιπα; Mήπως δεν είναι όλα όπως φαίνονται πίσω από τη χρυσόσκονη και τη μαγεία; Η μητριά της μήπως δεν είναι τόσο κακιά και τελικά την αγαπά και απλά τη βοήθησε να συνειδητοποιήσει κάποια πράγματα; Γιατί πολλές φορές η μητριά είναι καλή και στέκεται μαμά αληθινή και για τα παιδιά που δεν είναι δικά της. Και η μαμά της Σταχτοπούτας τι ρόλο παίζει στην ιστορία; Mα πολύ απλά είναι ο φύλακας άγγελός της που την προστατεύει και τη σκεπάζει με την αγάπη της, την καθοδηγεί και έρχεται στη σκέψη της όποτε τη χρειάζεται. Με τη βοήθεια του γελωτοποιού, ο ρεπόρτερ Φάνης ανακαλύπτει πως η Σταχτοπούτα δεν παντρεύτηκε τελικά τον πρίγκιπα. Η ζωή στο παλάτι ήταν βαρετή και κανείς δεν ενδιαφερόταν για τη γνώμη της. Έμαθε λοιπόν πως η Σταχτοπούτα ζει ευτυχισμένη στη Ροζ Πολιτεία, γράφοντας ρομαντικές ιστορίες για κορίτσια, για να τα κάνει ευτυχισμένα. Έμαθε προπάντων να πιστεύει στον εαυτό της, απέκτησε αυτοπεποίθηση και θέληση. Γιατί όταν έχουμε θέληση όλα γίνονται, αρκεί να προσπαθούμε για αυτά.
Καμιά φορά η ευτυχία βρίσκεται μέσα μας, είναι δίπλα μας και αρκεί απλά να την ανακαλύψουμε, να την «δούμε» και να μην την προσπεράσουμε. Είναι κρυμμένη στα απλά πράγματα και όχι στα πλούτη, στις μαγικές λύσεις, σε νεράιδες ή σε κενούς από αισθήματα ανθρώπους. Και οι άνθρωποι που μας αγαπάνε πραγματικά θα μας καθοδηγήσουν σωστά σε αυτή. Έτσι η νέα ματιά στην ζωήτης Σταχτοπούτας έγινε παράδειγμα και δίδαγμα για πολλά άλλα παιδιά στο βασίλειο.
«Γιατί έχει ο καιρός γυρίσματα, αλλά και δύο όψεις τα νομίσματα». Και η ιστορία αλλιώς της Σταχτοπούτας διδάσκει τη δύναμη της θέλησης, την πίστη στον εαυτό μας. Τα πράγματα μπορεί να μην είναι όπως φαίνονται, άρα δεν πρέπει να στεκόμαστε στο προφανές αλλά να προσπαθούμε να ανακαλύπτουμε ο καθένας τη δική μας αλήθεια, τα δικά μας όνειρα.