Kiss My GRass When the going gets tough, the sheep goes beeehh…!
Aγαπημένο 2018.
Δεν σε ξέρω…
Δεν με ξέρεις…
Συγχώρεσε με που εγώ αυτό το βράδυ έχω την ανάγκη να μείνω λίγο μαζί με τον Γέρο χρόνο που φεύγει… που κανείς δεν ασχολείται πια μαζί του!
Συγγνώμη μα εγώ θα βγω έξω στο κρύο και με ένα ποτήρι σαμπάνια στο χέρι και ένα τσιγάρο στα χείλη αφόρετο φιλί «δικό του» θα κάτσω δίπλα στην χρονιά που μου χάρισε το χαμόγελο αυτό απόψε στην ψυχή μου!
Χαμογελούν οι ψυχές να ξέρεις… και δακρύζουν οι καρδιές!
Ερωτευόμαστε με το μυαλό… θυμόμαστε με το κορμί!
2018 μου… δεν σε ξέρω.
Τώρα θα έρθεις λαμπερό σαν πυροτέχνημα…
Χαίρομαι για σένα και για όσους χαίρονται με τον ερχομό σου.
Ανθρωποι που κάτι έχουν να ξεφορτωθούν…
Ερωτες λάθος, αποφάσεις λάθος, δουλειές λάθος, εαυτούς λάθος!
Εγω έμαθα πια να ζω στο ΤΩΡΑ. Αυτό το τώρα που ζει μέσα στον καθένα από εμάς, πριν γίνουμε και οι ίδιοι παρελθόν!
Άνθρωποι περαστικοί… Ολοι μας… Κάποιοι από εμάς όμως έρχονται για να τα αλλάξουν όλα. Σε σαρώνουν, σε αλλάζουν, σε ζωγραφίζουν από την αρχή με χρώματα Δικά σου που είχες κλεισμένα στα κουτάκια σου…Ανθρωποι από μια… Σχολή Καλών Τεχνών Θεϊκή, που σου δημιουργούν ανάγκες κι επιθυμίες που δεν είχες ως τώρα.
Ισως να περάσουν κι εκείνοι, ίσως φύγουν σαν αλλάξει όχι χρονιά, μα… άνεμος… και σαν Μάιρη Πόπινς να ανοίξουν την ομπρέλα τους και να φύγουν. Όμως εσένα θα σε αφήσουν να κάνεις ότι θες πια, όποτε θες πια. Να λες ότι θες, να υπάρχεις ερήμην και όχι σε έρημο μοναξιάς και απραγίας!
Θα σε πείσουν πως οι άλλοι πρέπει να σε αποδέχονται, επειδή τους αρέσεις όπως είσαι και επειδή Σε αγαπάς πολύ. Πρώτα αγαπάς εσένα και μετά τους άλλους. Οι άλλοι είμαστε εμείς άλλωστε… Όμορφοι «άλλοι» χωρίς σκιά… σαν τον Πήτερ Παν.
Γνώρισα ένα αγόρι χωρίς σκιά… χάρη σε σένα 2017 μου! Ήταν ένας μα είχε πολλά χθες και δεν έταξε κανένα Αύριο σε κανέναν. Κυρίως στον ιδιο!
Είδα όλα του τα πρόσωπα αφού πρώτα με έκανε να δω εμένα σε καθρέφτη με 7 ραγίσματα όσα και τα πέπλα που φορούσα σε ψεύτικους χορούς, ζητώντας τα αποκεφαλισμένα μου όνειρα σε ασημένια δίσκο να τα κεράσω αλλού!
Ηταν εκείνος που είδε σε εμένα την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου μέσα από τα σκοτάδια που όλοι βάφτιζαν Φως με το ζόρι!
Ηταν εκείνος πίστεψε σε εμένα πριν από εμένα. Ξέρω… ξέρω 2017 μου. Θα μείνει πλάι μου για όσο… χωρίς πόσο και ζυγίσματα των Θέλω μας.
Τα μάτια του θα είναι πάνω μου με αγάπη και φροντίδα, με νοιάξιμο και τρυφερότητα, χωρίς να μένει στα στερεότυπα και στα προφανή, αλλά ψάχνοντας την ουσία μου.
Θα είναι εκεί συνειδητά και το 2018 αν… αν εγώ δεν βιαστώ να γιορτάσω Νίκες κατάκτησης, αν δεν τον πω Δικό μου, αν δεν με πω Δική του… αν μας πω απλά κύκλους που θα ταιριάξουμε απλά σαν ένα 8… σαν ένα άπειρο!
Είναι εδώ μαζί μου, γιατί θα μπορούσε να είναι Και αλλού, ΓΙΑΤΊ δεν είμαι μοναδική και πολύτιμη και εύθραυστη και ο έρωτας της ζωής του… απλά με επέλεξαν οι άντρες που ήταν, που είναι, που ίσως θα είναι και σε ένα παράλληλο Αύριο στον Χώρο και τον Χρόνο.
Με επέλεξαν και τον επέλεξα!
Ισότιμα… Δίκαια .
Απλά και πολύπλοκα!
Αυτός 2017 μου το ξέρω, δεν θα φύγει ακόμα και αν… ταξιδέψει μακριά μου. Αυτον μπορείς μόνο να τον χάσεις αν τον κάνεις συμβατό δότη με την καθημερινότητα.
Αυτος ο άντρας μπορεί να γίνει απώλεια κατ’ επιλογή.
Σε ευχαριστώ 2017 μου… Κοίτα με είμαι εδώ ακόμα δίπλα σου… Πίνω σε σένα!
10 9 8 7 6 5 4 3 2 1… Ολοι μετράνε αντίστροφα προς τιμή του νέου Χρόνου!
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10… εγω μετράω Φτου Ξελευθερία προς τιμη σου γιατί εσυ 2017 μου ήσουν ένα υπέροχο Τώρα που θα με αξιώσεις να συνεχίσω να ζω έτσι… και το 2018. Στο ΤΩΡΑ… Χωρίς προσκολλήσεις στο Χθες!
Καλά… ΤΩΡΑ σε όλους σας!!!!!
Αναστασία Κορινθίου.
