Kiss My GRass When the going gets tough, the sheep goes beeehh…!
Το πρωί έκανα μία βόλτα σε μία παραλία, από αυτές που είναι όμορφα στημένες με πασαρέλα για τον κόσμο, κήπους κατά μήκος της ακτογραμμής, όμορφα τοποθετημένα αγάλματα, λίμνες, δένδρα και μικρές καλαίσθητες καφετέριες, για να απολαμβάνει ο κόσμος τον χειμερινό καφέ του, παραμονές των Χριστουγέννων.
Αρκετός κόσμος περπατούσε αμέριμνος σε αυτήν την περαντζάδα, με τον χειμωνιάτικο ήλιο να τον λούζει διακριτικά. Πολλά παιδιά έτρεχαν χαρούμενα και ανέμελα σε όλο το μήκος της παραλίας. Κάποια στιγμή παρατήρησα ένα μικρό κοριτσάκι, ήταν -δεν ήταν επτά ετών. Φορούσε ρόλερς στα πόδια, και τον υπόλοιπο απαραίτητο εξοπλισμό (επιγονατίδες, επιστραγαλίδες και κράνος).
Ήταν ένα λεπτοκαμωμένο κοριτσάκι που από μακρυά έδειχνε τόσο εύθραυστο!
Όμως εκείνη δεν το ήξερε αυτό. Εκείνη έδειχνε ικανή να μετακινήσει βουνά ολόκληρα με την κίνησή της. Έτρεχε με τόση ορμή και δυναμισμό, έμοιαζε σαν να ήθελε να κατακτήσει την παραλία, να την κάνει δική της και μετά να αρχίσει να κατακτά και άλλα σημεία του πλανήτη. Κάποιες στιγμές σκόνταφτε και έπεφτε. Αυτό δεν έδειχνε να την πτοούσε. Ανασυγκροτούσε τις δυνάμεις τις, έπαιρνε βαθειά ανάσα και σηκωνόταν. Αμέσως έκανε ένα αέρινο τίναγμα προς τα επάνω και επανερχόταν. Τίποτα δεν την εμπόδιζε και δεν την σταματούσε. Έτρεχε ορμητικά, κόντρα στον παγωμένο άνεμο, παραβγαίνοντας δύο αγοράκια που έμοιαζαν για αδέλφια της. Έπαιζαν έτσι τα τρία τους πάνω στην πασαρέλα, με σπιρτάδα και με ζωντάνια, χωρίς κανένας υπερπροστατευτικός γονιός να εμποδίζει το παιχνίδι τους. Οι γονείς παρακολουθούσαν με άγρυπνο βλέμμα, αλλά δεν αναπηδούσαν κάθε φορά που ένα τους παιδί σκόνταφτε. Ούτε περιόριζαν το μικρό κορίτσι, επειδή “είναι κορίτσι”, όπως έχω δει άλλους να κάνουν.
Κάθε φορά που συναντώ ένα τέτοιο ατρόμητο μικρό παιδί, μία ευχή κάνω προς εκείνο: “Εσύ να φωτίσεις τον κόσμο, να τον αλλάξεις, να τον κάνεις πιο ανθρωπινό!”
Και συνεχίζω να οραματίζομαι πώς θα εξελιχθεί η κοινωνία με παιδιά που μεγαλώνουν με τρόπο που ενισχύει τα έμφυτα ταλέντα τους και δεν τα καταποντίζει.
Εύχομαι σε κάθε παιδί να μάθει να είναι ατρόμητο, ή μάλλον όχι τρομοκρατημένο στην ζωή του από πάμπολλα “μή!” και “πρέπει” που παραλύουν τα παιδιά, για να μην ξεβολεύονται οι ενήλικες.
Εύχομαι να μάθει εκφράζει απερίφραστα τα θέλω του και να τα διεκδικεί. Εύχομαι να μάθει να αναπτύσσει τις δεξιότητες που θα είναι απαραίτητες σε αυτήν την διεκδίκηση και την επιτυχία. Να μάθει να είναι δημιουργικό, με όποιον τρόπο θα επιθυμεί να εκφράζει την δημιουργικότητά του. Να αλληλεπιδρά με άλλους ανθρώπους βάσει αυτής της δημιουργικότητας.
Χάρη σε αυτήν την δημιουργικότητα εύχομαι να εξελιχθεί σε έναν χαρούμενο άνθρωπο και να βοηθά και άλλους να είναι χαρούμενοι και δημιουργικοί.
Εύχομαι να μεγαλώνουν όσο το δυνατόν περισσότερα παιδιά με αυτήν την αντίληψη ότι το πιο φυσικό πράγμα στον κόσμο είναι πως καθώς μεγαλώνουν θα ενθαρρύνονται να ανακαλύψουν την ιδιαίτερη δημιουργική φύση που διαθέτουν. Πως θα αντιληφθούν σύντομα οι ¨επαΐοντες¨ της παιδείας ότι σήμερα τα εκπαιδευτικά συστήματα δεν αναπτύσσουν ανθρώπους με φυσική περιέργεια μήτε με κίνητρο για δημιουργία μα μήτε και φιλομαθείς.
Αναπτύσσουν τσεκουρεμένες παραγωγικές μονάδες χωρίς ενδιαφέροντα άλλα πέρα από την απλή επιβίωση.
Και εύχομαι να κατανοήσουν σύντομα ότι αυτό δεν είναι προς το συμφέρον της ανθρώπινης κοινωνίας, άσχετα με τα όσα υπολογίζουν στα κοντόφθαλμα τεφτέρια τους τα οικονομικά συμφέροντα. Ώστε να αλλάξει ριζικά η παιδεία και να αρχίσει πλέον να επιτρέπει στα παιδιά να είναι χαρούμενα και ολοκληρωμένα. Πώς; Μα με το να τους μαθαίνει να είναι δημιουργικά, μέσα σε αισθητηριακά πλούσια σχολεία, με αισθητική υψηλών προδιαγραφών, με διδάσκοντες εμπνευσμένους και ικανούς παιδαγωγούς. Με ύλη που εκτός από καλογραμμένα θεωρητικά μαθήματα, θα προσφέρει πλουσιότατες βιωματικές διδασκαλίες στα παιδιά. Να μαθαίνουν πραγματικά τί είναι η ζωή: πώς σκαλίζεις έναν κήπο, πώς ξεκινάς μία συνομιλία στο τηλέφωνο, πώς διαχειρίζεσαι τα οικονομικά σου και μαθαίνεις να αποταμιεύεις. Πώς μαθαίνεις να είσαι φιλομαθής, πώς μαθαίνεις να γράφεις ένα βιογραφικό για μία αίτηση εργασίας. Πώς μαθαίνεις να διεκδικείς τα εργασιακά και πολιτειακά σου δικαιώματα, όταν αυτά παραβιάζονται. Πώς κατανοείς και διαχειρίζεσαι τα συναισθήματά σου αλλά και των άλλων, για να ζείς ουσιαστικότερα.
Μην γελάσεις, τώρα εσύ που διαβάζεις αυτό το άρθρο. Για αναλογίσου απλά, αν εσένα σου είχαν μάθει κάποια από τα παραπάνω στοιχεία, όταν ήσουν στο σχολείο, πόσο πιο εύκολη θα γινόταν η ζωή σου σε κάποια θέματα; Πόσο πιο εύκολα θα είχαν κυλήσει κάποια πράγματα στην ζωή σου; Να δημιουργείς, χωρίς να χρειάζεται να παλεύεις με ένα άγονο και φάλτσο σύστημα που ρουφά την δύναμη και την ενέργειά σου και την κατασπαταλά, χωρίς να φέρει σημαντικά θετικά αποτελέσματα;
Πες με ρομαντική, πες με αιθεροβάμων, πες με ό,τι θες. Αυτό δεν θα με εμποδίσει να συνεχίσω να οραματίζομαι και κυρίως να το επισημαίνω και να το δηλώνω ρητά πως τα παιδιά μας αξίζουν μίας καλύτερης παιδείας. Και εμείς το αξίζαμε, αλλά δεν ήμασταν τυχεροί να το απολαύσουμε. Είναι, όμως, στο χέρι μας να αρχίσουμε να αλλάζουμε τα πράγματα για τις επόμενες γενεές. Και ίσως αυτές, δημιουργικές καθώς θα είναι και απελεύθερες από τους συμβατικούς περιορισμούς κάποιων στεγνών, ξύλινων στερεοτύπων, να μας καθοδηγήσουν σιγά σιγά, να ξαναμάθουμε αυτό που στα πρώτα χρόνια της ζωής μας ήταν έμφυτο. Το να είμαστε και εμείς δημιουργικά και χαρούμενα όντα.
Για αυτό θα συνεχίσω να επισημαίνω πόσο ακατάλληλο είναι το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα.
Για αυτό κάθε φορά που θα βλέπω ένα παιδί, θα ξεκινώ το κρυφό μου ευχολόγιο προς εκείνο: “Να είσαι ελεύθερο, να είσαι δημιουργικό, να είσαι μία από τις πολύτιμες οντότητες του μέλλοντος”.
Χθες ήταν αυτό το μικρό κοριτσάκι με τα ρόλλερς. Αύριο θα είναι μία συνειδητή πολίτης με όρεξη και κίνητρο να χτίσει έναν ομορφότερο κόσμο.
ΥΓ. Αν αναρωτιέσαι, για ποιόν λόγο στα γράφω αυτά χρονιάρες ημέρες, έχω να σου πω το εξής. Είναι διότι αυτές τις ημέρες ακούμε αριστερά – δεξιά πάμπολλες ευχές για ευημερία, καλοτυχία, αφθονία κ.ο.κ. Ίσως, λοιπόν, -λέω ίσως- αν κάνουμε μία πιο στοχευμένη ευχή όλοι μαζί, ίσως και να πιάσει. Μία δοκιμή θα μας πείσει….
Χρόνια Πολλά Και Δημιουργικά Σε Όλους!!!!
