Kiss My GRass When the going gets tough, the sheep goes beeehh…!
Τα πάντα στη ζωή είναι αισθήσεις, νέες ή παλιές… εθιστικές ή όχι! Πώς διασφαλίζεις τις καλύτερες όμως εντός σου; Να έχεις να νοσταλγείς τα μεθυσμένα πρωινά, βουβά δευτερόλεπτα περασμένων εποχών. Εποχών που είχαν άρωμα άνοιξης και γεύση καλοκαιριού σε κάθε επαφή! Ξέρεις την αίσθηση του αποχωρισμού, βαρύς χειμώνας στο διάβα του. Πώς την ξεχωρίζεις όμως στο πλήθος κόσμου μπρος σου; Πως κρατάς ζωντανό στη μνήμη ένα άρωμα που ξεθωριάζει, σε κάθε χτύπο ρολογιού στην ανοιχτή πλέον, πληγή της καρδιάς σου;
Η σωστή γυναίκα σου συστήνεται με ένα χαμόγελο και μια τρυφερή πονηράδα στο μάτι… πιάνει το χέρι σου και αποτυπώνει το άγγιγμα σου ανάμεσα στα κενά των δαχτύλων σας. Σου χαϊδεύει τρυφερά τα μαλλιά, σαν αντιληφθεί πως οδηγείς αφηρημένα αντιμέτωπος με εξορκισμούς και δαίμονες της καθημερινότητας. Σε παίρνει πεισματικά αγκαλιά Σάββατο βράδυ, κουλουριασμένο στα όνειρα σου και ας της έχεις πει επανειλημμένα πως δεν είσαι «ο τύπος της αγκαλίτσας». Και σαν ξυπνάς Κυριακή πρωί μπερδεμένος στο πλευρό της, σου χαμογελάει τρυφερά και καταλήγεις να της κάνεις έρωτα μέχρι να σας βρει το απόγευμα.
Την ερωτεύεσαι με τρόπο που δε μπορείς πλέον να κατανοήσεις… αποζητάς τη γκρίνια της για τον καφέ που ήταν μέτριος προς γλυκό και όχι γλυκό πετιμέζι όπως τον προτιμάει… ακούς τα τρελά σχέδια της και καμιά φορά ζηλεύεις, όταν αυτά δεν περιλαμβάνουν τους δύο σας! Μαθαίνεις να ξεχωρίζεις τον έρωτα τον παράφορο από τον συμβατικό της τελειότητας που δε περιλαμβάνει καυγάδες για τη διεκδίκηση του άτιμου παπλώματος τα κρύα πρωινά του Νοεμβρίου και περίπατων στην ακρογιαλιά μεσοβδόμαδα αγκαλιά με τη ζακέτα. Γιατί η θάλασσα ζει μέσα στο βλέμμα της, σαν δακρύζει μικρό παιδί στα χέρια σου μπρος του φόβους της που γίνονται θεριά μερόνυχτα ολόκληρα και σε τρομάζουν σαν τη νιώθεις να ξεγλιστρά και πάλι στις γωνίες του μυαλού της!
«Σ’αγαπώ» , δεν έχεις ακούσει ακόμη από τα τρεμάμενα χείλη της, μα έμαθες να το ξεχωρίζεις σε κάθε «καλημέρα» δονήσεων sms, που στέλνει καθοδόν για τη δουλειά και σε εκείνο το αναθεματισμένο έντονο βλέμμα που σου ρίχνει καθώς εισχωρείς σε κάτι βαθύτερο από το κορμί της. Σώμα που φιλάς πολύτιμα, μικροί γαλαξίες αποτυπωμάτων που την έκαναν αυτό που είναι σήμερα! Περασμένοι εραστές που μισείς και νέοι που ελπίζεις ποτέ να μη φανούν!
Τη βλέπεις πάλι, να περπατάει ξυπόλητη με τρόπο εθιστικό χορεύοντας στα γυμνά πλακάκια προσφέροντας σου φιλί με άρωμα καφέ που αφήνει καρύδα στο τελείωμα… «πειράζει» τους χάρτες του μυαλού σου σαν σε προκαλεί σε ακόμη μια νέα περιπέτεια! Παίρνετε τρένα, προς άγνωστους προορισμούς, σε τραβάει επίμονα από το χέρι σε διεκδικεί θέλοντας σε πια ολόκληρο: «Ή όλα ή τίποτα μωρό μου». Σου ουρλιάζει τον έρωτα της και σε προειδοποιεί να μην την αγαπήσεις ποτέ, γιατί φοβάται την αγάπη και την τρέμει.
«Η αγάπη έχει την τάση να αλλάζει μορφή και ιδιότητα. Έχει την τάση να μεταβάλλεται σε μορφές αγνότητας που δε χωράει ο έρωτας. Δε θέλω να με αγαπάς, θέλω να με χρειάζεσαι. Κτήμα σου να απαιτείς το σώμα μου, εθισμό να βαφτίζεις το φιλί μου. Δε θέλω να μας αγαπήσεις αν τυχόν φύγω, θέλω να μας μισήσεις που σταθήκαμε δειλοί μπρος στην τόση μεγαλοσύνη μας».
Η σωστή γυναίκα ξυπνάει μέσα σου, κάτι που είναι αδύνατον ποτέ να ξεχάσεις. Αν τη χάσεις, να βρίζεις Θεούς και δαίμονες. Να νιώθεις το ουίσκι να εισχωρεί στο αίμα σου, σαν τη φαντάζεσαι με άλλον. Να την αναζητείς στα στέκια που δε σου σύστησε, μα ξέρεις πως της ανήκουν!
Γυναίκες πολύτιμοι φύλακες της καρδιάς σου, που νόμιζες πως από καιρό είχε πάψει να χτυπάει ηχηρά, για κάτι που σε κρατάει ζωντανό χειμώνα καλοκαίρι! Που έχουν άρωμα λεβάντας μπερδεμένο με κανέλα.Που τις φαντάζεσαι με ρυτίδες μελλοντικά πρωινά που περνάτε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι λίγο πριν ξυπνήσουν τα παιδιά! Τα δικά σας παιδιά!Που έχουν κάτι από τη σκανταλιά στο βλέμμα της και το ζεστό χαμόγελο της! Που χτίζουν χρόνια ολόκληρα στην πρώτη εκείνη γνωριμία αποτύπωσης μελλοντικών στιγμών…
Η σωστή γυναίκα σε αφήνει καλύτερο από ότι σε γνώρισε, ποτέ το αντίθετο! Μένει να μάθεις να τη ξεχωρίζεις στις λέξεις που περιλαμβάνουν κάτι περισσότερο από εσένα και κάτι λιγότερο από τον υπόλοιπο κόσμο!
Πιάσε το χέρι της σαν σε απομακρύνει από εκείνο το χαζοκοσμηματοπωλείο και σύλλεξε μαζί της πολύτιμα πετράδια στην αμμουδιά.Ερωτεύσου το σήμερα, δίχως να ανησυχείς για το αύριο! Δες τα πολύχρωμα χρώματα του ηλιοβασιλέματος και ευχήσου στη στιγμή, που από άτρωτος έγινες παιδί και γέμισες κραγιόνια στα χέρια ενός έρωτα, που πολλοί ονειρεύονται μα δε τολμούν!
