Μετά τους emo και τα περσινά τα πόκεμον go, φέτος την τριτώσαμε την μαλα…, άντε δεν το λέω, με την έξοδο στις αγορές…
Έρχεται κι Αύγουστος, ώρα να μπούνε κι οι άγιοι στη μηχανή.
Άντε να μας χαμογελάσει καμιά εικόνα να φωνάξουν οι φτιαχτοί, άντε ρε παιδιά βαστάτε τοιχο, κι οι από πάνω μαζί μας είναι (ναι δεν έχουν άλλη δουλειά στον παράδεισο με την Ελλάδα θα ασχολούνται).
Διότι πως δηλαδής να τη φαμε την σπανακόπιτα αμάσητη κι έρχεται ο Σεπτέμβρης και τα τέλια απ’ τις εφορίες, να λεμε τουλάχιστον ειδες γελάκι η εικόνα; Μαζί με μας όλοι! Να ξαναγίνουμε διεθνοποιημένοι γιατί τους λείπαμε κι απ’ τον καημό ντυθήκανε στο μαύρο τα παιδιά τα ξένα κι ήταν κι εκτός μόδας…
Όχι ότι θα αλλάξει κάτι στην καθημερινότητά μας (χαμπάρι δεν θα πάρουμε)…
Αλλά αλλιώς είναι να τ’ ακουμπάς φορώντας τη λυπητερή κι αλλιώς να κάνεις και το σταυρό σου, λόγω θαύματος – πλέον εκεί είναι οι ελπίδες… ή στο τζόκερ.
Κοινώς… μύλος το μαγαζι