Υπάρχει μία τάση προς την υιοθέτηση μίας πρέπουσας συμπεριφοράς για την αρμονική συνύπαρξη του συνόλου.
Πρόκειται για κανόνες που μας μαθαίνουν να ακολουθούμε όταν είμαστε ακόμη μικροί.
“Μην φωνάζεις”. ”Κάτσε ήσυχα”. ”Δεν είναι σωστό να μιλάς έτσι.”
Είναι εν μέρει απαραίτητο να αποκτήσουμε αυτό το ευγενικό προσωπείο και να το φορούμε κάθε φορά που εγκαταλείπουμε το σπίτι μας, αλλά όταν εκείνο γίνεται μέρος του εαυτού μας στις προσωπικές μας σχέσεις, μήπως είναι στ’ αλήθεια ένας κίνδυνος; Μοιάζει με ακρωτηριασμό μίας προσωπικότητας πολύπλευρης να μετατραπεί σε μόνο καλή, μόνο χαρούμενη, μόνο όμορφη, μόνο ευγενική. Μονόπλευρη και μονοδιάστατη καταντάει η προσωπικότητα μας και αυτή η καλοσύνη, ηρεμία και αυτοσυγκράτηση, που μπορεί άλλοι να θαυμάζουν, προκαλεί το δηλητήριο που δοσμένο σε μικρές δόσεις λίγο-λίγο σε σκοτώνει. Δεν είναι η καλοσύνη το πρόβλημα. Είναι όλη η καταπιεσμένη πλευρά του εαυτού σου.
Η ”κακή” που κρύβεται από τον κόσμο μην την κακολογήσουν. Και δεν θα έπρεπε γιατί διόλου κακή δεν είναι. Μονάχα ανθρώπινη. Δεν είμαι καλή. Δεν είμαι κακή. Ούτε ευγενική, ούτε αγενής. Είμαι άνθρωπος και αν θέλω να είμαι υγιής πρέπει να μάθω πως να εκφράζω όλες μου τις πλευρές χωρίς να με ενδιαφέρει αν θα τις αποδεχτείς ή όχι. Συσσωρεύω τον θυμό μου, την λύπη μου, τα κρατάω για μένα. Προσπαθώ να φερθώ πολιτισμένα όταν ίσως το πιο πολιτισμένο και υγιές είναι πράγματι να τολμήσω και να πω αυτό το ”Να πας στο διάολο” .
Μία ευγενική αντίδραση περισσότερο ζωώδης θα ήταν με τις κραυγές των λύκων να με κρατούν κάθε βράδυ άγρυπνη για όσα δεν ούρλιαξα και άλλοτε να εισβάλλουν στον ύπνο μου και να εκφράζουν τα απωθημένα τους.
Τα συναισθήματα δεν πρέπει να μένουν φυλακισμένα. Η καταπίεση και η χρόνια θλίψη δε χάνονται.
Συσσωρεύονται και εάν δεχτούν βίαιη απόρριψη προσπαθούν να ξεπροβάλλουν μέσα από φλεγμονές στο σώμα.
Εκφράσου. Αποδέξου όλα σου τα συναισθήματα.
Δεν υπάρχουν καλά και κακά. Κακό είναι να τα κρατάς και να σε μολύνουν. Εξέφρασε την ψυχή σου και άσε τους άλλους να γνωρίσουν ποιος είσαι από όλες τις πλευρές.
Ναι, όσοι δυσαρεστηθούν από αυτό θα φύγουν, αλλά αυτοί που θα μείνουν θα έχουν μείνει για εσένα, ολόκληρο.
Της Ανθής Κατερίνη