Kiss My GRass When the going gets tough, the sheep goes beeehh…!
Ε ρε παιδί μου να’ούμε… Τι ειναι αυτά ρε;
Ήρθαμε από τα τροπικά για να ζήσουμε εδώ «κάρα-τροπικά». Τι λίβας που καίει τα σπαρτά ήταν αυτός ρε; Βγήκα από το αεροπλάνο και κατά κάηκα.
Και σαν να μην έφτανε αυτό… Φτάνω σπίτι ταλαιπωρημένος, εξουθενωμένος και με περίμεναν όλοι σαν τον ΜΕΣΙΑ.
«Που είσαι;», μου λέει η γυναίκα μου. «Ψηνόμαστε. Τα παιδιά λιώσανε».
«Κι εγώ έλιωσα μωρή…» της λέω. « Έχεις σκαρφαλώσει εσύ ποτέ στο Μάτσου Πίτσου;» (το είπα σωστά αυτή τη φορά)
«Ναι! Μας παράτησες εδώ γυναίκα και παιδιά και τρέχεις στα κατσάβραχα άνα τον κόσμο…»
«Αχάριστο» με είπε, «αχαΐρευτο» με είπε, « αλήτη» με είπε και τι δε με είπε…
Και εδώ που τα λέμε να ‘ούμε, είχε και δίκιο να’ούμε. Είδα και τα παιδάκια να ψήνονται να’ούμε και είπα στον εαυτό μου: « Φέρ’σου σαν άντρας ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ!»
Και πριν πέσω στα χέρια του εχθρού, την έκανα γυριστή με ένα ακόμα επιχείρημα να’ούμε, για να πέσω μέχρι τελευταίας ρανίδος να’ούμε, μπας και τη γλυτώσουμε να’ούμε.
«Μωρή», τη λέω… « Ξέρεις πόσο πάει η βίζιτα στην παραλία; Νομίζεις εγώ δε συμπονάω εσένα και τα παιδιά; Αλλά θα πάμε και θα μας γδάρουνε, να’ούμε… 120 ευρώ θα πάει το μπάνιο σας να’ούμε. Που θα τα βρω εγώ να’ούμε τόσα λεφτά, να’ούμε;
«Ναι… Αλλά για να μου τρέχεις στις πουτάνες σου τις Κουβανές, έχεις λεφτά. Για τα παιδάκια σου τίποτα»
Τι να έκανα να’ούμε. Με στρίμωξε να’ούμε. Ντάξει… Όχι ότι κάναμε και τίποτα αλλά…’ ντάξει να’ούμε. Έπρεπε να κερδηθούν οι εντυπώσεις να’ούμε.
«Ντάξει μωρή» της λέω… «Θα πάμε. Αλλά κράτα τεφτέρι να δεις πόσα θα ξοδέψουμε. Α ρε πανάθεμα σε καύσωνα να’ούμε…
Πάμε λοιπόν να’ούμε… Βενζίνη για την Ψάθα 30 ευρώ πήγαινε έλα.
«Γιατί 30;» μου λέει
«Γιατί έτσι να’ούμε. ‘Εχουμε την ΟΚΤΑΒΙΑ την τούρμπο, για να γκαζώνει και που καίει και πολύ να’ούμε. Υπάρχει κάνα πρόβλημα να’ούμε; Ο καθένας με «το εργαλείο» που διαθέτει να’ούμε. Γράψτο στο τεφτέρι σου κυρά μου της λέω. Και θα δεις στη συνέχεια να’ούμε»
Με αγριοκοίταξε και το έγραψε να’ούμε.
Φτάνουμε εκεί. Πατείς με πατώ σε να’ούμε. Χαμός! Λαϊκό προσκύνημα! Έλληνες, Αλβανοί, γιόφτοι, ομπρέλες, τάπερ με κεφτεδάκια, ροδάκινα σε πλαστικές σακούλες, «μπικίνια», «πητς μπαρ», τριχωτοί, κοιλαράδες, κυτταρίτιδες όλα μαζί να ‘ούμε με 142 βαθμούς κελσίου να’ούμε.
«Ορίστε της λέω. Φχαριστήθηκες τώρα; Που δεν έχει να κάτσουμε. Πάμε να φυ…»
Δεν προλαβαίνω να τελειώσω την φράση μου και πετάγετε ο γιος μου με ένα «μπλονζον» και φωνάζει…
«Μπαμπά μπαμπά! Εδώ βρήκα ομπρέλα με τέσσερις ξαπλώστρες. Φεύγουν εκείνοι εκεί».
Δε λέω… Αίλουρος το μούλικο. Άμεση αντίδραση. Με τη μία να’ούμε. Αλλά «με την έσπασε» γιατί θα μπορούσαμε να είχαμε φύγει να’ούμε.
«Μπράβο παιδί μου» του είπα. Τι να πω να’ούμε.Τηγανητά αυγά γίναμε στα 5 λεπτά να ‘ούμε.
Και τσουπ, με το που καθόμαστε… Μου έρχεται και «ο νταβατζής της ξαπλώστρας». Πριν καλά μιλήσει, λέω στη γυναίκα μου…
«Βγάλε μωρή το τεφτέρι. Να δεις τώρα το πουλάκι».
«Είσαι άξεστος. Μπροστά στον ξένο άνθρωπο…»
«Καλά κάνω και είμαι «άξυστος». Γράψε το ποσό να’ούμε
Λοιπόν, έχουμε και λέμε… 3 ευρώ η κάθε ξαπλώστρα επί 4 ίσον 12 να’ούμε… Και 2 «φρέντα καπουτσίνα 3 ευρώ το ένα να’ούμε… Σε πλαστικό…Όχι στην Ψαρού… Στην Ψάθα κοντά στο «Αλεπουχώρι»… 18 στο σύνολο να’ούμε. Και 2 πορτοκαλάδες μπλε τα παιδιά να’ούμε… Άλλα 5 ευρώ να ‘ούμε… Και βέβαια… Να μην πάρουμε και «κολατσιά»… Άλλα 4 τοστ… Τσίμπα άλλα 10 ευρώ να’ούμε…Και νερά; Εντάξει έφερε ένα θερμός από το σπίτι αλλά τι να σου κάνει για 4 άτομα με 1042 βαθμούς… Ήπιαμε και 8 μπουκαλάκια νερό. Άλλα 4 ευρώ
«Τα τσίμπησες μαρή;» της κάνω… «Για γράψε τώρα τη σούμα να’ούμε…» Να σου την πω εγώ; 67 γιουρόπουλα μέχρι τώρα έχεις δώσει να’ούμε.
Με έβριζε «μίζερο, σατράπη, τσιγγούνη…» και μου έριξε και ένα «γαμώ το Μάτσου Πίτσου σου».
Κάτσε να δεις, που έχει και συνέχεια να’ούμε… Γιατί κατά τις 2 είχε λιώσει όλο το λίπος από τη ζέστη. Και άρχισαν «Τα Βλέμματα και οι Κραυγές της Πείνας» να’ούμε…
«Μπαμπάααα! Πεινάμε!»
«Σήκω μωρή της λέω. Να πάμε να φάμε φτηνά κάνα σουβλάκι».
Ξεσκιστήκανε ρε πούστη να’ούμε… 8 τυλιχτά (Ε 2 ο καθένας φάγαμε. Πεινούσαμε να’ούμε) 4 καλαμάκια (να δοκιμάσουμε είπαν να’ούμε), μια χωριάτικη, 4 πίτες αλάδοτες να’ούμε (πως θα το φας αλλιώς το καλαμάκι να’ούμε) 2 μπύρες και 2 κοκα κόλες. 34 ευρώ οι πούστηδες…
Δε της είπα τίποτα γιατί θα με έσκιζε και θα είχε και δίκιο να’ούμε, γιατί θα μου έλεγε το γνωστό επιχείρημα ότι «Αυτά τα λεφτά θα τα έδινες σήμερα το μεσημέρι και στο σπίτι για να φας», παρ΄όλα αυτά να’ούμε… Την έβαλα να γράψει στο τεφτέρι να’ούμε.
Εκεί όμως που έγινα Τούρκος ήταν όταν μου ζήτησαν και παγωτό και καφέ μετά το φαγητό. Και μόλις τόλμησα να πω κάτι… άρχισε η μπάντα του Δήμου!
«Άχρηστε… Ούτε ένα καφέ στη γυναίκα σου δε είσαι άξιος να πάρεις… Ούτε δυο μπάλες παγωτό στα παιδιά σου ρε ανεπρόκοπε! Να πηγαίνεις να τρως παστωμένα ψάρια με λεμόνι και «πίσκου σάουρερ» (λάθος το είπε κι αυτή) ξέρεις ε;»
Και πάμε λοιπόν… 2 φρέντα καπουτσίνα, και 6 μπάλες παγωτό (Ε αφού το πληρώσαμε που το πληρώσαμε να μη φάμε και εμείς ρε πούστη να’ούμε. Τι να σου κάνει μία «γαμώ μπάλα;») Α και 4 νερά για το γυρισμό να’ούμε. Σύνολο 16 ευρώ.
117 ευρώ η βιζιτα του καύσωνα στην παραλία κυρά Ευανθία μου να’ούμε. 117 ευρώ. Το έγραψες στο τεφτέρι σου. Αεροπορικό σου βγάζω για Βουκουρέστι να’ούμε μέσω προσφοράς «ΑΕΤΖΗΑΝ» με αυτά τα λεφτά!
Α και τα διόδια ξέχασα να’ούμε. Πήγαινε έλα Αττική Οδό να’ούμε. Άλλά 13,40 γιουρόπουλα.
130,40 ευρώ η βίζιτα στην πλάζ κύρα Ευανθία μας.
130,40 3υρώ… Αλλά δε τον ακόυτε τον «Δε Κωκ» κυρά Ευανθία μας… Δεν τον ακούτε…
