“Η Αποικία της Λήθης” της Κλαίρης Θεοδώρου

Τι σχέση άραγε μπορεί να έχουν η Λέρος, η Ρόδος και η Αθήνα;

Στο επίκεντρο το ψυχιατρείο της Λέρου, ο τάφος των ψυχών, όπου η ίδια η συγγραφέας έκανε εξονυχιστική έρευνα προκειμένου τα στοιχεία που δίδονται για το συγκεκριμένο ίδρυμα να είναι σωστά και εμπεριστατωμένα. Και γύρω από κάτι τόσο απτό υφαίνει ιστορίες μυθοπλασίας που δένουν απόλυτα με τον κορμό και αυτό φαίνεται από την αψεγάδιαστη ομοιογένεια που υπάρχει. Έτσι ο αναγνώστης παρασύρεται συνειδητά σε μια ιστορία που είναι τόσο αληθοφανής όπου νομίζει ότι οι ήρωες του είναι πρόσωπα υπαρκτά.

Ο Δημοσθένης, η Σοφία, η Έλλη, ο Άλκης, η Μάγχη και γενικά όλοι οι ήρωες κουβαλάνε το δικό τους σταυρό. Ο καθένας έχει να μας διηγηθεί την ιστορία του.

Η Αποικία της Λήθης είναι ένα βιβλίο που δίχως αμφιβολία σε κρατάει σε εγρήγορση μέχρι το τέλος. Ενώ από την αρχή αφήνει ψήγματα για το τι μέλει γενέσθαι ωστόσο βάζει τον αναγνώστη στο δικό του ρυθμό καθώς κεντρίζει την περιέργεια για το πώς θα γίνουν οι αποκαλύψεις ενώ οι συνεχείς ανατροπές μηδενίζουν το κοντέρ της αγωνίας επαναλαμβανόμενα.

Η Κλαίρη Θεοδώρου κάνει έντεχνα αποδόμηση  στο γραπτό λόγο και αφού τον απαλλάσσει από περιττά λογοτεχνικά στολίδια και βαρύγδουπες εκφράσεις επικεντρώνεται στην ουσία όπου είναι η ιστορία μας. Άρτια δομημένο και με λόγο που ρέει παρασύρει τον αναγνώστη χωρίς να τον κουράζει. Ο ρεαλισμός σε όλο του το μεγαλείο καθώς η πραγματικότητα διαθλάται από τα μάτια του εκάστοτε ήρωα συνθέτοντας  έτσι μια ενιαία ιστορία.

Με μαεστρία εναλλάσσει το παρελθόν με το παρόν και τις ιστορίες των ηρώων και δεν αφήνει καθόλου τον αναγνώστη να επαναπαυτεί. Όσο πλησιάζει το τέλος η αγωνία κορυφώνεται, μέχρι την τελική ανατροπή!

Υπάρχει τελικά δικαιοσύνη; Έρχεται ποτέ στη ζωή μας η εξιλέωση; Πόσο έτοιμοι είμαστε να αποδεχτούμε τα λάθη μας και να συγχωρήσουμε;

Μη βιαστείτε να απαντήσετε οι ερωτήσεις μου είναι ρητορικές…προς το παρόν…!!

Εσείς δεν έχετε παρά να το διαβάσετε!

Καλή σας ανάγνωση!

Comments

comments