In a nutshell (Εβδομαδιαία στήλη της Ρένας Τριανταφύλλου)

  /…ευτυχία είναι να βρεις συμβατό δότη συναισθημάτων…/

           Photo:http://hysteria.gr/24851/

Ο Δρόμος Που Δεν Πήρα (The Road not Taken)

Ήταν δυο δρόμοι που αποκλίναν μες στο δάσος.
Μα δεν μπορούσα να τους πάρω και τους δύο
Χωρίς να γίνω ο ίδιος δύο∙ λυπημένα
Ακολουθούσα με το βλέμμα μου τον ένα
Για να τον χάσω μες στη χλόη σ’ ένα σημείο.

Πήρα τον άλλον κι έμοιαζε καλά να κάνω∙
Ίσως και να ’χε ένα δικαίωμα παραπάνω
Όντας πιο θαλερός, λιγότερο φθαρμένος,
Μ’ όλο που ως προς αυτό σχεδόν δεν διαφέραν∙
Ήταν κι αυτός περίπου εξίσου πατημένος.

Κι οι δυο ξετυλιγόνταν σκεπασμένοι ακόμη
Φύλλα πρωινά, ίδιοι απαράλλαχτοι, όμως
Κράτησα εγώ τον πρώτο για μιαν άλλη μέρα∙
Αν κι οδηγώντας σ’ άλλους δρόμους κάθε δρόμος
Επιστροφή δεν έχουν όσο ξέρω οι δρόμοι.

Θα λέω με στεναγμό σαν θα ’μαι πολύ γέρος,
Βρήκα δυο δρόμους που αποκλίναν σ’ ένα μέρος
Και πήρα αυτόν που ’χε περπατηθεί πιο λίγο
(χωρίς να θέλω και τον άλλον ν’ αποφύγω)∙
Κι άλλαξε αυτό για πάντα τη ζωή μου.

(Πηγή:Ρόμπερτ Φροστ, Εικοσιπέντε ποιήματα, 1997

Εικονογράφηση:Μάριος Πράσινος, 1982) 

[…He’s going the distance
He’s going for speed
She’s all alone
In her time of need

Because he’s racing and pacing and plotting the course
He’s fighting and biting and riding on his horse
He’s going the distance
No trophy, no flowers, no flashbulbs, no wine
He’s haunted by something he cannot define..]

*Κύλησε το nutshell και βρήκε τη στήλη του.
Ό,τι είχα να πω, το υπέθεσα, απώθησα, προσέλκυσα, άκουσα, είδα, έγραψα…
Απλά, λιτά και απέριττα…

Comments

comments