Kiss My GRass When the going gets tough, the sheep goes beeehh…!
/…άξιζε τον κόπο, αλλά δεν άξιζε το χρόνο…/
XV
Άξιζε να υπάρξουμε
για να συναντηθούμε.
Το φιλί μας εσφράγισε
την αιώνια σιγή.
Δε μένει πια κενή
μήτε μια ρόδινη γωνία
των κυττάρων μας.
Τίποτ’ άλλο.
Τίποτ’ άλλο.
Να φύγουν οι σκιές και τα φώτα
απ’ το χλωρό μέτωπό σου.
(…)
XVI
Χαρά χαρά.
Δε μας νοιάζει
τι θ’ αφήσει το φιλί μας
μέσα στο χρόνο και στο τραγούδι.
Αγγίξαμε
το μέγα άσκοπο
που δε ζητά το σκοπό του.
Ο Θεός
πραγματοποιεί τον εαυτό του
στο φιλί μας.
Περήφανοι εκτελούμε
την εντολή του απείρου…
(Γιάννης Ρίτσος — Επιλεγμένοι στίχοι από την Εαρινή Συμφωνία)
[Call me irresponsible
Call me unreliable
Throw in undependable, too
Call me unreliable
Throw in undependable, too
Do my foolish alibis bore you?
Well, I’m not too clever, I
I just adore you
Well, I’m not too clever, I
I just adore you
So, call me unpredictable
Tell me I’m impractical
Rainbows, I’m inclined to pursue…]
Tell me I’m impractical
Rainbows, I’m inclined to pursue…]
*Κύλησε το nutshell και βρήκε τη στήλη του.
Ό,τι είχα να πω, το υπέθεσα, απώθησα, προσέλκυσα, άκουσα, είδα, έγραψα…
Απλά, λιτά και απέριττα…
