Kiss My GRass When the going gets tough, the sheep goes beeehh…!
Δύο σχεδόν εβδομάδες έμειναν για την απονομή των μέγιστων κινηματογραφικών βραβείων και κάποιοι από εσάς την βραδιά της απονομής αλλά και το επόμενο πρωί θα αναρωτιέστε όπως κάθε χρόνο: Ποιες είναι αυτές οι ταινίες; Γιατί δεν τις γνωρίζω; Γιατί δεν έχω δει ούτε μια; Η απάντηση είναι απλή και μην ψάχνεις δικαιολογίες αλλού, είτε σου αρέσει είτε όχι. Δεν αγαπάς τον κινηματογράφο!
Ναι μεν αν τύχει και σε τραβήξει καμιά παρέα, ‘παίζει’ να δεις καμιά ταινία στο σινεμά, αλλά ως εκεί. Άσε που συνήθως βλέπεις και την… λάθος ταινία. Τι κι αν χτυπιέμαι απ’ το Νοέμβρη μέχρι τον Μάρτιο. Τι κι αν ουρλιάζω πως το συγκεκριμένο 3μηνο είναι το πιο ουσιαστικό και μάλλον ποιοτικό ολόκληρου του χρόνου. Κάθε χρόνο! Τι κι αν κάθε εβδομάδα από εδώ προτείνουμε την κατά τεκμήριο καλύτερη ανάμεσα στις 4-5 που βγαίνουν στις αίθουσες με μοναδικό στόχο στο συγκεκριμένο τρίμηνο που προ ανέφερα να δεις ό,τι πραγματικά αξίζει! Δύο με τρεις ταινίες τον μήνα δηλαδή, οι οποίες αρκούν για να φτάσεις στην βραδιά της απονομής γνωρίζοντας σχεδόν τα πάντα αλλά (το πιο σημαντικό) και για να βγάλεις την χρονιά, την κάθε χρονιά, έχοντας απολαύσει τις καλύτερες κατά τεκμήριο ταινίες! 6-7 ώρες σινεμά τον μήνα ρε! Τι σου ζητήσαμε!
Ό,τι κι αν κάνω όμως, όσο κι αν χτυπηθώ σαν το χταπόδι, υπάρχουν μερικοί που απλά είτε δεν έχετε τον χρόνο, είτε δεν σας ενδιαφέρει, είτε τελικά έχετε τον χρόνο και σας ενδιαφέρει να είστε… ”in” μόνο για απύθμενες βλακείες τύπου… ”50 αποχρώσεις”. Γιατί είστε γίδια. Ευτυχώς έρχεται Πάσχα και θα απαλλαγούμε από εσάς μαζί με όλα τα υπόλοιπα αμνοερίφια! Κρίμα και πάλι κρίμα! Mένετε για ακόμη μια φορά μετεξετασταίοι στα περί 7ης τέχνης, οπότε συνεχίστε να βλέπετε σε επαναλήψεις τις κατά τ’άλλα αγαπημένες ταινίες του Star! Τις φετινές κάπου θα τις πετύχετε μετά από μερικά χρόνια… ανάμεσα σε τηλεοπτικές διαφημίσεις!
Για εσάς λοιπόν κυρίως, θα κάνω μια ύστατη προσπάθεια μήπως και σας ψήσω να προλάβετε και να απολαύσετε μερικές σε κάποια αίθουσα. Σε κάποια αίθουσα. Σε κάποια αίθουσα! Προλαβαίνετε! Όχι στην τηλεόραση σας σε 3-4 χρόνια από τώρα και σίγουρα όχι στην 20 εκατοστών οθόνη του λαπ τοπ σας σε κάποιο ξεφτιλισμένο download!
Δεν λέω, καλά τα 20 εκατοστά (και βάλε) αλλά όχι για το συγκεκριμένο αντικείμενο που αναλύω εδώ. (Κλείνω το μάτι).
Χωρίς περαιτέρω λόγια… ιδού οι εννέα υποψήφιες για το Όσκαρ Καλύτερης ταινίας του 2017 συν η μια animated που θεωρούμε φαβορί και που μας ενθουσίασε. Τα animated βλέπετε παντού στον κόσμο θεωρούνται κανονικές ταινίες και βραβεύονται μαζί με τις υπόλοιπες. Μόνο στην Ελλάδα θεωρούνται… μικυμάου, που λέγαμε μικροί και λογίζονται ως διασκέδαση αποκλειστικά για ηλικίες 5-12. Ξεκινάμε λοιπόν και τις βάζω και σε ένα countdown σύμφωνα με την δική μου άτυπη βαθμολογία και προτίμηση, επειδή αρκετοί φίλοι εδώ και καιρό ζήτησαν και την προσωπική μου γνώμη-σύγκριση για τις 9 υποψήφιες και κυρίως ανάμεσα στα δύο φαβορί, την ”Μορφή του νερού” και τις ”Τρεις πινακίδες…”
Φύγαμε λοιπόν…και μείνετε και για το κράξιμο στο τέλος!
10.The Post
9. Lady Bird
8. Coco
7. Darkest Hour
6. Get Out
5. Dunkirk
4. Phantom Thread
3. Three Billboards Outside Ebbing Missouri
2. The Shape Of Water
1. Call Me By Your Name
Bonus: Το Κράξιμο! Εκτός συναγωνισμού εννιάδας, αφού εκεί αποφάσισε να το θέσει η αγαπητή μας Ακαδημία, (κρόσια τα νεύρα μου και φέτος) το επικό… Blade Runner 2049 του Ντενί Βιλνέβ – το οποίο να σημειωθεί εδώ πως χιλιάδες Έλληνες σινεφίλ ψήφισαν ως την καλύτερη ταινία του 2017 στην ψηφοφορία του περιοδικού ”Σινεμά” – και που πήρε βέβαια 5 πανάξιες υποψηφιότητες για Όσκαρ, αλλά όχι και αυτές για καλύτερη ταινία και σκηνοθεσία σοκάροντας ολόκληρο τον σινεφίλ πλανήτη! Είναι μια χρονιά βλέπετε που σώνει και καλά έπρεπε να έχουμε στην τελική εννιάδα… γυναίκα αλλά και μαύρο σκηνοθέτη γιατί αλλιώς (και δικαίως) θα έπεφτε χοντρό κράξιμο πάλι περί σεξισμού και ρατσισμού. Έτσι είναι και δεν ακούω κουβέντα.- 
Αν δεν είναι όμως έτσι…– κρατάω ανοιχτά μυαλά – ας μου εξηγήσουν οι ξερόλες περί απολυτότητας της Ακαδημίας πως γίνεται να λείπει αυτό το αριστούργημα που με δέος χαζεύαμε για 2μιση ώρες (και που κάποιοι χαρακτήρισαν ως ίσως καλύτερο και από την πρώτη ταινία), από τις 9 υποψήφιες και να είναι εκεί το ”The Post” η το ”Lady Bird” ας πούμε! Τι;; Πως;; Η σιωπή σας προς απάντηση μου! Ε μα νισάφι πια! Καταννοώ ότι τα τελευταία χρόνια πρέπει να ισορροπήσουν εκεί στην Ακαδημία το σωστό και το ηθικό και όλα όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ (ειδικά μετά τα σεξουαλικά σκάνδαλα), με την επιστήμη του σινεμά, αλλά το κακό έχει παραγίνει και η λατρευτοί μας ειδικοί τα έχουν κάνει θάλασσα σε αρκετές περιπτώσεις προσπαθώντας να σώσουν τα προσχήματα.
Θα μου πει κάποιος που με νιώθει εν μέρει… ” Έλα ρε Χάρη,οι άνθρωποι δεν έδωσαν Όσκαρ σκηνοθεσίας σε μύθους όπως ο Χίτσκοκ και ο Κιούμπρικ (μην πιάσω και τα διεθνή βλ. Godard και με πιάσουν τα κλάματα) και εσύ ψάχνεις να βρείς το δίκιο σου”;; Για να μην μετρήσω τόσους και τόσους θρύλους της υποκριτικής που τιμήθηκαν μόνο με βραβείο προσφοράς! Βραβείο…Συγνώμης το λέω εγώ! Ναι λοιπόν. Το ψάχνω το δίκιο μου! Το ψάχνω γιατί η ιστορία γράφει και δεν ξεγράφει φίλοι μου. Βεβαίως βεβαίως σε κάθε απονομή τα μέτρα και τα σταθμά διαφέρουν, αλλά με ένα λάθος δεν διορθώνεται ένα προηγούμενο και κάποια στιγμή πρέπει όλοι – ειδικοί και μη – να βροντοφωνάξουν ότι το ”Crash” δεν ήταν καλύτερη ταινία από το ”Brokeback Mountain”, ότι το ”Spotlight” (ποιο;;) δεν ήταν καλύτερη ταινία από το ”The Revenant” και ότι το ”Ρόκυ” δεν ήταν καλύτερη ταινία από τον ”Ταξιτζή” του Σκορσέζε! Ε πως να το κάνουμε!! Δεν ήταν!
Νιώθω απέραντη ντροπή πρωτίστως ως εραστής του σινεμά να περιμένω 364 μέρες αυτά τα βραβεία ως κάτι άμεμπτο και ακριβοδίκαιο που πλέον αγνοείται! Νιώθω απέραντη οργή για την ανεκδιήγητη περυσινή βράβευση αλλά και για τα φετινά α μέ τρη τα παρατράγουδα των υποψηφιοτήτων. Χασμουρήθηκε η κυρά Μέρυλ… υποψηφιότητα! Ξεκολλάτε επιτέλους! Την τιμήσαμε αρκετά! Ας πάρουν σειρά άλλες,τουλάχιστον για υποψηφιότητες! Στην ανιψιά μου να βάλω να δει τις φετινές Μισέλ Γουίλιαμς, Ανέτ Μπένινγκ και Τζέσικα Τσασταίν (ολοκληρωτικές και σαρωτικές ερμηνείες) σε σύγκριση με Στρυπ θα δει τα αυτονόητα και ας είναι δέκα χρονών! Ε μα έλεος! Αυτά από μένα και καλά Όσκαρ να έχουμε… αν και φέτος με βρίσκω πιο χαλαρό όσον αφορά την βράβευση! Τα Όσκαρ θα μοιραστούν και όλα καλά.
Χαζέψτε λίγο έπος… για φινάλε!
