Λατρεύω την τεχνολογία, ας μην παρεξηγηθώ, τη χρησιμοποιώ την εκμεταλλεύομαι, την αγαπώ. Εμείς που ζήσαμε την εποχή πριν το διαδίκτυο οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι μας έλυσε τα χέρια και την αγαπήσαμε σιγά-σιγά καθώς μεγάλωνε κι εξελισσόταν και μεγαλώσαμε μαζί της. ...
Read More »Μη με ρωτάς τα πόσα κλείνω! – Μαρία Μιχελάκη
Έχω γενέθλια σήμερα 12 Νοεμβρίου, σημαδιακή ημερομηνία, γλυκός Νοέμβρης, λίγο κρύο λίγο ζέστη, με λιακάδα και με συννεφιά, έτσι σαν και μένα. Και σαν σκορπιός σήμερα θα γκρινιάξω, νομίζω το δικαιούμαι. Θα το πω από εδώ μήπως και πιάσει: ...
Read More »«Απ’ την αρχαία ακόμα εποχή ξένος σημαίνει φίλος κι επισκέπτης μας μαζί»
Σε ένα από τα πρώτα πάρτι γενεθλίων των παιδιών μου, που μικροκαμωμένα 4χρονα φιλαράκια από τον παιδικό σταθμό γκρέμιζαν το σπίτι, έφτασε κι ένα παραμύθι ως δώρο της εξαιρετικής δασκάλας που είχαν τότε τα παιδιά. Ο Ρίκο Κοκορίκο της Σοφίας ...
Read More »Smells like teen spirit / Περί έρωτος – Μαρία Μιχελάκη
Παρατηρώ την έφηβη κόρη μου να μιλάει με το αγόρι της στο τηλέφωνο χαρούμενη ευτυχισμένη χαζογελάει και μουρμουρίζει. Μου κάνει νόημα με το χέρι να εξαφανιστώ σαν να είμαι μύγα και φυσικά σαν να ενοχλώ πολύ! Οι εφηβικοί έρωτες είναι ατόφιοι ...
Read More »Χάσμα γενεών: μια εκ βαθέων αυτοκριτική – Μαρία Μιχελάκη
Βροχερό απόγευμα Οκτωβρίου, συνοδεία λευκής γερμανικής μπύρας, με μια παρέα πενηντάρηδων, full συνδεδεμένων στο wifi του καταστήματος, να εκφράζουν παράπονα και μόνο παράπονα για τα έφηβα παιδιά τους. Να λένε, να λένε, που δεν κάνουν αυτό, που δεν κάνουν εκείνο, ...
Read More »