Ημουν καλό παιδάκι…
Ημουν καλή για όλους…
Τώρα θέλω απλά να είμαι καλά .
Ούτε πατάκι καλωσορίσματος σου να είμαι ούτε χαλί να σκουπίζουν τα πόδια τους οι ξένοι που μπαίνουν στην ζωή μου.
Αλλάζω και ξεβολεύω τα όσα βολικά έκρυβα σε χαμόγελα και αγκαλιές για τους άλλους, γιατί κατάλαβα πως αν συνέχιζα έτσι θα μ έκανα πάντα αγκαλιά μόνη μου…
Όχι… δεν θέλω πια να είμαι το λιμάνι που θα αράξουν οι θαλασσοδαρμένοι ναυτικοί με τα ψυχολογικά κατάλοιπα ενός Οδυσσέα, μέχρι να περάσει η μπόρα τους.
Ο φίλτατος Οδυσσέας, άλλωστε, μια χαρά περνούσε με την Κίρκη και την Καλυψώ όσο η… Ιθάκη του ύφαινε στον αργαλειό σαn… καλό κορίτσι κι εκείνη!
Όχι… Δεν θέλω να είμαι η ομπρέλα που θα προστατεύει από τις καταιγίδες όσους φοβούνται την βροχή και τις αστραπές!
Εγώ η μόνη ομπρέλα που έχω αυτή της… Μάιρης Πόπινς για όταν αλλάξει ο άνεμος και το μέσα μου!
Συγγνώμη Πολυάννα μου, που μεγάλωσα μαζί σου, μα μήτε το δεκανίκι που στηρίζει ανάπηρους γάμους, σχέσεις, φιλίες και συνεργασίες θέλω να είμαι κι ας… δίνει παιχνίδια χαράς.
Οάση στην έρημο;
Φάρος στην θάλασσα;
Απάνεμο καταφύγιο;
Παρένθεση στα κυρίως κείμενα;
ΟΧΙ… κουράστηκα να είμαι η καλή.
Μετά τα 40 κύματα και χρόνια, νιώθω πως δεν έχω άλλη υπομονή για τις ιδιορρυθμίες και ιδιοτροπίες των άλλων, δεν με αντιπροσωπεύουν τα ουτοπικά όνειρα, τα ψεύτικα κομπλιμέντα, τα κοινωνικά σματς σμουτς και οι φιλίες που σε κοιτούν ηδονικά στην… πλάτη!
Δεν θέλω να αναλώνομαι άλλο σε εγωκεντρικές προσωπικότητες και στοχαστικούς έρωτες, που φλυαρούν την ώρα που κοιμάμαι μόνη μου και μιλάω στο μαξιλάρι μου.
Ξέρω κολύμπι από τα τρία μου και δεν μπορώ να πνίγω τα συναισθήματα μου σε άγνωστους, σκοτεινούς ωκεανούς δίχως κοράλλια.
Ημουν καλό κοριτσάκι… Τώρα είμαι μια γυναίκα που θα σου μιλήσει για ηθική που εξυψώνει, γιατί «μύρισε» και «άγγιξε» την αμαρτία στη Γη των έκπτωτων αγγέλων!
Δεν μπορώ να δίνω δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες σε ανθρώπους, που μου απέδειξαν ότι δεν τις αξίζουν ή να αγωνίζομαι σαν Δον Κιχώτης με ανέμους και ανεμόμυλους για ανθρώπους που μου μιλούν με ανεμίσια λόγια!
Θα αγωνιστώ για μένα!
Δεν σε έχρισα ιππότη μου κι ας με έκανες σπαθί σου…
Όχι…Λυπάμαι. Δεν ψάχνω πια ελαφρυντικά και δικαιολογίες σε προσποιητές συμπεριφορές για να βρω την δύναμη να τους κρατήσω στην ζωή μου και να με κρατήσουν με μηχανική υποστήριξη στην εντατική της αγάπης τους.
Δεν με αφορά πια η συμπάθεια όσων δεν συμπαθώ και συμπαθάτε με για αυτό.
Ημουν καλό κοριτσάκι… Φόρεσα και ροζ φουστανάκια κι ας τα σιχαινόμουν και κορδέλες – ελικόπτερα στο κεφάλι για να είμαι χαριτωμένη και τώρα πια αποφάσισα πως δεν θα «φοράω» ό.τι θελετε εσεις… για να αλλάξει ο χαρακτήρας μου σε αλλοιώσεις και μεταποιήσεις κακοραμμένες και δευτερότριτες.
Δεν επιδέχεται άλλες δοκιμασίες η ιδιοσυγκρασία μου για να είμαι αγαπητή.
Θέλω να είμαι καλά!
Αργησα, αλλά κατάλαβα επιτέλους πως αυτό θα γίνει μόνο αν μου δώσω όλα όσα μου αξίζουν!
4 λεπτά η πλαστική σακούλα… Δεν θέλω.
Δεν χωρά όλα όσα ζητώ!
Τον σάκο του Αη Βασίλη ολόκληρο θέλω για τα θέλω μου!
Ήρθε η στιγμή να πραγματοποιήσω τα δικά μου όνειρα και να μη στοχεύω στα όνειρα των περαστικών από τη ζωή μου που αυτοβαφτίστηκαν σταθμοί! Μπορώ και θέλω να ξορκίσω το κακό από τη ζωή μου για το δικό μου καλό, δίχως νεραϊδονονές για βοήθεια.
Θέλω να καθορίσω εγώ το μέλλον μου, χωρίς να δεσμεύομαι απο το παρελθόν μου, ζώντας στο Τώρα!!!
Δεν έχω χώρο πια στην ζωή μου για ό,τι με στεναχωρεί, με θυμώνει και με πληγώνει, για ό,τι με φθείρει και με υποτιμά, για τοξικότητα, παραισθησιογόνα συναισθήματα και ψεκάσματα.
Θέλω να είμαι καλά και δίπλα μου να έχω ό,τι και ΟΠΟΙΟΝ φροντίζει να είμαι καλά…
Όποιον διώχνει τους εφιάλτες και φτιάχνει όνειρα την ώρα που με κρατά σφιχτά στην αγκαλιά του!
Επιλέγω να κρατήσω κοντά μου ό,τι με αποδέχεται όπως ακριβώς είμαι. Ότι αναγνωρίζει την αξία μου και εκτιμά την χαζή ίσως, μα κατάδικη μου και όχι καταδίκη σου, μοναδικότητα μου.
Εγώ κουράστηκα πια να είμαι καλή σου λέω. Καλά θέλω να είμαι δίπλα σε αυτούς που αξίζαμε ό ένας στον άλλον και δεν με κέρδισαν μήτε τους κέρδισα!
Χαμένοι από χέρι μα… καλά από καρδιάς!
Μαζί…
Καλά… για να ζήσουμε επιτέλους καλύτερα!