Home / POINT OF U / Editors' view / Τι σημαίνει τα ‘χουμε και είμαστε ζευγάρι; – Νατάσσα Μανίτσα

Τι σημαίνει τα ‘χουμε και είμαστε ζευγάρι; – Νατάσσα Μανίτσα

μόνο απ’ τα παπούτσια το ‘χεις πάρει είχε γράψει κάποτε η Λίνα Νικολακοπούλου και ήταν σε ένα βιβλίο που το έφαγα με το εξώφυλλο με όλους τους σουρεαλ στίχους της συγκεντρωμένους, που δεν ήταν δικό μου, που δεν ξαναδιάβασα ποτέ, που το θυμάμαι έκτοτε από τις τελευταίες λυκειακές τάξεις.

Μέγα λάθος να θυμάσαι ατάκες από τόσο παλιά. Ενδέχεται και να τις υιοθετήσεις. 

Όπερ και σημαίνει… α) προσπαθείς να απαντήσεις στο ερώτημα, μάταια, γιατί αν ξέραμε την απάντηση σιγά μην έσκαγε η Λίνα να της βγει από τα αυτιά ο στίχος (όπως κάθε στίχος που σέβεται τον εαυτό του) β) κάθε φορά που αισθανόσουν λίγο ζευγάρι, αισθανόσουν και λίγο παπούτσι. Και καλά να είσαι ένα Λουμπουτέν παπούτσι με τα στιλέτα και τους κόκκινους τους πάτους. Αν το άλλο έτερο προτιμούσε να είναι αθλητικό; Σαγιονάρα; Κροκς; Τσόκαρο; Πως κάνεις τους κόκκινους τους πάτους να ταιριάξουν με κορδόνια; Εδώ σε θέλω.

Χρόνιες περισυλλογές σε οκλαδόν στάσεις και επικλήσεις θείας ενέργειας φωτός, έχουν καταλήξει όλες, ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να είναι παπούτσια, άρα και ζευγάρι. Γιατί συνήθως και στις περιπτώσεις των ολόιδιων φαινομενικά παπουτσιών, τους κάλους σου δεν τους βγάζεις απαραίτητα και στα δυο ποδάρια εξίσου, στα ίδια σημεία, αλλά ούτε και στον ίδιο χρόνο.

Κάπως έτσι και με τη σχέση, κοιμάσαι καλά δίπλα στον άλλο και ξυπνάς προβληματισμένος/η για κάτι απροσδιόριστο που έλαβες σήματα μορς σκοταδομουντίλας από τον/την προ ολίγου χαμογελαστό σου σύντροφο. Κάνεις τον κλοουν κάμποσο μέχρι να σκάσεις και να αρχίσεις να λες δεξιά και αριστερά το πρόβλημα. Και μέχρι εδώ είσαι καλά. Το να έχεις 2-3 ανθρώπους προσωπικούς κι εμπιστοσυνης, να πεις, να σου πουν, να στα χώσουν, να ξεδώσεις, είναι οκ… σχετικά. Ο ενδιαφερόμενος/η πότε θα τα μάθει; Κι αν τα μάθει πως θα αντιδράσει; Θα συζητάτε μια ζωή άρες μάρες, κουκουνάρες, ή θα μιλάς για καρδιά και θα έχει πιάσει να σου αναλύσει το συκώτι; (μπλιαχ)

Εδώ σου έχω λύση. Αν είσαι γραφικός τύπος (δλδ σου αρέσει το Χωσέ Μαρία Ντολέρες σε γραπτή μορφή) ανίχνευσε πως διαβάζει ο λεγάμενος/η. Διαβάζει λεπτομερώς ή διαγώνια; Στην περίπτωση της διαγώνιας ανάγνωσης θα πρέπει να είναι η ουσία του προβλήματος αρχή και τέλος. Τα μεσαία στρώματα χάνονται ή ακόμα χειρότερα αποδίδονται σε: υστερία, ζήλια, δράμα, κόμπλεξ, σπαραγμό. Άρα, πρόλογος και επίλογος με το ζουμί και στη μέση ανάλυσε και συνταγή με σουτζουκάκια. Στην χειρότερη θα φας κι ένα μερακλίδικο πιάτο φαί εκεί πάνω στη φούρια της ασυνεννοησιάς.

Αν πάλι έχεις να κάνεις με τύπο που δεν διαβάζει καθόλου, λυπάμαι αλλά θα πρέπει να μάθεις να μιλάς. Στον/στην ίδιο/α κατά προτίμηση. Ζόρικο τσαλεντζ. Αυτή είναι η κατηγορία Τσάλεντζερ… που ή θα σε απογειώσει γοργά σε άλλους πλανήτες ή θα σε κάνει να νιώσεις πιο εξωγήινος από ποτέ στο ίδιο σου το σπίτι. Δυστυχώς κι εδώ η βιοποικιλότητα της συζήτησης εξαρτάται από το μεγάλο αριθμό και την ποικιλομορφία των σύγχρονων μορφών σκέψης και άμυνας του εκάστοτε βαλλόμενου (βλαμμένου έγραψα δυο φορές και το έσβησα, για να μην θεωρηθώ προκατειλημμένη) και το γεγονός αυτό είναι αποτέλεσμα εκατοντάδων εκατομμυρίων χρόνων εξελικτικής ιστορίας. Σε μπέρδεψα; Σορι, αλλά ενδέχεται να πρέπει να αρχίσεις να ψάχνεις καλύτερο αγόρι (ή κορίτσι, απλά έβαλα και έναν λαϊκό στίχο για να καταλαβαινόμαστε οι ενδιαφερόμενοι).

Η υπερβολική άμυνα, η υπερανάλυση, ο αποπροσανατολισμός της συζήτησης, αν δε βγάζει πουθενά με την πρώτη, δεύτερη, τρίτη, βαριά τέταρτη φορά σου λέω, μάλλον δείχνει ότι η προσκόλληση του ποθητού συντρόφου σε επίπεδο χιμπατζή, δεν θα φέρει λύση και εξέλιξη στο ομαδικό της σχέσης που πασχίζεις να χτίσεις. Άσε που παρόλο που θέλω να αποφύγω τις γενικεύσεις, αν ξεκινήσεις να συζητάς το γεγονός ότι σε προβληματίζει… (δανείζομαι) πχ το ότι δεν σε κυκλοφορεί σε δικές του παρέες και ο ίδιος/α σου απαντάει ότι η πρώην του τον υποτιμούσε και δεν θα εμπιστευθεί ποτέ καμία Τσούλα, Κούλα, Μπούλα, αποτελεί όχι μόνο ενδειξη “από την πόλη έρχομαι και στην κορφή Μπο@ρδέλα (ντον, κομ)”, αλλά και ισχυρή απόδειξη ότι μάλλον έχεις δίκιο. Έμπλεξες με κοσμοϊστορικό μαλάκα! Που δεν το έχει να επικοινωνήσει ή θολώνει τα νερά για να μην σου δώσει στοιχεία να πάτε το ντισκάσιο παρακάτω. Neeeext!

Άρα τι σημαίνει τα έχουμε και είμαστε ζευγάρι;

Καλή διάθεση… μόνο! Περί αγάπης δεν θα αναλύσω τίποτα δακρύβρεχτο, γιατί δεν το έχω πολύ ως άνθρωπος. Καλώς ή κακώς κι αν έχουμε δει αγάπες να πηγαίνουν στον παράδεισο για να μην θυμόμαστε την κόλαση που μας είχαν προκαλέσει. Ας μην το βαρύνουμε ανυπερθέτως!

Καλή διάθεση να ξεπεράσεις το υπερφουσκωμένο εγώ που τρώει τα μούτρα του πάνω στο άλλο εγώ, που φουσκώνει και ξεφουσκώνει ανάλογα με τις καιρικές και ορμονικές συνθήκες. Συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Κυρίως δε σε αυτές που δεν το παραδέχονται.

Καλή διάθεση να αντιληφθείς ότι αν ο άλλος θέλει συζήτηση, δε χαλάει η ατμόσφαιρα με τα προβλήματα, αντίθετα αν τα χτυπήσουμε ομαδικά, ενδέχεται και να τα νικήσουμε… μέχρι να σκάσουν τα επόμενα, που θα έχουν όμως να ξεπεράσουν την αντιβίωση της προηγούμενης εμπειρίας μας. 

Καλή διάθεση για να κατανοήσεις την καλή διάθεση του άλλου, που έχασε μάλλον τον ύπνο του για να αποφασίσει να σου μιλήσει. Να στα πει χύμα, τσουβαλάτα, ίσως με υπερβολές, χωρίς όμως πέπλα ωραιοποίησης.

Καλή διάθεση να μην τον/την κάνεις ρόμπα στον κολλητό, στην ξαδέρφη, στη μάνα, ως άλλον/ην μια ακόμα ημίτρελο/η που θέλει να γκρινιάξει και εγώ τι φταίω που ζω στο παράλληλο σύμπαν του εγωκεντρισμού μου; Καθώς ανήκουμε οι περισσότεροι σε γενιά μάλλον καλοπερασάκηδων, παρά οσιομαρτύρων, το να προσπαθείς να ρίξεις το κράξιμο ολούθε, μάλλον σε χαρακτηρίζει παρά σε διαχωρίζει. Κυρίως δε αν μετά το ξεμπρόστιασμα συνεχίζεις να τον/την κυκλοφορείς.

Δε μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο του τι σημαίνει το ότι είμαστε ζευγάρι, εκτός της ομάδας. Της ομάδας που συζητάει, συναποφασίζει, συνεννοείται, συνδιαλέγεται, συνοδεύεται, συνδέεται και γενικά έχει περισσότερα συν από ότι μείον. Της ομάδας που θα παίξει και επίθεση και άμυνα, προκειμένου να σκοράρει. Κλισέ; Εντέλει είναι. Πιο κλισέ από ποτέ. Αλλά είναι και πιο εύκολο να είσαι ομάδα από ότι ζευγάρι. Κυρίως γιατί τα παπούτσια είναι δύο, ενώ εμείς, ο καθένας μας, σε αυτό το σχεσιοσάμθινγκ, ίσως και σαράντα δύο.

Λοιπόν; Με ποιον παίχτη θα επιλέξεις να παίξεις σήμερα;

Comments

comments

About Νατάσσα Μανίτσα

Αρσακειάδα και μου φαίνεται, χωρίς τα γαλλικά αλλά με πιάνο, ξένες γλώσσες, σινεμά, θέατρα και, ω ναι, ποίηση! Κάποια στιγμή στη ζωή μου ξύπνησε η ψυχολόγα μέσα μου και σπούδασα Ψυχολογία, ενώ συνέχισα ακάθεκτη με Μετάφραση και Βρετανικές Σπουδές. Από πολύ νωρίς κατάλαβα ότι δεν γνωρίζω τίποτα, κάποιοι όμως θα σκότωναν να μάθουν όλα όσα γνωρίζω. Γι αυτό και εγώ ενίοτε τα λέω χύμα και bloggάρω κυρίως για να μη φρικάρω. Και το ταξίδι συνεχίζεται, μα ποτέ δε χαρίζεται...