1. Γιατί επέλεξες να γράψεις ένα βιβλίο με νεράιδες;
Πειραχτήρια οι νεραϊδούλες… Κουνούν το μαγικό ραβδί και κατορθώνουν τα ακατόρθωτα! Μόνο που εγώ, ποτέ δε συμπάθησα αυτού του είδους τη «σκλαβιά». Οι νεράιδες είναι γοητευτικές, κακά τα ψέματα. Λυγερόκορμη κοπέλα να λούζεται υπό το φως του φεγγαριού… Υπάρχουν, εξάλλου, και οι λαϊκές διηγήσεις των παππούδων μας. Στόχευα σ’ ένα γερό δέσιμο παλιού-νέου. Όσον αφορά το «νέο», φρόντιζα οι νεράιδές μου να ανταποκρίνονται στο «σήμερα». Φυσικά, θα φορέσουν τα μακριά φουσκωτά φορέματα, θα χορέψουν με πρίγκιπες, θα… θα… θα… Οι ηρωίδες Λέξα και Κλερ ζουν τη νεραϊδοεφηβεία! Φορούν παντελονάκι και μπλουζίτσα ντυσίματος εξαντρίκ, χαριτωμένη φουστίτσα και σινιέ πουκαμισάκι! Νομίζω πως το εξώφυλλο του βιβλίου προσφέρει αρκετά στοιχεία…
2. Διάβαζες βιβλία όταν ήσουν παιδί; Τι είδους βιβλία;
Την αγαπούσα τη λογοτεχνία καθώς ήμουν ανήσυχο πνεύμα. Μου δυνάμωσε τη σκέψη και της το χρωστάω. Διάβαζα μυθιστορήματα, ποίηση… Δεν ξεχώριζα. Ίσως να δικαιώθηκα εν μέρει.
3. Διαβάζοντάς σε νιώθω ότι δεν απώλεσες την αθωότητά σου. Ισχύει;
Είμαι νέος άνθρωπος. Πολύ νέος άνθρωπος. Κουβαλώ το δροσερότερο νερό. Η συγγραφή παιδικών-νεανικών βιβλίων απαιτεί αθωότητα. «Αν δεν την έχεις, τρέξε να τη βρεις…» ακούς τους ψιθύρους της φύσης, «αν, πάλι, σε έχει, μπορείς και εκφράζεσαι». Την ξαναβρίσκεις. Αντίθετα, ο τυχερός που τον περιβάλλει, όντας τότε αδιέγερτος για την πεπατημένη του στυγνού ορθολογισμού, γράφει.
4. Η καθημερινότητα μας αφήνει περιθώρια για όνειρα;
Η καθημερινότητα δε μας αφήνει περιθώρια ούτε να κοιτάξουμε κατάματα τον πραγματικό μας εαυτό. Ούτε στα κλεφτά. Και η αποστράγγιση του ονείρου που έχει μια νοστιμάδα, είναι ο σημερινός εφιάλτης όλων. Ο άνθρωπος, όμως, παρακινείται… Όπου κι αν τον ρίξεις, σε χαλάσματα ή στου μυαλού του τα σκοτάδια, πάντα, έτσι αδιανόητα, με ή χωρίς κατάρτια, η ψυχή τον βγάζει έξω… Λέγοντας «θα ήθελα να…», εκεί γεννιέται το όνειρο.
5. Πώς η σημερινή κρίση επηρεάζει τις ανθρώπινες σχέσεις;
Οι καιροί μας πλήττονται… Θεωρώ πως η σημερινή κρίση μάς μηνύει τις «κρίσεις». Επικρατούν η ηθική κρίση, η πνευματική, η οικονομική… Αλυσίδα καχεξίας. Βασικά, το ζιζάνιο συνδέεται με τον ξεπεσμό μας, ηθικό και πνευματικό. Βλέπετε, ο ηθικός είναι ηθικός. Δεν το διδάχθηκε σε σχολή σπουδάζοντάς την ο έρημος, δεν παρέχεται πιστοποίηση. Η ζωή του το αποδεικνύει. Φοβόμαστε. Φοβόμαστε οτιδήποτε. Βάλε το άγγιγμα, το χαμόγελο, τη βοήθεια, την ουσιαστική επικοινωνία με το διπλανό μας! Ο κόσμος τεχνολογικά εξελίσσεται. Μπας και ήρθε η ώρα της συναισθηματικής εξέλιξης;
6. Λίγα λόγια για το βιβλίο…
Η Λέξα, Πριγκίπισσα του Βόρειου Βασιλείου της Fairyland και του κόσμου των Παραμυθιών, είναι νεράιδα στη νεραϊδοεφηβεία της! Το όνειρο μιας νεραϊδονύχτας την «ξυπνάει» από το λήθαργο των ψεμάτων, αν και το Παλάτι ετοιμάζεται νεραϊδομήνες και νεραϊδομήνες να γιορτάσει τα γενέθλιά της. Μαθαίνει κάτι τρομερό… Διακυβεύονται η Συνθήκη Ανακωχής, η ειρήνη, η ευημερία… Αδημονεί το Κακό. Μέσα από εσωτερικές συγκρούσεις και «πρέπει», η πεισματάρα Πριγκίπισσα ορθώνει ανάστημα. Ας φυλακίζεται σε μπουντρούμια-κονσερβοκούτια… Ας την κατηγορούν… Ας την προδίδουν και ας την πληγώνουν! Δε χαμπαριάζει από τους κινδύνους της κοινωνίας της… Στήριγμά της, η τσαχπίνα νεραϊδοξαδέλφη της, Κλερ… Προορισμός της, το «Άνοιγμα του Νεραϊδόκοσμου», οι άνθρωποι, στο κάτω κάτω… η καταγωγή της.
7. Ο τρόπος με τον οποίο μεταδίδεις συναισθήματα και εικόνες είναι χαρισματικός και ξεχωριστός. Θα συνεχίσεις να γράφεις;
Ναι. Ασφαλώς και ναι. Αλλιώς, τι; Δε μου μοιάζει για ανεμοβρόχι αυτό. Σαν κάνεις την αρχή, εχθρεύεσαι το τέλος. Μέχρι στιγμής, ολοκλήρωσα ένα παραμύθι, μια ποιητική συλλογή και, τώρα, ακολουθώ τα χνάρια της ερωτικής λογοτεχνίας. Ανέκδοτα έργα. Φιλοδοξώ, ακόμη, να δώσω στην κοκκινομάλλα «Λέξα» περισσότερες σελίδες… το δεύτερό της βιβλίο. Ορίστε, όνειρο! Με την Τέχνη «ξεσκεπάζεσαι». Σφάλλεις αν νομίζεις πως θα εξαφανιστεί από τη ζωή σου, μόλις την αρνηθείς. Εκείνη σε «περιμάζεψε». Η αφεντιά της αισθητή στον τρόπο παρατήρησης των πραγμάτων…
8. Τι σημαίνει για την Ανθούσα «βιβλίο»; Είναι μέσο ψυχαγωγίας, πνευματική τροφή;
Η Ανθούσα, νομίζω, θα άνοιγε ολόκληρη παράγραφο εδώ. Επειδή ο όρος «βιβλίο» είναι ασυμβίβαστος. Σημαίνει «προτεραιότητά μου», «προτεραιότητά σου», «προτεραιότητα του κάθε ανθρώπου». Σημαίνει «πολιτισμός» και «ελευθερία», «ελευθερία» μάλιστα της καλής πάστας. Είναι το «έξοχο ψηφιδωτό», στο οποίο υποκλίνονται εποχές, γενιές και χρόνοι. Ωστόσο, πορευόμαστε ανίδεοι. Η άσχημη συμπεριφορά μας απέναντί του δείχνει έλλειψη ωριμότητας. Το να πτωχαίνεις μια πλούσια γλώσσα, ψάχνεις τι πάει στραβά. Το βιβλίο, όντως, αποτελεί μέσο ψυχαγωγίας και πνευματική τροφή. «Πότε;» Στο κατακαλόκαιρο; Το Σεπτέμβριο με την έναρξη του σχολικούς έτους; Δεν ξέρω κανένα τέτοιο βιβλίο και θεωρείται προσβολή για τους συγγραφείς και τα έργα τους. Είμαστε υλιστές. Η αριθμητική, το φόρτε μας. Δυο-τρία ακίνητα, το φιγουράτο αμάξι… Η ευτυχία αδρά αγοράζεται. Ζητώ να «διαλέγομαι», παρά να «καρπώνομαι». Ευρύτερα, εξαιτίας της δικής μας «αιμορραγίας», καταστρέφουμε τους νέους, το μέλλον, δηλαδή την ίδια την παράδοση. Μην απορούμε, επομένως, όταν σκίζονται πανηγυρικά και πετιούνται τα σχολικά βιβλία! Μην απορήσουμε αν δεν πιάσουν βιβλίο οι μικροί μαθητές στο υπόλοιπο της ζωής τους! Το βιβλίο είναι «κουλτούρα», είναι «παιδεία». Λειτουργεί ως εξής: «Γίνε κύριος του εαυτού σου»!
9. Ποια είναι τα συναισθήματα σου τώρα που βλέπεις το βιβλίο σου στις προθήκες των βιβλιοπωλείων;
Αισθάνομαι ικανοποίηση και επιβράβευση των προσπαθειών μου και… όχι την κοινή χαρά, αισθάνομαι την «περίεργη» χαρά, τη συγκρατημένη! Αισθάνομαι άνθη.
Βασιλική Ευαγγέλου Παπαθανασίου