Η πολιτική του “Σωτήρα” είναι μια τεχνική χειραγώγησης της μάζας, εφαρμογή διαμόρφωσης profil, όπου η κοινή γνώμη οδηγείται στην άποψη του ενός εκλεκτού με δυνατότητες “μαγικές”.
Εφαρμόστηκε με επιτυχία στη χώρα και στο κοινό της με παραδείγματα τόσα, όσα να γεμίσουν τόμους σε δημόσια βιβλιοθήκη.
Στηρίζεται στην δημιουργία “ελπίδας” και στην αποδόμηση του προηγούμενου “Σωτήρα” που έχει εκτελέσει και υλοποίησει όλες τις “επιταγές” των εντολοδόχων του σε βάρος του “πτωχού τω πνεύματι” λαού που επιτηδευμένα δημιουργείται, συντηρείται και αναζοπυρώνεται από την “διαμόρφωση” γνώμης της “ενημέρωσης” και γενικότερα από τα ΜΜΕ.
Αποχαύνωση, αδιαφορία, ωχαδερφισμός, καρτερία, ελπίδα, τυχερά παιχνίδια “φτηνά και λαϊκά”, που οδηγούν την φαντασία σε εξωπραγματικά όνειρα, είναι μερικά από τα “εξελιγμένα όπλα” της δημιουργίας του ενός… του “Σωτήρα”.
Η αναστολή της λογικής και της κρίσης του ατόμου αλλά και της μάζας “οπλίζει” τον από μηχανής “Σωτήρα” .
Αυτός λοιπόν ο “μωροπίστευτος” Λαός, λοβοτομημένος από πολλαπλά “χειρουργεία” εμπιστεύεται (!) κάθε φορά και, κατόπιν εορτής, αναθεματίζει τον απερχόμενο “Σωτήρα”.
Συχνά πυκνά, ακούω, ότι δεν υπάρχει σήμερα ο “ηγέτης” που θα ήταν ικανός να “σώσει” την Χώρα, συσπειρώνοντας τον Λαό .
Είναι τόσο προφανές ότι για όλα τα δεινά την κύρια ευθύνη την έχει ο ίδιος ο “Κυρίαρχος Λαός” που δεν κρίνει, δεν εκτιμά, δεν αξιολογεί, παρά μόνο φαντάζεται την “σωτηρία” του χωρίς κρίση, σκέψη και κόπο.
Είναι σαφές ότι υπάρχει και τροφοδοτείται ένα ολόκληρο σύστημα για την “αποτελεσματικότητα” του όλου σε βάρος του ιδίου Λαού.
Η “παιδεία” είναι το κυριότερο “όπλο” του συστήματος, η οποία χρησιμοποιείται, ώστε να χειραγωγεί τις επόμενες γενιές Πολιτών κατά το δοκούν.
Είναι ο “μηχανισμός” ΜΗ παραγωγής “ΣΚΕΨΗΣ”, τα εύκολα γίνονται δύσκολα και “σερβίρονται” για να μην είναι κατανοητά, για να είναι δυσνόητα, για να μην μπορεί το άτομο να σκεφτεί με ΑΠΛΟ τρόπο και να μην μπορέσει ΠΟΤΕ να περάσει στον ΣΥΝΘΕΤΟ τρόπο σκέψης.
(βλ. Ο κύκλος των χαμένων καθηγητών).
Η Χώρα κατατάσσεται στις 20 πιο πλούσιες Χώρες του κόσμου, με ορυκτό πλούτο τεράστιο, κοιτάσματα (εκμεταλλεύσιμα) λιγνίτη, βωξίτη, νικελίου, περλίτη, χουντίτη, μαγνησίτη, λιγνίτη κ.α. Επίσης υπάρχουν κοιτάσματα χαλκού-χρυσού ακόμη και εμφανίσεις κοιτασμάτων σπάνιων γαιών, πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Παρ’ όλα αυτά… έχουμε πτωχεύσει!!!
Δεν συνεχίζω άλλο… το λάθος όταν γίνετε συνέχεια ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ!
Ήταν πατριώτη ένας λαός
ένας μεγάλος τοπικός εχθρός.
Θέλανε νά `χουν όλοι το σπιτάκι τους
καθημερινά το μεροκαματάκι τους
νά `χουν ακόμα κι άμα θα κακογεράσουν
μια συνταξούλα για να μην πεινάσουν.
Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήταν τούτος ο παλιολαός…
Θέλανε να μην περπατούν στα τέσσερα
να σκέφτονται και να μιλούν ελεύθερα
να κυβερνάει αυτός που θά `χουνε διαλέξει
κανένας πια να μην τους κοροϊδέψει.
Θέλαν το νόμο φίλο κι όχι φύλακα
να μη φοβούνται πια τον χωροφύλακα
την περηφάνια τους κανείς να μην πληγώνει
ούτε την πόρτα τους να ξεκλειδώνει.
Νιώθεις πατριώτη τι εχθρός
ήτανε τούτος ο παλιολαός…
Όνειρα χίλια μέσα στο κεφάλι τους
τ’ αποθηκεύανε στο προσκεφάλι τους.
Χρόνια καλύτερα ελπίζανε να `ρθούνε
το σήμερα οι ληστές δεν εχτιμούνε.
Ιάκωβος Καμπανέλλης.