Βασιλική Τσουρή ” Ο κατεργάρης των Χριστουγέννων”

Κάποιες φορές, η απλότητα είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Στις λέξεις, στις εικόνες, στα νοήματα. Και το παιδικό παραμύθι της Βασιλικής Τσουρή, ήρθε να μου το θυμίσει, και για λίγο, να με βάλει στο μαγικό κόσμο των παιδιών. Στον κόσμο των Χριστουγέννων, έτσι όπως αυτά τον βλέπουν ή τον φαντάζονται.

Έλαβα τον Κατεργάρη των Χριστουγέννων, πριν λίγες μόλις ημέρες, και από τις πρώτες σελίδες του με μετέφερε στον απλό τρόπο σκέψης των παιδιών, που τέτοιες ημέρες, δεν ονειρεύονται και δεν θέλουν τίποτα περισσότερο από ένα όμορφο δώρο κάτω από το χριστουγεννιάτικο  δέντρο τους. 

Για αυτό λοιπόν και εγώ το διάβασα δίπλα στο δικό μου φωτεινό δέντρο και για λίγο ονειρεύτηκα τον Άγιο-Βασίλη να ταξιδεύει με το έλκηθρο του  πάνω και από τη δική μου παγωμένη πόλη.

Η Βασιλική Τσουρή λοιπόν είναι εδώ, και απαντά σε τρεις δικές μου ερωτήσεις, την ώρα που εγώ κολλάω τα όμορφα αυτοκόλλητα του βιβλίου στα σωστά σημεία, και για λίγο, γίνομαι βοηθός του Άι-Βασίλη…

Τι σας έρχεται στο μυαλό όταν ακούτε την λέξη Παραμύθι;

Αντικείμενα που ζωντανεύουν καταρρίπτοντας τη βαρύτητα, ζώα που μιλούν, πάρτι τσαγιού στο ταβάνι, αστέρια από μελόψωμο, καρουζέλ που ξεκολλούν από τη γη και στροβιλίζονται στον αέρα, ζαχαρωτά σπίτια, σμαραγδένιες πολιτείες, λαγουδότρυπες και τρελοκαπελάδες… Ας με σταματήσει κάποιος…!

Πιστεύετε ότι τα παραμύθια έχουν ηλικία, και αν όχι, τι μπορούν να προσφέρουν στους ενήλικες;

Η λέξη «παραμύθι» είναι συνυφασμένη με την ανεμελιά, τα όνειρα, την αθωότητα, την αναζήτηση της περιπέτειας, με λέξεις που δεν έχουν ηλικία. Γι΄αυτό τα παραμύθια μας αφορούν όλους. Άλλωστε, πριν από τους αδελφούς Γκριμ, τα παραμύθια δεν απευθύνονταν σε παιδιά. Επινοήθηκαν σε δύσκολες εποχές με σκοπό, όχι να κοιμίζουν τους μικρούς, αλλά να αφυπνίζουν τους μεγάλους.

Οι ήρωες των παραμυθιών εξακολουθούν να μας εμπνέουν, επειδή είναι στην ουσία τους «ανθρώπινοι» και επειδή όταν τους κοιτάζουμε, ανεξαρτήτως ηλικίας, γινόμαστε αναγνώστες του ίδιου μας του εαυτού. Ανάμεσα σε εκείνο το «μια φορά κι έναν καιρό» και το «έζησαν αυτοί καλά», τα παραμύθια μάς δοκιμάζουν με άπειρες ερωτήσεις: «Τι θα γινόταν αν… ; Τι θα κάναμε για να…;». Μέσα από αυτά βλέπουμε τα λάθη που έχουμε κάνει, τους αγώνες που κερδίσαμε, τα ρίσκα που δεν απέδωσαν και όλα αυτά χωρίς κατήχηση. Το σημαντικότερο είναι ότι τα  παραμύθια μάς δίνουν την ευκαιρία να πιστέψουμε ότι υπάρχει κάπου εκεί έξω το δικό μας αίσιο τέλος που περιμένει να συμβεί.

Ποια η αφορμή να γράψετε  το συγκεκριμένο παραμύθι;

Αυτό το παραμύθι ακολούθησε αντίστροφη πορεία. Συνήθως η έμπνευση της στιγμής αυθόρμητα σε οδηγεί σε μια ιστορία ή σε έναν μύθο χωρίς να προϋπάρχει ο στόχος της δημιουργία ενός βιβλίου. Στην περίπτωση του «Κατεργάρη» η ιστορία γεννήθηκε από την εικονογράφηση και όχι η εικονογράφηση από την ιστορία.  Αυτό που ουσιαστικά έκανα είναι να βγάλω από το συρτάρι τα μαγευτικά σαλόνια του Θανάση Γκιόκα και να τα ντύσω με λέξεις… 

Ευχαριστούμε πολύ την Ελληνοεκδοτική (Ιπποκράτους 82, Τηλ. 210 3613676) για την παραχώρηση των βιβλίων και την Βασιλική Τσουρή για τη συντροφιά και τη ζεστή συνεργασία.

Comments

comments