Home / LIFE / Εσείς πώς θάψατε τον σκύλο σας;

Εσείς πώς θάψατε τον σκύλο σας;

Το κατοικίδιο γέρασε. Αρρωσταίνει συχνά. Μια από τις όλο και πιο συχνές επισκέψεις στον κτηνίατρο καταλήγει με την ερώτηση:

“Είναι καλύτερα να το θανατώσουμε. Πως θέλετε να χειριστούμε το πτώμα;”

art-repose-arlington-national-cemetery-arlington-virginia-a-photograph-by-charlotte-dumas-harpers-magazine-1369011449_bΑν τα έχετε τα λεφτά, θα πληρώσετε να “το αναλάβουν επαγγελματικά”. Δηλαδή να μην βρωμίσετε τα χέρια σας, να μην δούνε τα παιδιά το αγαπημένο τους ζώο νεκρό, να μην μπλέξετε. Αν σας φαίνονται πολλά τα λεφτά ή θεωρείτε φιλοσοφικά ότι δεν είναι σωστό να φύγει έτσι, θα το πάρετε διακριτικά, θα οδηγήσετε κάπου απόμερα και θα ανακαλύψετε πόσο δύσκολο είναι να σκάβεις μια μεγάλη τρύπα.

Έχω θάψει αρκετά αγαπημένα ζώα. Μερικά τα μνημονεύω ακόμα όταν βλέπω το σημείο. Η Μάξι, η αγαπημένη μας λυκοσκυλίνα είναι στο αγρόκτημα των γονιών μου. Βρήκαμε ένα σημείο κοντά στον φράχτη και σκάψαμε όσο μπορούσαμε. Μια μεγάλη κοτρώνα δεν κουνιόταν οπότε την βάλαμε την Μάξι διπλωμένη στα δυο κάπως. Ζωγράφισα μόνος μου ένα μνήμα σε κομμάτι μάρμαρο που βρήκα σε βόλτα κοντά στα λατομεία. Κάθε φορά που κουρεύω το γκαζόν σε εκείνο το σημείο, στρίβω την μηχανή για να μην πατήσω στο μνήμα της. Η μάνα μου που είναι καλή κηπουρός φυτεύει συχνά όμορφα λουλούδια σε εκείνο το σημείο. Μου φαίνεται ότι μεγαλώνουν καλύτερα…

Δεν με ενδιαφέρουν οι μεταφυσικές σας ανησυχίες. Πιστέψτε ελεύθερα στην μεταθάνατο ζωή ή ό,τι άλλο γουστάρετε. Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει ότι έχετε άδικο. Ούτε και το αντίθετο. Προσωπικά δεν με νοιάζει ιδιαίτερα, το έχω βάλει και στην διαθήκη μου. “Κάντε ό,τι είναι φτηνότερο ή ότι βολεύει καλύτερα, κάντε ό,τι σας ευχαριστεί εκείνη την μέρα. Πετάξτε με σε κάνα βουνό να φάνε το πτώμα μου τα τσοπανόσκυλα που πάντα πεινάνε τα καημένα ή για να μπερδευτούν κυνηγόσκυλα μπας και την γλιτώσει κάνα πουλάκι.” (Αληθινό απόσπασμα της διαθήκης μου.)

filejacob-isaacksz-van-ruisdael-the-jewish-cemetery-wga20486jpg-wikimedia-commons-1398585435_b (1)Αλλά υπάρχει ένα μεγάλο λογικό, ηθικό και νομικό πρόβλημα. Γιατί μπορώ να πάω και να πετάξω μια νεκρή γάτα όπου γουστάρω, αλλά δεν μπορώ να θάψω τον πατέρα μου στο αγαπημένο του σημείο στο κτήμα του; Όλες οι αντιρρήσεις είναι ανόητες. Υγειονομικοί; Σε πολλές χώρες επιτρέπεται και δεν έχουν τέτοια θέματα. Δεν γίνεται να έχουμε άλλους κανόνες για κατοικίδια και άλλους για ανθρώπους. Ένα πτώμα κοτόπουλου από το σουπερμάρκετ μπορώ να το πετάξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου μου, αλλά μια κότα που έζησε χρόνια μαζί μου απαγορεύεται να την θάψω όπου θέλω; Ηθικοί; Δεν έχουμε τρόπο να ξέρουμε αν πιστεύουν κάτι ιδιαίτερο οι σκύλοι για την ταφή ή την καύση τους. Και εγώ αν πιστεύω σε θρησκεία που διδάσκει ότι πρέπει να θαβόμαστε στον κήπο του σπιτιού μας, γιατί να μην μπορώ να θαφτώ όπως ορίζει ο Θεός μου; Ακόμα κι αν υπήρχε πλήρες νομικό πλαίσιο, αν τηρείται με διαφορετικό τρόπο για ζώα από ότι το παρεμφερές που υπάρχει για τα ανθρώπινα πτώματα, το πρόβλημα ουσιαστικά παραμένει.

Δεν είναι σοφίσματα όλα αυτά, ούτε ρητορικά κόλπα. Νόμοι, φιλόζωοι, γονείς. Υποκρινόμαστε.

Αναλυτικά στο άρθρο “Η υποκρισία των ανθρώπων μπροστά στον θάνατο του σκύλου τους” περισσότερες σκέψεις σχετικά με το τέλος των φίλων μας. Γιατί φεύγουν τα σκυλιά από το σπίτι όταν γεράσουν;  

Παρεμφερές το ερώτημα “γιατί λοιπόν δεν τρώμε σκύλους;” το οποίο απαντάω εδώ.

 

Comments

comments

About Αλέξης Χαλκίδης

«Στείλτε ένα σύντομο bio και μια φωτογραφία ανφάς.» Ναι ρε, θα σου τυλίξω τα επιτεύγματά μου σε λαδόκολλα φαστφουντάδικη, τώρα αμέσως… απ’όλα το θες; Το κρέας είναι χοιρινό. Low fat κοτόπουλα και μπούρδες δεν παίζουν, δεν έχουν ποτέ την ίδια γεύση με «αληθινό» σουβλάκι και το ξέρεις. Μισός Έλληνας, μισός Άγγλος είμαι αλλά ξέρω πιο μισό έχει την γεύση. Με εξαίρεση τις σπουδές στην Αγγλία, σαν τα κομμάτια λίπος στο καλαμάκι, τρώω την πατρίδα μου με τα άσχημά της μια ζωή επειδή λατρεύω τα καλά της. Τζατζίκι. Πάντα. What you see is what you get. Χύμα στο κύμα και όποιοι αντέξουν. Αν ψάχνετε καλλωπισμούς της αλήθειας, αν δεν αντέχετε σήμερα την έντονη γεύση της πραγματικότητας, μην με διαβάσετε. Τα ζώδια δεν ισχύουν. Καθόλου. Αν κάνετε ομοιοπαθητική είστε ηλίθιοι. Τελείως. Αν νομίζετε ότι μας ψεκάζουν πηδήξτε από τα ίδια αεροπλάνα. Κρεμμύδι εξαρτάται από το πρόγραμμα της υπόλοιπης ημέρας. Πατάτες, κέτσαπ και μουστάρδες δεν έχουν θέση σε σουβλάκι πίτα. Πολλοί με περνάνε για Σαλονικιό αλλά δεν είμαι. Πολλοί gay μου την πέφτουν αλλά δεν είμαι. Δεν κρίνω κανέναν, δεν έχω καν την ικανότητα να κάνω διακρίσεις λόγω ηλικίας, φύλου, ράτσας ή οτιδήποτε. Απλά προσπαθώ να ξέρω τι είμαι και δεν είμαι από αυτούς που ανέχονται να τρώνε πολλά άμυλα μαζί. Στο περιτύλιγμα η πίτα μου είναι λίγο καμένη πια στην μέση ηλικία αλλά βαστάει καλά. Βίτσιο με οτιδήποτε περιλαμβάνει φύση και αθλητισμό, έτσι σε στυλ «αφού βρέθηκα σε ένα καγιάκ, ας το πάω μέχρι το επόμενο νησί». Μερικοί με περνάνε για τεχνολογομανή επειδή ασχολούμαι από μικρός και συγγράφω για αυτά. Προσπαθώ να σκέφτομαι. Οπότε τυλίξτε με σε όποια κόλλα θέλετε τελικά. Είμαι αθεράπευτα αισιόδοξος ότι αν φάμε μαζί 2-3 φορές θα γνωριστούμε καλύτερα και θα μας αρέσει όλους τελικά. Καλή όρεξη. http://www.alexanderchalkidis.com/blog
x

Check Also

Συνήθως ξυπνάω λίγο πριν βρέξει. Καβάφης, Καζαντζάκης και το κάμπριο

Δεν θυμάμαι πότε ανακάλυψα αυτή την ιδιαίτερα χρήσιμη ικανότητά μου. Μπορεί να ...

Teachers’ Coffee S02E02 – Γκρίνια. Και ειδήσεις

Καθότι λείψαμε το καλοκαίρι, είπαμε να αρχίσουμε να κοιτάμε τις ειδήσεις από ...