Γίνε ο ήρωάς σου – Eleni Q

Και ξεκινώ λέγοντας πως «δεν υπάρχει άνθρωπος στον κόσμο που δεν αναίρεσε τους προσωπικούς του κανόνες γι αυτόν που αγάπησε».

Μην παρεξηγηθώ, δεν εννοώ πως επειδή αγαπάμε θα πρέπει να αναθεωρήσουμε όλη μας την κοσμοθεωρία. Εννοώ όμως, και πολύ μάλιστα, πώς να κάνουμε πίσω, να προσπαθούμε να κατανοήσουμε αλλά και να το καταφέρνουμε, να κάνουμε πράγματα που δε φανταζόμασταν, να βγαίνουμε από τα καλούπια μας, να δοκιμάζουμε, να ψάχνουμε τον άλλον και τον εαυτό μας τον ίδιο, είναι απαραίτητο, είναι ο πυρήνας, το κουκούτσι μια σχέσης. Κι όπως λέει και μια φίλη, «φάε το φρούτο και μετά φτύσε το κουκούτσι». Δες, νιώσε, μίλα, άκου, μπες στη θέση του άλλου, μην κατεβάζεις ρολά, μην ενδυναμώνεις το εγώ σου σε σούπερ – εγώ που θα το κρεμάσεις σ ένα κάδρο μαζί με τα υπόλοιπα πτυχία και τα μετάλλια που κέρδισες στην ομάδα βόλεϊ του γυμνασίου. Δοκίμασε, μπορεί να τα καταφέρεις μπορεί και όχι. Αν όχι, φτύσε το κουκούτσι, αν ναι, βάλτο βαθιά στο χώμα και είναι σίγουρο πως θα ανταμειφθείς.

Όλοι εσείς που κοκορεύεστε πως είστε ανοιχτόμυαλοι, που θέλετε να ταξιδέψετε μακριά, που μπλέκεστε σε παλιοϊστορίες, που νυχτοπερπατάτε συχνά και θεωρείτε πως αυτό και μόνο σας ανυψώνει, να γνωρίζετε καλά τα μυστικά της νύχτας, να έχετε να λέτε… ναι συμφωνώ… πάντα ακολουθεί κι η μέρα όμως. Εκεί φαίνεται η μαγκιά, έξω στο φως, όχι πίνοντας μπύρες και λέγοντας φιλοσοφημένες μαλακίες, όχι απλά αλητεύοντας. 

Αλητεύω συνεχόμενα από τα δέκα οχτώ μου χρόνια επίσημα, ανεπίσημα από τότε που έμαθα να περπατώ. Ήμουν πάντα έξω στα σοκάκια της γειτονιάς στην αρχή, αμάν έκανε η μάνα μου να με μαζέψει σπίτι, σε χιλιάδες άλλους δρόμους μετά. Αν σταματούσα να ζω τώρα, για ένα πράγμα δεν θα μετάνιωνα:  Πως έκανα κύκλους, έτρεξα, σύρθηκα, πήγα λίγο μπρός, αρκετά πίσω και πολύ σημειωτών. Μέσα απ’ όλη αυτήν την πορεία όμως, μέσα από τόσους ανθρώπους, τόσες κουβέντες,  τελικά κάτι έμαθα: πως μάγκισσα δεν είναι το εγωιστικό μπιτσάκι, η γκόμενα η μοιραία που όλοι τη γουστάρουν και όλους γουστάρει από λίγο τον καθένα, ούτε η ψαγμένη-φιλοσοφημένη που ξέρει τι θέλει και κάνει τα πάντα για να το πάρει. Μάγκας δεν είναι ο χάι γκόμενος που τα θέλει όλα και δεν κωλώνει πουθενά μήτε αυτός που δεν ξέρει τι θέλει αλλά ακόμα κι αυτό το πλασάρει με ροζ κορδέλα. Μάγκας και μάγκισσα είναι ο Άνθρωπος. Που δεν φοβάται να είναι ευαίσθητος, που δε θα βάλει τον εαυτό του πάνω από τους άλλους για να γεμίσει αυτοπεποίθηση, αυτός που θα μπάσει τον άλλο στη ζωή του με όλα τα ρίσκα, θα προσπαθήσει, θα πονέσει, θα θυσιάσει κομμάτια του για κάποιον που αξίζει. Ο Άνθρωπος που θα δοκιμάσει να βγει από τον τεσταρισμένο του εαυτό για να δει πως είναι, που δεν θα κολλήσει στα ολόδικά του προσχήματα, που δεν θα κουτουλήσει στις γωνίες του μυαλού του, που δεν θα αφήσει κανένα εμπόδιο να τον ξεπεράσει επειδή ξέρει πως τα μεγαλύτερα εμπόδια τα βάζουμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας. Ο Άνθρωπος  που θα αντέξει την ψυχική φόρτιση της τριβής και της αγάπης και δεν θα στρίψει στο πρώτο εύκολο μονοπάτι, που δεν θα κουκουλώσει τα προβλήματά του με χώμα και από πάνω θα χτίσει ένα όμορφο σπίτι, αυτός που θα τον νοιάζει τα θεμέλια να είναι γερά, κι ας φτιάξει μια καλύβα.

Μαγκιά δεν είναι να θωρακίζεσαι στην εγωιστική σου πανοπλία, να φοράς στους άλλους τα δικά σου πιστεύω, μαγκιά είναι να βγαίνεις από τον εαυτό σου και να κοιτάς συνολικά, να παραδέχεσαι τα λάθη σου, όχι να παλεύεις να τα ξεχάσεις.

Ίσως όλα αυτά να είναι για κάποιους αυτονόητα, ίσως άλλοι, μαζί κι εγώ, να χρειάστηκε να περάσουν απ’ όλες τις ενδιάμεσες και όχι αναγκαστικά απαραίτητες φάσεις για να καταλήξουν εκεί. Δεν έχει τόσο μεγάλη σημασία.

Δεν ξέρω αν είμαι μάγκας ακόμα, θεωρώ πως στην πράξη δείχνουν όλα, όχι στα λόγια. Μου αρκεί όμως που βρήκα πως είναι ο Άνθρωπος που θέλω να γίνω και βήμα βήμα λέω να τα καταφέρω…

Comments

comments