Αν όχι τώρα, πότε; Οι 15 ταινίες που πρέπει να δεις πριν τα Όσκαρ! – Haris Petruzzo

Λιγότερο από ένας μήνας έμεινε για την απονομή των μέγιστων κινηματογραφικών βραβείων και κάποιοι από εσάς την βραδιά της απονομής αλλά και το επόμενο πρωί θα αναρωτιέστε όπως κάθε χρόνο: Ποιες είναι αυτές οι ταινίες; Γιατί δεν τις γνωρίζω; Γιατί δεν έχω δει ούτε μια; Η απάντηση είναι απλή και μην ψάχνεις δικαιολογίες αλλού. Δεν αγαπάς αληθινά τον κινηματογράφο!

Ναι μεν αν τύχει, ‘παίζει’ να δεις καμιά ταινία στο σινεμά, αλλά ως εκεί. Άσε που συνήθως βλέπεις και την ‘λάθος’ ταινία. Τι κι αν χτυπιέμαι απ’ τον Νοέμβρη μέχρι Φλεβάρη. Τι κι αν ουρλιάζω πως το συγκεκριμένο 3μηνο είναι το πιο ουσιαστικό ολόκληρου του χρόνου. Κάθε χρόνο! Τι κι αν κάθε εβδομάδα από εδώ προτείνουμε την κατά τεκμήριο καλύτερη της εβδομάδας με μοναδικό στόχο στο συγκεκριμένο τρίμηνο που προ ανέφερα να δεις ό,τι πραγματικά αξίζει! Δύο με τρεις ταινίες τον μήνα δηλαδή οι οποίες αρκούν για να φτάσεις στην βραδιά της απονομής γνωρίζοντας σχεδόν τα πάντα! 6-7 ώρες σινεμά τον μήνα ρε! Τι σου ζητήσαμε!

Ό,τι κι αν κάνω όμως, όσο κι αν χτυπηθώ σαν το χταπόδι, υπάρχουν μερικοί που απλά είτε δεν έχετε τον χρόνο είτε δεν σας ενδιαφέρει και θέλω να σας χαστουκίσω λέμε (και όχι με τον σέξυ BDSM τρόπο)! Για εσάς και μόνο για εσάς λοιπόν κάνω μια ύστατη προσπάθεια μήπως και σας ψήσω να απολαύσετε μερικές από αυτές σε κάποια αίθουσα. Σε κάποια αίθουσα. Σε κάποια αίθουσα! Προλαβαίνετε! Όχι στην τηλεόραση σας σε 2 χρόνια από τώρα και σίγουρα όχι στην 20 εκατοστών οθόνη του λαπ τοπ σας σε κάποιο ξεφτιλισμένο download!

Τα έχω πει δεκάδες φορές και θα τα λέω μέχρι να πεθάνω, το 2063. Δεν βλέπεις την ίδια ταινία στο λαπ τοπ. Δεν νιώθεις τα ίδια συναισθήματα. Δεν απολαμβάνεις την ίδια εμπειρία όταν χτυπάνε τα τηλέφωνα σπίτι, τα μωρά κλαίνε, ο αντρούλης σου σε χουφτώνει με την μπύρα στο χέρι και η χύτρα ταχύτητος σφυρίζει την στιγμή που εσύ πατάς το <pause> κάθε δέκα λεπτά για να μιλήσεις με την Νίτσα στο τηλέφωνο ”Τι εννοείς δεν τα ‘μάθες;; Aααα! Την κεράτωσε το κάθαρμα/καλά της τα ‘λεγα εγώ” – εκτός κι αν έχεις καμιά 60 ιντσών υπερ τηλεορασάρα ή κανέναν προτζέκτορα όπως η φίλη μου η Νατάσσα να ‘ούμε και καλωδι-ωθείς, οπότε σε αυτή την περίπτωση το σώζεις κάπως. Ας πούμε!

Δεν μπορεί να πιστεύεις πχ ότι ενα υπερθέαμα όπως το ”Arrival” ή το ”Hacksaw Ridge” (για να μην πω για την ταινία της χρονιάς… το ”La La Land” και επαναλαμβάνομαι) αξίζει οτιδήποτε λιγότερο από το να το χαζέψεις σε μια σκοτεινή αίθουσα! Γκε γκε; Συγχύστηκα πάλι…

Είναι σχεδόν ηλίθιο να πιστεύεις ότι είδες την ίδια ταινία με κάποιον που την απόλαυσε με δέος σε μια οθόνη 10 μέτρων με αξεπέραστο Dolby ήχο και μοναδική ποιότητα εικόνας ενώ εσύ την είδες… στο λαπ τοπ. Το ‘οικονομικό’ ως δικαιολογία πλέον δεν υφίσταται όταν οι αίθουσες (κυρίως λόγω κρίσης) προβάλουν ταινίες με 5-6 ευρώ – έλεος, βιντεοκασέτες νοικιάζαμε με τόσα – ενώ σε συγκεκριμένες ημέρες και προβολές με ένα εισιτήριο βλέπουν ταινία 2 άτομα!

Κλείνω το χώσιμo-κράξιμο γράφοντας για άλλη μια φορά (όχι τελευταία) τα εξής: Ζούμε σε μια απόλυτα ηλεκτρονική εποχή όπου με το πάτημα ενός κουμπιού μπορούμε να απολαύσουμε σχεδόν τα πάντα στην άνεση του καναπέ μας… και δεν μιλάω προφανώς για ντελίβερι φαγητού ή έστω ένα ταπεινό… call girl/boy. Και εγώ ‘κατεβάζω’ ταινίες και σειρές με τους τόνους! Για τις σειρές ειδικά, (αναγκαστικά) μια και οι καλύτερες που σαρώνουν παγκοσμίως έρχονται στην Ελλάδα χρόνια μετά ενώ προβάλλονται μόνο σε συνδρομητικά κανάλια. Εγώ το κάνω για αρχειακό λόγο κυρίως και η συλλογή μου έχει αρκετές χιλιάδες ταξινομημένες με χίλιους διαφορετικούς τρόπους. Θα ‘κατεβάσω’ και ταινίες που δεν πρόλαβα να δω για κάποιον λόγο. Δεν θα καταργήσω όμως ούτε θα μηδενίσω την ερωτική σχέση που έχω με τον κινηματογράφο και τους ναούς του που ονομάζονται αίθουσες. Ό,τι αφήνεις… σε αφήνει και αίθουσες κλείνουν η μια μετά την άλλη.

 

Το μέλλον του σινεμά είναι δυσοίωνο και ελπίζω να μην έρθει σύντομα η μέρα που θα αναπολούμε τους κινηματογράφους της γειτονιάς μας ως μια γλυκιά αλλά μακρινή ανάμνηση. Ας κρατήσουμε όλοι μαζί ζωντανή αυτή την πραγματικότητα. Ας χαρούμε όλοι μαζί την υπέρτατη τέχνη όπως ακριβώς της αξίζει. Στις αίθουσες. Εκεί που για δύο ώρες ταξιδεύουμε σε μέρη μαγικά. Εκεί που για δύο ώρες η φαντασία, ο έρωτας, η περιπέτεια, η αγωνία και το γέλιο μας κάνουν να ξεχνάμε προσωρινά τα άγχη και τα προβλήματα της εξαντλητικής μας καθημερινότητας.

Κάντε την αρχή απόψε! Πάρε τον καλό σου ή την καλή σου!Τι εννοείς σε χώρισε;;Μην ξεχνάς πολύυυυ καλύτερη του είσαι,πάψε πια να προσποιείσαι!Πάρε την παρέα σου τότε και πήγαινε σινεμά! Στην τελική αν δεν έχεις κανέναν και φοβάσαι τα σκοτάδια, έρχομαι και εγώ για συνοδός και τα ξαναβλέπω! Δεν θα σε αφήσω μόνη σ’ έναν κόσμο που πληγώνει, όταν ολόκληρη η μαγεία της 7ης τέχνης σε περιμένει!

15 ταινίες (συν 2-3 που ήδη προ ανέφερα) λοιπόν! Χωρίς πολλές φανφάρες και λόγια σας παραθέτω 15 τρέιλερ ταινιών που ίσως προλαβαίνετε (μετά τα Όσκαρ αρκετές θα ξαναβγούν στις αίθουσες) πλην του La La Land φυσικά το οποίο υποθέτω και θέλω να πιστεύω πως ΌΛΟΙ μα ΌΛΟΙ έχετε ήδη δει. Αν όχι είστε για κλωτσιές γιατί προφανώς ακόμα και η λέξη σινεμά σας είναι παντελώς άγνωστη και δεν υπάρχει καμία μα καμία σωτηρία! Φύγαμε λοιπόν!

Moonlight  – Υποψήφιο για 8 Όσκαρ

Lion – Υποψήφιο για 6 Όσκαρ

Arrival – Υποψήφιο για 8 Όσκαρ 

 

Manchester by the sea – Υποψήφιο για 6 Όσκαρ

Hacksaw Ridge – Υποψήφιο για 6 Όσκαρ

 

Nocturnal Animals – Υποψήφιο για Όσκαρ Β’Ανδρικού ρόλου για τον καθηλωτικό Michael Shannon)

Toni Erdmann – Υποψήφιο (και φαβορί) για Ξενόγλωσσο Όσκαρ εκ Γερμανίας

The Lobster – Υποψήφιο για Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου (Συγκίνηση ωλούθε και Ελληνικές σημαίες κυματίζουν)

Hell Or High Water – Υποψήφιο για 4 Όσκαρ

Jackie – Υποψήφιο για 3 Όσκαρ

20th century women – Υποψήφιο για Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου

 Florence Foster Jenkins – Υποψήφιο για 2 Όσκαρ

Fences – Υποψήφιο για 4 Όσκαρ 

Hidden Figures  – Υποψήφιο για 3 Όσκαρ

Silence (Η μεγάλη αδικία της φετινής σεζόν. Απουσιάζει από όλες τις κατηγορίες αλλά η ιστορία θα το δικαιώσει αναδεικνύοντας το ως μια από τις καλύτερες (εάν όχι την καλύτερη) ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε)!

 

Η απονομή των φετινών βραβείων θα λάβει μέρος στις 26 Φεβρουαρίου στο Dolby Theatre του Hollywood.

Bonus: Δείτε εδώ το υποψήφιο για Όσκαρ συγκλονιστικό ντοκιμαντέρ μικρού μήκους 4,1 μίλiα της Δάφνης Ματζιάρακη! 

https://www.nytimes.com/2016/09/28/opinion/4-1-miles.html?_r=0

Comments

comments