Home / POINT OF U / Editors' view / Αν ήσουν κόρη μου – Παναγιώτης Λαμπρίδης

Αν ήσουν κόρη μου – Παναγιώτης Λαμπρίδης

Και  λοιπόν που λες φιλενάδα την διάβασα κι εγώ την έκθεση σου. Εσένα λέω καλέ,  που θελες να πάρεις 20 αλλά τελικα πήρες τη βάση.  Κι άλλες θελήσαν τον Μπραντ Πιτ μα πήραν το Θανάση. Αχ αγάπη μου γλυκειά, άμα ήξερες εγώ τι κειμενάρες έχω γράψει εδωναπέρα και τελικα πήγαν άπατες, θα τράβαγες τις κοτσίδες  σου. Που ήταν τουλάχιστον για Πούλιτζερ, αλλά τελικά πήραν τον Πούλον δίχως τζέρ.

Που λες γλυκειά μου τη διάβασα την έκθεση.  Η αλήθεια είναι ότι μου άρεσε, αλλά κάτι δεν πήγαινε καλά. Μου θύμισε να στο πω ειλικρινά κατι παιδάκια σε ελληνικά σήριαλ πεντάχρονα που τα βάζουν στο σενάριο να μιλάνε σαν 50χρονοι. Και τα βλέπεις και θες να φωνάξεις:
– Χάρη Ρώμα, βγές εξω απ το σώμα του παιδιού τώρα.

Πέρα από την πλακίτσα που σου κάνω  όμως και να μην με παρεξηγάς τον γέροντα,  εγώ δεν θα σου ρίξω ευθύνες σε αυτό.  Γιατί θεωρώ ηλίθιο να κρίνεσαι σε ένα σύστημα που έφτιαξε κάποιος που δεν έχει τον δικό σου παλμό. Που για να περάσεις στο πανεπιστήμιο, σε βάζει να παπαγαλιάσεις το ”ο επιστήμονας των αρχών του εικοστού αιώνα συγκρούστηκε με το άκαμπτο τοίχωμα πάνω στο οποίο γλιστρούσε η χλωμή αχτίδα της αλήθειας” Ωιμέ.  Άκαμπτο σκέτο.  Αλήθεια εσύ το καταλαβαίνεις αυτό που γραψες; Αν ναι πάσο αλλά θα σαι περίπτωση.

Εγώ ξερω μια παροιμία που λέει ότι κάθε πράγμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο. Εγώ δεν είμαι και πολύ της άποψης να στείλω το παιδάκι μου να μάθει Γερμανικά στα εξι. Ούτε στα δέκα να μου αναλύσει Ουμπέρτο Εκο. Καλά εγώ ακόμα και τώρα δεν μπορώ να το διαβάσω το Εκκρεμές του Φουκώ.  Φουκ οφ ρε Ουμπέρτο.

Είμαι γενικά της άποψης ότι η λέξη παιδί περιέχει το παιχνίδι και με βάση αυτό θα έπρεπε να κινούνται όλα τα υπόλοιπα.

Τέλως πάντων ξέφυγα. Αυτό που ήθελα να σου πω, είναι ότι έχω κάνει κι εγώ την ίδια ακριβώς μαλακία στην ίδια ηλικία.  Με την έκθεση εννοώ. Με βάση αυτό το σκεπτικό πρέπει να έχει βγεί και το γνωστό, ”για την ηλικία σου καλή κι η μαλακία σου”.  Άκου να χαλαρώσεις.

Πήγα κι εγώ που λές να γράψω έκθεση στις Πανελλήνιες. Είχα πάρει και φόρα, γιατι είχα γράψει κατά τύχη ένα 18 στην Κοινωνιολογία την προηγούμενη μέρα και λέω, λες να σπάσει ο διάολος το ποδάρι του και να κάνω το  τζακπότ;  Α ρε πατέρα περήφανο θα σε κάνω να ουμ, θα χεις γιο που πήγε πανεπιστήμιο και διάβασε μόνο 20 σελίδες.

Λέω λοιπόν. Συγκεντρώσου φίλε. Και πήγα. Εντάξει δεν θα πω ότι είχα μάθει απ όξω τα θέματα αλλά με την έκθεση το  χα, ήμουν για κανα δώδεκα ρε παιδί μου στο ρελαντί. Γιατί στην μπαρούφα  δεν παιζόμουν, ειδικά με τα γκομενάκια και άμα είχα θέμα του ριχνα εκεί σάλτσα μέχρι να ανέβει η χοληστερίνη στο ταβάνι.

Ε δεν θυμάμαι  που λες αγαπητή τι θεμα είχαν βάλει, αλλά θυμάμαι είχα γράψει επτά σελίδες. Βγήκα που λες από την αίθουσα τελευταίος και γαμάτος  και με κοιτάζαν όλοι λες και αποχώρησα μαζί με το Ντάνο από το Σουρβάιβορ. Τους κοίταξα απαξιωτικά και  πήγα να προβάρω καμιά τήβεννο για την αποφοίτησή μου απο το Καποδιστριακό. Απ΄ ότι καταλαβαινεις  δεν πέρασα ούτε απ όξω.  Και γιατί εσυνέβην τούτο οεο;

Γιατί ο πανεξυπνίδης  πήγα και κόπιαρα ότι είχα μαθει και δεν είχα από την κοινωνιολογία και  εκεί που έλεγα ότι πάω για Νόμπελ πήρα το χρυσό βατόμουρο. Βγήκα εκτός θέματος.  Και εκεί που περίμενα κι εγώ άριστα πήρα επτά. Βαθμό και σελίδα.  Εσύ κάπως καλύτερα τα πήγες.  Τες πα τι θέλω να πω.

Θέλω να σου πω να μη μου αγχώνεσαι και μην στεναχωριέσαι.  Μπορώ να καταλάβω το γαμώτο που έχει αυτή η απάνθρωπη για σένα προσπάθεια αποστήθισης γνώσεων, που σε 2 μηνες δεν θα τις θυμάσαι.  Μην σε νοιάζει δεν τελειώνει τίποτα και κανένα πανεπιστήμιο και κανένας εξεταστής δεν μπορεί να σε φρενάρει σε αυτό που είσαι φτιαγμένη να κάνεις.

Εγώ το πέρασα αυτό στην απόξω. Μπορώ να καταλάβω. Αλλά δεν ξέρω αν είμαι ο κατάλληλος να σε συμβουλεύσω. Και ως τι; Ως φίλος, ως γνώστης, ως γονιός; Για τα δύο πρωτα πάνω κάτω στα πα. Για το τρίτο να σου πω. Εγω δεν έχω την τύχη ακόμα να έχω μια κόρη, αλλα αν ήσουν κόρη μου, ίσως να μην ήταν η προτεραιότητα μου να σε πιέσω να μάθεις απ’ έξω γνώσεις  που θα σου χρειαστούν για ένα επάγγελμα, που ίσως να σιχαθείς στην συνέχεια, με άλλοθι την ελπίδα ότι θα σου εξασφαλίσει ένα ικανοποιητικό  εισόδημα.

Αν ήσουν κόρη μου  θελα να σου δείξω  πρώτα τα απλά κι ας μου λέγαν πως δεν έχω όραμα.
Θα θελα να σου μάθω πώς μπορείς  να ράψεις ένα κουμπί. Να κρεμάσεις ένα κάδρο.
Να σου δείξω το πόσο όμορφο είναι να ξέρεις  να ετοιμάσεις ένα φαγητό με τα δικά σου χέρια.
Να σου δείξω πως να φυτέψεις ένα σπόρο και να περιμένεις με ανυπομονησία πότε θα ξεπαταχτεί το πρωτο φυλλαράκι.
Θα θελα να σου μαθω να παιζεις το αγαπημένο σου τραγούδι στην κιθάρα, να ξεπατικώνεις  κόμικς, να μαθεις τα βήματα στο χασαποσέρβικο.
Θα θελα να σου πω για τη φιλία, για τον σεβασμό, την ανιδιοτέλεια, την πίστη και την υπομονή.
Θα θελα να σου μαθω να αγαπάς τα ζώα και τη φύση, να είσαι αξιοπρεπής και πονόψυχη. Να είσαι δίκαια. Να χαμογελάς.

Θα ήθελα με αυτά τα εργαλεία να σου ανοίξω εκατό χιλιάδες δρόμους και να σε αφήσω να επιλέξεις  εσύ αυτούς που θες, όχι μόνο δυό, τρείς, πέντε και να σου επιβάλλω να τους ακολουθήσεις .

Να σου δείξω πως είναι να είσαι αυτόνομη κι ελεύθερη. Χωρίς να καταπατάς τις ελευθερίες των άλλων μα πρωτίστως του εαυτού σου. Αυτό θα θελα.

Αυτά νομίζω ότι θα έδειχνα και σε σένα, αγάπη μου γλυκεια, αν ήσουν κόρη μου. Όσο για την έκθεση που έγραψές φύλαξέ την σε ένα συρτάρι και ξέχασέ την. Και ύστερα πάρε μολύβι και χαρτί να γράψεις μια νέα. Γράψε για σένα, για τα θέλω σου και τα όνειρά σου. Χωρίς να περιμένεις καμιά βαθμολογία.
Γράψε ελεύθερα. Αυτοσχεδίασε. Κι αυτή να είσαι σίγουρη ότι θα είναι η καλύτερη έκθεση που έγραψες ποτέ.

Comments

comments

About Παναγιώτης Λαμπρίδης

Αλόχα. Είμαι ο Πάνος κι είμαι καλά. Γραφίστας στο επάγγελμα, από Μυτιλήνη κατάγομαι και ξέρω από καλό λάδι. Όταν είμαι πολύ καλά, γράφω κανένα κειμενάκι, έτσι για τη χαρά του παιδιού. Κατά τα άλλα, μ αρέσουν οι ευγενικοί άνθρωποι, τα ειλικρινή χαμόγελα και να μην έχω άδικο. Τα υπόλοιπα θα τα ανακαλύψετε εν καιρώ. See ya.
x

Check Also

Γάτα ερωμένη ή σκύλα γυναίκα; – Παναγιώτης Λαμπρίδης

Κατ αρχην αγαπητοί φίλοι να σας ξηγηθω από την αρχή ότι σας ...

Στα ίσια στα ίσια θα πάμε για βαφτίσια. -Παναγιώτης Λαμπρίδης

  Και που λέτε εφέτος αδέλφια, δεν ξέρω τι εσύνεβη σε εσάς ...